Afgelopen jaar kregen we voor het eerst te maken met The Last Clockwinder voor de Meta Quest 2 en SteamVR. Met de release van de PS VR 2 kunnen de console bezitters dan ook eindelijk genieten van deze fantasievolle puzzlegame. Het is een pareltje verstopt tussen de grotere titels tijdens de lancering van de Playstation VR 2 headset. Het is een titel die opvalt omdat het volledig anders is dan de rest. Het heeft geen grote werelden die je kunt verkennen of enorm veel spektakel. Het is een game die rustig de tijd neemt. Het schotelt de speler een origineel spelmechanisme voor en weet hier alles uit te halen. Het resultaat is een heerlijk puzzelspel dat alleen maar mogelijk zou zijn in VR.
Geen klok te zien
In een game met een klok in de titel kom je wonderbaarlijk weinig klokken tegen. In The Last Clockwinder volg je het verhaal van Jules, een vrouw die is opgegroeid in een grote boom vol met diverse plantensoorten uit de melkweg. Deze boom heet de Clockwinder en is de laatste in het universum. Deze boom is de rustplaats voor veel van deze plantensoorten en draait volledig op fruit. Je krijgt te horen dat de boom langzamerhand aan het overstromen is. Het mechanisme dat dit regelt, werkt blijkbaar niet en het is aan jou om erachter te komen hoe je dit kunt verhelpen. Om de boom te redden zul je diverse soorten fruit moeten inzetten om het mechanisme in de gehele boom weer werkend te krijgen. Je vindt aan het begin een paar handige handschoenen waarmee je jouw bewegingen kunt opnemen en klonen om zo een reeks aan robots, tuiniers, aan elkaar te koppelen.
De game weet een unieke wereld neer te zetten vol emotie en verrassingen. De ervaring lijkt deels op titels als Firewatch en Everybody’s Gone to the Rapture. Je wordt bijgestaan via geluidsopnames van je mentor Edrea en door Levi, de persoon die je heeft afgezet bij de boom. Je komt beetje bij beetje steeds meer te weten over wat er gebeurt is met de boom en ook waar je mentor is gebleven. Elke puzzel speelt zich af op een andere verdieping van de boom en je kunt deze bereiken via een grote wereldbol. Je kunt deze bol draaien om vervolgens een kabel te verbinden met de marker van de plek die je wilt bezoeken. Deze verdiepingen veranderen het middelste deel van het level, maar de rest eromheen niet. De eerste keer dat je wisselt van verdieping is dan ook een magische ervaring en erg slim hergebruik van de omgeving. Het zorgt ervoor dat de game geen laadtijden heeft en je de gehele tijd kunt doorspelen. De omgeving ziet er lekker gezellig uit, maar mist wel elementen waar je mee kunt interacteren. En doordat de buitenste rand niet verandert, heb je helaas ook weinig redenen om nog eens rond te kijken. Gelukkig weten de puzzels en de geweldige soundtrack het voor een groot deel goed te maken.
Neem op, doe actie en herhaal
Voor een puzzelspel met een enkel spelmechanisme voelt het eerst redelijk moeilijk aan. Mijn grootste kritiek is dan ook dat de eerste paar minuten van de game de speler de spelelementen in de verkeerde volgorde te leren krijgt. Wonderbaarlijk wordt hier niet het teleporten uitgelegd. Voor spelers zonder VR ervaring kan dit even zoeken zijn, maar voor ervaren spelers zal dit erg bekend voorkomen. Je krijgt eerst een tafel te zien met drie schakelaars waar je niks mee kunt om vervolgens uitgelegd te krijgen hoe je een tip kunt krijgen en daarna pas krijg je de handschoenen waarmee je robots kunt programmeren door zelf eerst een beweging uit te voeren. De eerste verdieping die je tegenkomt, gooit de speler ook flink in het diepe ondanks dat de opdracht erg simpel is. Je moet een stuk fruit plukken en in een mand gooien. Je moet een minimaal aantal stukken fruit per minuut plukken om toegang te krijgen tot de volgende verdieping.
Het starten van een opname gaat met een enkele knop waarna je 1,2 of 4 seconden hebt om een beweging op te nemen. Dit kan zo simpel of moeilijk zijn als je wilt. Bij de eerste puzzel kun je een lange ketting van robots naast elkaar opnemen die een stuk fruit doorgeven. Je kunt ook met een enkele worp het stuk fruit van grote afstand in de mand gooien. Het vraagt in beide gevallen om flink wat coördinatie en dit is dan ook een uitstekende demo van de nieuwe Playstation VR sense controllers. De game weet namelijk perfect je bewegingen over te nemen en je kunt hierdoor je worpen erg mooi timen. Ben je niet tevreden met een opname dan kun je het robotje net zo makkelijk weer verwijderen om het nog een keer te proberen. Met elke verdieping worden er nieuwe elementen toegevoegd en de elementen zijn hier flink creatief. Je krijgt te maken met stukken fruit die je niet lang kunt vasthouden of het gebruiken van schalen om waterdruppels op te vangen en door te kaatsen naar een grote trechter. Bovendien wordt de muziek steeds epischer hoe meer robots je neerzet, waardoor je altijd het gevoel hebt dat je voortgang maakt.
Kort maar krachtig
De acties die je allemaal kunt uitvoeren werken uitstekend in VR en het was dan ook een verrassing dat het onderdeel waar je het meeste mee moet rommelen niet de puzzels zijn. Het bewegen via het teleporteren is namelijk in deze game flink lastig. Je moet soms vele malen heen en weer teleporteren om op de juiste plek uit te komen. Je positie is cruciaal en een paar centimeter naar rechts of naar links kan een groot verschil uitmaken. Je kunt het spel ook via de analoge stick spelen, maar dit kan in sommige gevallen voor iets meer desoriëntatie zorgen. En hoewel het ook mogelijk is om de game zittend te spelen, kun je het beste staand spelen, speel je de game zittend dan voelt alles namelijk flink hoog aan. Ik had hier graag een hoogte optie gezien, het is een game waar je zeker de tijd voor wilt nemen. Aan de andere kant het wilde draaien en bewegen zal zittend wat lastiger zijn.
The Last Clockwinder zal je uiteindelijk drie tot vijf uur zoethouden. Elke verdieping kun je flink vlot uitspelen, maar gelukkig is er op elke verdieping ook een bord te vinden, die je laat zien wat de ideale hoeveelheid robots en aantal stukken fruit per minuut zou zijn. Spelers die zichzelf meer willen uitdagen, kunnen op deze manier zonder verplichtingen proberen de perfecte oplossing te vinden. Met de minimale veranderingen in de omgevingen is dit de ideale lengte. En het is dan ook jammer dat de game niet meer speelt met de omgevingen. De game had dan een flink stuk langer kunnen zijn. Het is een geweldige puzzelgame waar je flink wordt uitgedaagd terwijl je elke keer weet wat je moet doen, maar niet wat de beste manier is. Er is hierdoor flink wat variatie mogelijk en veel spelers zullen hun eigen oplossingen vinden zonder teveel frustratie. De game is de helft van de prijs van een grote titel en is het volledig waard om toe te voegen aan je PS VR 2 bibliotheek.
