The Cronicles of Riddick: Escape from Butchers Bay verscheen in 2004 en was toen een groot succes. Helaas verkocht de game, ondanks de vele goede recensies, niet goed. Misschien is het daarom dat ontwikkelaar Starbreeze heeft besloten het eerste deel een remake te geven en deze, samen met een opvolger en een multiplayer, opnieuw uit te brengen. Hoewel de game toen exclusief voor de Xbox uitkwam, is Aussault on Dark Athena onlangs verschenen op zowel de Xbox 360 als de PlayStation 3. Voor vele onder ons dus een tweede kans om alsnog de spannende avonturen van Riddick te beleven, maar is dit nog steeds de moeite waard?
Wanneer je begint met The Chronicles of Riddick: Assault on Dark Athena kun je kiezen om direct met Assault on Dark Athena te beginnen, maar kan je ook eerst met Escape from Butcher Bay aan de slag gaan. Aangezien ik Escape from Butchers Bay nooit heb gespeeld (excuus: ik had simpelweg geen Xbox) ben ik maar met dit eerste deel begonnen. Hierin moet je als Riddick, de gevaarlijkste man uit het universum, uit de meest beruchte gevangenis die er bestaat weten te ontsnappen. Bij mij kwamen de Prison Break kriebels naar boven en ik kan dan ook zeker zeggen dat ik mijzelf met deze remake heb vermaakt. Toch moet ik kritisch blijven, want voor een remake lijkt er maar erg weinig veranderd. Eigenlijk heeft alleen het grafische gedeelte een update gehad en dan nog heb je het eigenlijk alleen over de textures. Voor de rest lijkt er niet veel veranderd. Zo heeft de game nog steeds te maken met behoorlijk lange laadtijden en dat is op de huidige generatie consoles gewoon niet meer nodig. Op deze manier is het voor de ontwikkelaar natuurlijk wel erg makkelijk geld verdienen. Ik had in ieder geval meer verwacht. Maar begrijp mij niet verkeerd, want een leuke toevoeging is het zeker. Qua gameplay blinkt dit eerste deel dan ook nog steeds uit. Mensen die Escape from Butchers Bay nog niet eerder gespeeld hebben raad ik dan ook zeker aan om met dit gedeelte van de game te beginnen.
Assault on Dark Athena
Escape from Butchers Bay eenmaal voltooid kun je aan de slag met Assault on Dark Athena. Nadat het Riddick is gelukt om te ontsnappen uit Butchers Bay word je schip al snel gekaapt door een groter schip dat bekend staat als de Dark Athena. Het is aan jou om van het schip af te komen en aangezien je maat de eerste vijf minuten niet eens weet te overleven, zul je begrijpen dat dit geen gemakkelijke taak gaat worden. Zelfs niet voor Riddick. Om gelijk even iets duidelijk te maken: verwacht geen shooter waarin je makkelijk heen en weer kunt lopen. The Cronicles of Riddick: Assault on Dark Athena is een stealth game waarin je rustig te werk moet gaan en goed moet nadenken over de acties die je uitvoert. Wel is dit in mindere mate dan bij Escape from Butchers Bay het geval is. Eigenlijk een beetje jammer aangezien de game het juist hiervan moet hebben. Shoot-outs komen vaak dan ook ongewenst. Het richten gaat gewoon net niet lekker genoeg.
Gelukkig bestaat het meeste werk wat je doet dan ook nog steeds uit de stealth actie. Handigheidje wat je hierbij hebt is de mogelijkheid om in het donker te kijken. Aangezien Dark Athena veel donkere ruimtes bevat komt dit natuurlijk erg goed uit. En wanneer een ruimte te licht is schiet je gewoon even een lamp kapot. Dan wordt het donker en kan jij aan de slag. De game wordt dan ook een stuk moeilijker op het moment dat de bewakers die in het spel rondlopen standaard zaklampen bij zich hebben. Je trekt al aandacht op het moment dat je een lamp uitschiet, maar als ze dan ook nog met zaklampen rond gaan zwaaien is het natuurlijk wel heel erg goed opletten. Wil je verder komen in de game, houdt dan niet alleen lampen in de gaten, maar kijk ook naar andere voorwerpen die je kunt gebruiken. Soms is het namelijk maar iets kleins wat je moet doen om verder te komen. Gelukkig bevat de game wel regelmatig tips waardoor je niet eeuwig op dezelfde plekken blijft rondhangen.
Robots die verdacht veel op mensen lijken
Iets wat ik nog niet verteld heb, maar daardoor niet minder interessant, is het gegeven dat je vijanden bestaan uit drones. Dit zijn robots die verdacht veel op mensen lijken en beschikken over een machinegeweer als arm. Ze worden achter de schermen bestuurd door mensen en zijn dus wel degelijk slim. Het machine geweer die aan de drone vastgebonden zit kun je gebruiken op de plek waar je de drone neergeschoten hebt. Om je nieuwe tegenstanders met zo’n machinegeweer neer te kunnen schieten zul je dan ook tactisch te werk moeten gaan. Met de A.I van je tegenstanders zit het overigens wel goed. Ze zullen goed op je acties reageren. Wanneer jij met een geweer op ze af komt rennen zoeken ze dekking en proberen ze je vanuit een goede positie af te schieten. Maar wanneer ze jou ontdekken en jij weinig kunt doen zul je moeten maken dat je weg komt, want dan zullen ze geen moment meer wachten om je af te knallen. Wanneer je een goede positie hebt ingenomen kan het overigens wel even duren voor ze je gezien hebben, maar dat heeft voornamelijk te maken met het slechte zicht wat drones hebben.
Hoewel de remake er heel degelijk uit ziet merk je dat we met een game van de vorige generatie te maken hebben. In Dark Athena is dit gelukkig wel anders, want die ziet er heel netjes uit. Alles heeft dan ook een goed uitgedachte stijl en is gelikt weergegeven. Ook de personages zelf worden mooi weergegeven. Wel jammer is dat je tussen de verschillende gebieden vaak wat lange laadtijden hebt, iets wat we de laatste tijd niet vaak meer zien. De game heeft geen installatie nodig, wat natuurlijk fijn is maar achteraf misschien wel beter zou zijn geweest. Naast de graphics heb je natuurlijk ook nog het audio gedeelte. Net als in Escape from Butchers Bay heeft ook in dit nieuwe deel Vin Diesel weer zijn stemt geleend. Dat geeft Riddick een erg stoer karakter en komt de sfeer dan ook zeker ten goede. Dat Vin Diesel zich niet ingehouden heeft mag wel duidelijk zijn, want hij scheldt er behoorlijk op los. De stichting tegen het vloeken zou er in ieder geval niet vrolijk van worden.
Nog een nieuwe modus
Naast Dark Athena bevat de game ook een multiplayer. Een mode die in het eerste deel ontbrak. Deze bevat een standaard deatmatch en capture the flag modus, maar daarnaast ook twee nieuwe. De opvallendste is de Pitch Black mode waarin één speler in de voeten van Riddick kruipt en moet ontsnappen van andere spelers die als bewaker functioneren. Ook hierbij is het belangrijk om gebruik te maken van het licht. De speler die er in slaagt Riddick te pakken mag de ronde daarna in de voeten van onze kale held stappen. In de tweede modus zijn er drie teams van vier mensen en is het de bedoeling om een power cell te activeren. Alle vier de modi zijn leuk om te spelen en verlengen de levensduur van de game dan ook zeker. Ik heb alleen niet het idee dat deze multiplayer nog lang en door veel mensen gespeeld gaat worden. Het is dus puur een extra toevoeging om het zo maar te zeggen.
The Chronicles of Riddick: Assault on Dark Athena is dus zeker een leuke game geworden. Ten eerste heb je de remake van Escape from Butchers Bay. Een remake die zeker vermakelijk is en veel gamers alsnog de kans geeft dit pareltje te spelen. Van de andere kant moet wel gezegd worden dat die maar nauwelijks aangepast is. Eigenlijk zijn alleen de graphics verbeterd. Gelukkig zit Assault on Dark Athena grafisch wel goed in elkaar. Dit vervolg is misschien niet zo spectaculair als het eerste deel was, maar is zeker een redelijke game te noemen. De stealth actie is goed uitgewerkt en de game bevat leuke elementen. Als laatste is er dan ook nog een multiplayer mode. Deze is origineel en vooral de Pitch Black mode is leuk om te spelen. Al met al is The Chronicles of Riddick: Aussault on Dark Athena een zeer vermakelijke game geworden. Voor liefhebbers is de game dan ook zeker een aanschaf waard.
