Vergeten genre
Tennis en games, het is een huwelijk met z’n strubbelingen hier en daar. De Top Spin’s en andere franchises komen en gaan weer voor lange tijd. BigBen probeert het echter opnieuw en is nu gekomen met Tennis World Tour. Hoewel niet alle sterren in de game aanwezig zijn (geen Nadal en Djokovic bijvoorbeeld), hoopt men met spelers als Federer, Sverev en Wawrinka een ace te slaan.
Nu men in Parijs bezig is met een spannend toernooi is het natuurlijk een uitgelezen kans om daarin mee te gaan met een tennisgame. Tennis World Tour is een game waarin we een splitsing tussen vrij arcade- en simulatie-achtig kunnen verwachten. Het spel nijgt wat meer de arcade-kant op, en is erg toegankelijk. De game bevat eigenlijk één echte hoofdmodus, te weten de career mode. In deze modus is het de bedoeling om zo hoog mogelijk op de ranking te geraken. Hoewel deze mode redelijk lineair in elkaar zit, is het wel de meest aantrekkelijke modus in de game. In de career mode begin je met 0 punten en ben je dus laag gerankt. Wekelijks heb je events die je kunt uitvoeren. Dit kan bestaan uit echte trainingen, voor bijvoorbeeld het uitvoeren van dropshots, het maken van lobjes en het serveren. Maar je kunt ook ontmoetingen regelen met een nieuwe coach of manager. Echt van veel toegevoegde waarde zijn deze collega´s overigens niet. Verder kun je ook een maandje rust nemen om je conditie op peil te houden, een oefenpotje spelen en toernooien spelen. Het deelnemen aan dat laatste is van het grootste belang, want daarmee stijg je in ranking. Deze toernooitjes zijn veelal vrij kort (4 wedstrijden). De lengte van het format kun je echter wel zelf bepalen, en kan bijvoorbeeld uiteenlopen van scoren tot de 10 of het spelen van enkele games. Maar je kunt het uitstrekken tot het spelen van sets. Naast dit heb je ook nog enkele andere mogelijkheden, waaronder het kopen van accessoires, waaronder shirts, rackets en petjes, en kun je skills verdelen over je service/volley, verdediging en aanval. Iets dieper kun je ook nog specifieke skills kopen, die bijvoorbeeld tijdelijk je sprintvermogen verbeteren of je opslagkracht. Daarmee heb je een groot gedeelte van de modi eigenlijk wel besproken. De online mode moet namelijk nog komen, en de training mode is niet echt het bespreken waard.
Stug, maar stabiele gameplay
Wat het belangrijkste is, is natuurlijk de gameplay. Dat vormt de basis van het hele spel. Deze wekt redelijk gemengde gevoelens bij me op. Hoewel de gameplay erg toegankelijk is, en de besturing simpel, zul je merken dat het hier en daar wel wat stug aanvoelt. Je weet soms niet wat je kunt verwachten; De ene keer laat je een bal die net langs je lichaam komt aan je voorbij gaan door verkeerde timing, en vervolgens raak je een vrijwel onmogelijke bal die net nog 5 meter van je af stuitert. De onvoorspelbaarheid wat dat betreft laat nog een beetje te wensen over. Ditzelfde gebeurt overigens ook bij de tegenstander, en dat zorgt ervoor dat het tennis er soms wat onrealistisch uit ziet. Het slaan gebeurt door het inhouden van een knop, waarbij alle 4 de actieknoppen op je controller gebruikt kunnen worden. De een is voor het slaan van harde ballen, de ander voor het maken van een lob en weer ’n ander voor het meppen van ballen met een flinke spin eraan. Hoe langer je de actieknop inhoudt, hoe harder je bal geslagen zal worden. Dit werkt erg makkelijk, en geeft best wel een gevoel van controle. Met je analoge stick kun je de bal daarnaast ook richting geven. Hoe ver je een bal de hoek in krijgt, hangt af van je timing. Qua gameplay speelt het spel wel lekker weg, al is het grootste minpunt in de game nog wel het voetenwerk, wat vrij lastig en statisch lijkt te werken. Het rennen verloopt niet soepel, en lijkt vooral rechtlijning horizontaal en verticaal te werken. Daardoor is het soms een beetje lastig om je lichaam goed achter de bal te krijgen.
Hoewel de gameplay dus redelijk is, maar z’n gebreken ook zeker kent, is het spel absoluut wel goed speelbaar. Toch is het gebrek aan echte game modi wel een gebrek. Ook het aantal licenties is erg beperkt. Vooral bij de vrouwen hebben we amper keuze uit speelsters. Veel bekendere spelers ontbreken daarnaast, waardoor je het moet doen maar een select gezelschap. Maar de audiovisuele kant draagt ook niet echt bij aan de kwaliteit van deze tennisgame. Grafisch ziet het spel er redelijk acceptabel uit, met vooral erg strakke ondergronden waar je op kunt spelen. Maar de spelers zien er vervolgens weer een stuk minder mooi afgewerkt uit, net als de animaties, die te wensen over laten en er eerder kinderachtig dan realistisch uitzien. Qua audio is het ook niet echt imponerend. Het commentaar is erg repeterend. Zo wordt elk potje wel 10x gezegd waar je al die slagkracht toch vandaan haalt, en wordt bij elk matchpoint gezegd dat dit wel een ‘redelijk urgent punt’ is. Het zijn teksten die weinig toevoegen aan de speelervaring. Daarnaast kent de game ook vrij weinig sfeer. Het is allemaal zo gescript, en ook nog eens op een saaie manier, waardoor er amper beleving over komt op mij als speler.
Tennis World Tour is een vrij middelmatige game die in de basis best wel redelijk staat, maar qua afwerking wat tekortschiet. Audiovisueel mag er nog wel wat opgepoetst en gevarieerd worden hier en daar, maar dat is helaas niet alles. De game speelt prima weg, daar niet van, maar de ambiance ontbreekt en ook de game modi zijn erg beperkt, of zijn zelfs nog niet eens volledig online. De liefhebber van tennisgames zal echter ongetwijfeld blij zijn dat er eindelijk weer eens iets verschijnt in dit genre, maar zal aan de andere kant ook wel weer licht teleurgesteld zijn met het eindresultaat. De career mode is in ieder geval zonder twijfel de meest interessante modus, waarmee je best wel wat leuke uurtjes mee kunt beleven. Echter blijft het meer een game voor de budgetbakken.
