Battlefront II is misschien wel de meest besproken titel van het jaar. Niet zo zeer omdat iedereen vanaf het begin al hoge verwachtingen had, maar meer omdat tijdens het spelen van de multiplayer beta bleek dat de nadruk behoorlijk op loot boxes (genaamd loot crates) zal gaan liggen. Al voor de release hadden mensen calculaties gemaakt over hoe lang het zal duren om een personage vrij te spelen zonder ook maar één cent te besteden aan microtransactions. Deze duur was allerminst kort. Niet zo gek dus dat EA het aantal benodigde credits om een personage vrij te spelen met een grote hoeveelheid heeft verlaagd. Net voor de release zijn alle microtransactions er zelfs met de harde hand (tijdelijk) uit gebonjourd, omdat het aanschaffen van loot crates een gigantisch voordeel kan geven. Dat het verwijderen hiervan komt door de druk van fans of door het feit dat deze praktijk in verscheidene landen, zoals België, zelfs officieel wordt onderzocht, zullen we wellicht nooit weten. Het mag echter duidelijk wezen dat dit een flinke boodschap is richting alle ontwikkelaars. Voor Battlefront II is het een tikkeltje te laat, want de mensen die de deluxe edition hebben gekocht hebben immers al de kans gehad om loot crates te kopen. De gevolgen hiervan zullen nog maanden merkbaar zijn in de multiplayer.
Afijn, onder al deze corporate ellende zit diep in de hoeken van de duisternis een game verstopt die er onwijs goed uitziet, verschrikkelijk lekker wegschiet en tijdens het spelen de welbekende Star Wars sfeer ademt. Nu zelfs met een single player campagne. Vrijwel het enige minpunt van de game zelf is het progressiesysteem en dat komt dus voornamelijk door de eerdergenoemde loot crates.
Singleplayer: Iden Versio
Laat ik maar meteen met de deur in huis vallen. De nadruk ligt overduidelijk niet op de singleplayer. De campagne is tof, erg tof, maar ook aan de korte kant. Een gemiddelde speler zal er binnen vijf uur doorheen zijn en duikt daarna direct in de multiplayer. Desalniettemin is het voor de doorgewinterde Star Wars fan een must om deze minimaal één keer door te spelen. Het verhaal behoort namelijk tot de canon van het universum en beslaat de gebeurtenissen tussen Return of the Jedi en The Force Awakens. Alhoewel er verscheidene cameos zijn van de bekende karakters draait het verhaal om Iden Versio. Een vrouwelijke commander van het galactisch imperium. Zonder al te veel spoilers te geven, Iden behoort tot de elite en haar vaardigheden zijn dan ook van een hoog niveau. Op de grond of in een cockpit van een Tie Fighter, het maakt haar niet uit, ze kan het allemaal. De gameplay weerspiegelt dit dan ook. Tijdens de ene missie probeer je ongezien een basis te infiltreren om vervolgens met een Tie Fighter een vloot van de rebellen aan te vallen. Het is heerlijk gevarieerd en het tempo zit er lekker in. De graphics zijn vooral tijdens de cutscenes ongekend goed waardoor de emoties van alle karakters erg geloofwaardig overkomen. Daarbij is de sfeer constant typisch Star Wars. Zelfs de cheesy humor en de scene transities zitten erin. De eerste keer dat de iris wipe (het effect dat de volgende scene met een cirkel over de vorige gaat) werd gebruikt kon ik niets anders dan glimlachen. Sommige missies zijn iets minder geslaagd, vooral die met een zekere lightsaber zwaaiende jedi, maar over het algemeen is de campagne erg goed. Nog nooit zijn de bekende omgevingen uit het Star Wars universum zo geloofwaardig overgezet naar een game.
Als toetje is er de arcade mode. Dit zijn in principe een aantal opdrachten tegen bots verspreid over de verscheidene maps. Zelfs split screen op de bank is mogelijk. Dit is niets spannends en de meesten zullen dit vooral gebruiken om credits te farmen. Het is leuk als bijzaak, maar niet meer dan dat.
Multiplayer: Star Wars, Magic, The Gathering
Uiteraard zal het grootste percentage van de game gespeeld worden in de multiplayer. Gelukkig is hier wat speelmodi betreft voldoende keus. Er zijn vijf modi waarvan Galactic Assault en Starfighter Assault wellicht de meest interessante zijn. Galactic Assault bestaat uit gigantische gevechten van 20 vs 20 met meerdere stadiums en objectives. Hier komt de game het meest tot zijn recht, omdat het alle kaarten op tafel gooit. Je start altijd met één van de vier hoofd klasses (assault, heavy, officer / support en specialist / sniper). Vrijwel alle heroes en voertuigen zijn beschikbaar waardoor een ronde al snel uitloopt op een episch gevecht zowel in de lucht als op de grond. Heroes zijn de bekende Star Wars personages zoals Luke, Han Solo, Kylo Ren, Rey, en Darth Vader met hun eigen skillset. Voordat je als één van deze heroes kan spelen moet je een X aantal battle points verzamelen door mensen neer te schieten of op een objective te spelen. Heb je eenmaal genoeg punten dan kan je bijvoorbeeld als Kylo Ren spelen en rondrennen met een lightsaber. Deze heroes voelen machtig zonder echt overpowered te zijn. Het is niet alsof je ongecontroleerd een groep in kunt stormen om zo 5+ mensen aan te vallen. Zet je ze echter in tijdens een cruciaal moment, dan kan je er zeker van zijn dat het een positief resultaat zal opleveren. De Strike modus is wat compacter en plaatst twee teams van 8 personen op een kleinere map met een minder complexe missie. Blast is nog compacter en bestaat uit twee teams van tien personen op een nog kleinere map. Eigenlijk is dit gewoon een versie van team deathmatch. Starfighter Assault is in principe hetzelfde als GalacticAssualt, maar dan enkel in de lucht / ruimte en met twee teams van twaalf personen in ruimtevoertuigen. Het besturen van deze voertuigen is even wennen. Zodra je ze onder de knie hebt kan een gemiddelde ronde echter al snel veranderen in een intens kat-en-muis spel. Heroes versus villians is de laatste modus. Dit is vier tegen vier deathmatch met alleen maar heroes. Ik persoonlijk kan deze modus niet echt serieus nemen, omdat het al snel uitloopt op een gigantisch onlogische chaos. Het is daarentegen wel hilarisch om zo nu en dan een ronde te spelen met een volledig geüpgradede hero.
Daar zit de crux, dit upgraden is namelijk een hel. Space cards met verscheidene levels, battle points, craftingparts, credits, een algemeen level, level per klasses en loot crates. Je hebt een algemeen level door multiplayer matches te spelen. Ieder battle point die je verzameld is in feite een ervaringspunt. Door te levelen kan je hogere level space cards maken. Hier heb je weer craftingparts voor nodig. Craftingparts krijg je door challenges (speel zolang met een bepaalde klasse, gebruik een bepaald wapen voor zoveel minuten, schiet zoveel mensen dood met een bepaalde klasse, etc.) te voltooien of uit loot crates. Deze koop je met credits. Die je weer naar iedere multiplayer match krijgt. Iedere klasse en hero heeft dan weer een uitzonderlijk level die overeenkomt met het aantal space cards die je hebt verzameld voor die klasse. Space cards geven je bepaalde boosts en abilities en gelden per klasse /hero en kunnen niet gedeeld worden met anderen. Credits zijn schaars en van een gemiddelde match krijg je er pak-en-beet 300. Tel daarbij op dat crates verschrikkelijk duur zijn en je hebt een progressiesysteem dat gelijk staat aan grinden. Een hero die je vrij moet kopen is nog duurder. Luke Skywalker en Darth Vader kosten bijvoorbeeld 15.000 credits. Loot crates kunnen je dan ook weer craftingparts en willekeurige space cards geven waardoor het al snel verleidelijk wordt om de gok te wagen in de hoop dat je assault klasse bijvoorbeeld een goede card krijgt. Hierdoor duurt het vrij kopen van heroes nog langer.Als je alle heroes vrij wilt spelen, ben je makkelijk honderden uren verder.Dit gehele systeem is overduidelijk gemaakt om de nu tijdelijk verwijderde microtransactions aan te moedigen. Nu deze er niet meer zijn heb je een systeem wat zo verschrikkelijk traag en verwarrend is dat de hele multiplayer meta eronder lijdt. Balans is ver te zoeken, want iemand die toevallig geluk heeft met een crate kan al snel veelte goed aanvoelen. Cosmetische elementen zoals victory poses en costumes zijn prima. Upgrades voor je vaardigheden daarentegen? Nee, dit zorgt voor een ongebalanceerd spel.
Het is zonde dat ze bij EA voor zo een verschrikkelijk progressiesysteem hebben gekozen. Battlefront II ziet er fantastisch uit, speelt ongelooflijk fijn, klinkt heel erg goed en het is bijna alles wat een Star Wars-fan kan wensen. De grote GalacticAssaults gevechten zijn een feest voor ieder zintuig. Echter wordt dat allemaal verpest door het progressiesysteem. Was hier voor een meer traditioneel systeem gekozen dan zou de score makkelijk uit zijn gekomen op een 8+, aangezien er heel veel plezier valt te beleven in de multiplayer. Nu kan ik echter niets anders doen dan dit spel te belonen met een score die over het algemeen beschouwd zal worden als ‘bovengemiddeld’.
