Blizzard neemt rustig de tijd om de games die ze uitbrengen zo goed mogelijk te maken en dat is wederom het geval bij de uitbreiding voor StarCraft II die de naam Heart of the Swarm heeft meegekregen. De nadruk ligt hierbij zeker niet bij het revolutioneren van de serie, maar het verder laten evolueren tot het beste product mogelijk. In het eerste deel Wings of Liberty draaide de singleplayer campaign om de Terrans en nu zijn de Zerg aan de beurt met als hoofdpersonage Kerrigan. Deze uitbreiding kan gerust gezien worden als een compleet nieuw deel, waarbij bij de basis vastgehouden wordt aan de bouwtekening van Wings of Liberty. En hiermee wederom kwalitatief veel te bieden heeft.
Wraak, liefde en pure haat
Heart of the Swarm gaat verder waar Wings of Liberty ophieldt. Waarbij de vraag open bleef hoe de game nu verder zou gaan, omdat Kerrigan er toch flink menselijk uitzag. Maar wees gerust Kerrigan krijgt alweer snel de kans om haar donkere kant te laten zien en haar positie als Queen of Blades terug te nemen door een nieuwe motief, namelijk liefde. Het verhaal van StarCraft is altijd erg vermakelijk geweest en je moet alles dan ook niet al te serieus nemen. De grote hoeveelheid grappige oneliners maken het alleen maar leuker. Het einde geeft natuurlijk weer een vervolg richting de Protoss die in de volgende uitbreiding aan de beurt zijn.
In de singleplayer campaign wordt langzamerhand de speelwijze in detail behandeld van de Zerg. Er zijn 27 missies in totaal waarvan er 6 korte evolutie missies zijn, maar daar straks meer over. De missies beginnen wat kleiner en duren ook wat korter, maar aan het eind hebben we te maken met moeilijkere, grootschaligere en diepere missies die laten zien hoeveel diversiteit je kunt aanbrengen in een RTS. In alle missies is er altijd één ding hetzelfde en dat is Kerrigan en dit zorgt dan ook voor de grootste verandering en dat is het gebruik van je Hero. Waarin Wings of Liberty enkele missies voorbij kwamen met Jim Raynor, hebben we nu elke keer de mogelijkheid om door grote hoeveelheden vijanden heen te walsen met Kerrigan. Enkele missies spelen zelfs hiermee, waarbij we enkele Diablo 3 invloeden terugzien met grote eindbaas gevechten. Heart of the Swarm voelt dan ook iets makkelijker of gebruiksvriendelijker aan, omdat je nu altijd kunt terugvallen op Kerrigan. Kerrigan heeft een paar sterke aanvallen, waarmee je elke vijand wel kunt verslaan. En als je haar verliest keert ze na een korte tijd weer terug bij je basis. Maar aan de andere kant leren we ook hoe we om moeten gaan met de Zerg. Er is hier veel meer sprake van micromanagement in vergelijking met de Terrans en dat is dan ook even wennen. Elke unit heeft meerdere mogelijkheden en kun je regelmatig weer laten veranderen in andere vormen. Er zijn veel shortcuts die je zult moeten gebruiken om snel te handelen. Hier komt dan de gebruiksvriendelijkheid weer aan de orde, de game houdt je handje redelijk vast en mits je voor alle achievements gaat, kan er meestal weinig misgaan als je de tips opvolgt.
Naast de grotere missies hebben we ook evolutie missies die een kleine showcase zijn van twee variaties op je eenheden. Wanneer je deze voltooid, krijg je de keus om je units te laten evolueren in één van de twee mogelijkeden. De keuze die je maakt kun je niet terugdraaien, maar dit is zeker niet erg. Beide mogelijkheden zijn altijd erg interessant, waardoor er geen mindere keus is. Een voorbeeld is bijvoorbeeld bij de Zergling waar je kunt kiezen tussen een vliegende of eentje die bijna meteen spawnt. Deze missies krijg je voor elke keuze voor de belangrijkste units en dit voelt op een bepaalt moment erg geforceerd aan. De units zijn niet de enige die je kunt upgraden, het is ook mogelijk om te levelen met Kerrigan. De keuzes hierbij kun je elk moment aanpassen, waardoor er meer ruimte is om te experimenteren en je niet zoals bij het vorige deel pech had als je een mindere keuze had gemaakt. Met de campaign ben je zeker een uurtje of tien kwijt voor de eerste run, maar er is altijd genoeg ruimte om meer achievements te halen en op een moeilijkere moeilijkheidsgraad de missie te herstarten.
Multiplayer is waar het om draait
Maar de grootste nieuwe toevoegingen liggen op het multiplayer gebied en dat is eigenlijk waar de meeste mensen ook de honderden uren in steken. Persoonlijk ben ik geen fanatieke competitieve StarCraft speler en dat had meestal ook te maken met de hoge instapsgrens. Maar ze hebben nu ook rekening gehouden met deze spelers en ze worden langzamerhand ingewijd in de diepliggende strategien van StarCraft. Je wordt dus niet meteen tegen fanatieke menselijke spelers in een potje gegooid, maar je kunt eerst tegen de computer oefenen. Hier is natuurlijk een complete leveling systeem te vinden, waarbij je extra skins, portraits en achievements kunt halen. Voor de ervaren StarCraft spelers is er ook genoeg te ontdekken in de multiplayer met nieuwe units en enkele tweaks die grote impact zullen hebben in bepaalde strategien. Dit maakt StarCraft dan ook zo interessant, want alles is zo goed in balans, waarbij nieuwe units en kleine tweaks weer voor nieuwe strategien kunnen zorgen. Kleine extra’s zijn nu ook de teams die je kunt opzetten en de mogelijkheden om te kijken naar bepaalde matches. De werkelijke duur en mogelijkheden van de multiplayer zullen we pas gaan zien in de komende maanden, zo niet jaren.
Visueel kijken we naar een 2 jaar oude game en dat is eigenlijk niet erg. De game ziet er goed uit, maar vooral op technisch vlak is de game indrukwekkend. Er zit een beter AI systeem in, waardoor je minder snel verdwaalde units hebt. De physics engine heeft nu meer invloed op de ontploffingen en rondvliegende lijken. Maar bovenal werkt alles erg soepel, ondanks die internetverbinding die noodzakelijk is om de game te spelen. Zelfs op een mindere pc draait de game als een zonnetje.
Heart of the Swarm komt op het juiste moment (mogelijk wat aan de late kant) met een compleet nieuwe singleplayer campaign die minimaal 10 uur aan gameplay bied. Nieuwe units, nieuwe extra’s, nieuwe maps en een level systeem in de multiplayer zorgen voor genoeg veranderingen dat er voor beginnende en ervaren spelers weer genoeg te ontdekken valt. Technisch is de game beter dan zijn voorganger en grafisch zitten we op hetzelfde niveau. Het is een monsterlijke uitbreiding die toch echt je geld waard is en weer nieuw leven in je StarCraft verslaving blaast.
