Diep in de zee
Soms begin je ergens aan en voordat je het weet is het alweer afgelopen. Zo is dat bij films, boeken, series en bij games. Silt is zo een game die afgelopen is voor je erg in hebt. Is deze game dan ook krachtig of houdt het op bij kort?
Silt is een 2D onderwater puzzel game waarbij je in de huid (harnas?) kruipt van een diepzeeduiker die opzoek is naar een verloren machine. Dat doe je door de lichamen van andere diepzeedieren over te nemen en te gebruiken om allerlei puzzels op te lossen. Hier zitten een aantal vrij standaard beesten tussen zoals piranha’s en standaard vissen, maar bijvoorbeeld ook bloedzuigers, scholen van vissen en een soort van kwallen die kunnen ontploffen. Waar deze kracht exact vandaan komt blijft abstract. Het hele verhaal blijft sowieso een beetje abstract. Veel meer dan een paar lijntjes tekst in het begin van het spel en een kort eindfilmpje aan het einde krijg je niet. Het gaat voornamelijk om world building en zelfs dat blijft op de achtergrond.
In de twee tot drie uur die ik over de game heb gedaan heb ik eigenlijk niet echt een idee wat ik nou precies gezien heb. De puzzels waren nooit uitdagend of origineel en het verhaal is zo dunnetjes dat je deze game daar niet voor hoeft te spelen. Toch heb ik de game in één sessie uitgespeeld terwijl ik in een soort trance voor het scherm zat. Hoe kwam dat? De graphics en het geluid. De graphics zijn niet per se fantastisch, maar de stijl is wel iets wat bij je blijft. De minimale en monochrome kleuren zetten een wat onheilspellende sfeer neer. Kleine lichtgevende puntjes in de flora en fauna helpen hier aan mee. Als ze je tenminste niet zonder genade dood willen maken. Het geluid geeft met een koptelefoon echt het idee alsof je onder water zit. Gegorgel van het ademhalen, luchtbelletjes die opkomen uit de diepte en planten die rare geluiden maken zodra je maar bij ze in de buurt komt. De sfeer pakt je wel vast, maar de gameplay doet niet zo veel.
Niet vastzitten
Wat in mijn opzicht een puzzelgame goed maakt is wanneer je een puzzel bekijkt en echt moet nadenken over de oplossing (puzzels gebaseerd op behendigheid niet meegeteld). Als je de meeste puzzels in je hoofd meteen oplost en vervolgens alleen op de knoppen dien te drukken, dan doe je als puzzel game iets niet helemaal goed. Silt valt helaas in die tweede categorie. Het zijn allemaal omgeving gebaseerde puzzels waarvan de oplossing zeer eenvoudig is. Het begint met simpel een piranha overnemen en wat groen doorbijten, zodat je er door kan zwemmen. Het eindigt met dieren combineren om iets te laten ontploffen, zodat je er met een piranha door heen kan zwemmen om er vervolgens als de duiker doorheen te zwemmen. Er zijn bazen, maar die doen niet veel meer bijzonders dan een extra diertje erbij proppen om ergens te kunnen schuilen.
Je hebt verder nog een aantal collectibles en wat trophies/achievements om te verzamelen. Dat zijn er daarentegen tevens niet zo heel veel en de collectibles zijn nog redelijk simpel te vinden ook. Met twee playthroughs kan je alles al hebben gezien. Waarvan de tweede een stuk korter is, want je weet immers al alle oplossingen van de puzzels.
Als ik heel eerlijk ben, er is bar weinig wat ik over de game kan vertellen, omdat de game zelf niet zo bijzonder veel om het lijf heen heeft. Het concept is integrerend te noemen. Silt doet er alleen niet zo veel mee. Heb je toevallig een uur of drie over en heb je echt zin in een onderwater avontuur, dan kan Silt interessant zijn. Als puzzelgame schiet die echter te kort.
