Weer zo’n platformer?
Platformers, je hebt ze in alle soorten en maten, maar toch blijven ze uitgemolken worden, de een net iets minder van hetzelfde dan de ander. Shadow of the Orient probeert het net een klein beetje anders te doen en is een nieuwe platformer die eerder al op Steam verscheen maar inmiddels ook de port meemaakt naar de console. Wij konden aan de slag met het spel, en gingen veel, maar dan ook heel vaak dood.
Het lijkt een beetje een trend te zijn; Games waarin je gewoon vaak dood gaat, en weer opnieuw moet beginnen. In deze platformer spring, duw en sla je jezelf een weg door de grotten, sneeuw, noem maar op. En ja, je gaat vaak dood, dat kan ik je alvast vertellen. Draaiende zagen, pinnen waar je in kunt vallen, water dat omhoog slaat en vijanden die op verschillende manieren tactisch omver geblazen moeten worden. De levels bieden gelukkig checkpoints, en die zijn broodnodig, want dood ga je elk level wel een paar keer normaal gesproken. Echter bieden de levels verschillende mogelijkheden waardoor je bepaalde gangen die je te uitdagend lijken kunt skippen of juist wel kunt ingaan. Levels bieden dan ook een soort van korte walkthrough, als een lange walkthrough waarin je alle schatkisten en goodies op gaat zoeken en pakken. Waarom zou je echter alles gaan pakken? Dat is simpel, om diamanten te verzamelen. Van goud, groenen, blauwe en paarse parels, je kunt ze inwisselen en wel voor belangrijke verbeteringen, zoals een extra hartje bij je leven. Het spel bevat een meerdere acts, bestaande uit ook weer enkele levels die je kunt spelen. De totale speelduur van deze levels is vrij kort, waarbij je dus binnen ‘n paar minuten al door een level heen kunt zijn. Echter, de uitdaging van de omgeving en vijanden verlengt deze duur aanzienlijk, waardoor je veelal toch wel vijf minuten bezig zult zijn per level, al dan niet nog ietsje langer.
Spring, sla en ren
Qua gameplay biedt het spel geen ongekende mogelijkheden. Het spel stond bij mij om de een of andere reden in het Spaans, of wat voor taal het ook was, waarmee de teksten dus niet te volgen waren, en dit valt ook in-game niet aan te passen. Nogal raar, want mijn PS5 staat verder gewoon op Nederlands, maar goed, heel belangrijk is het allemaal niet. Je kunt namelijk slechts lopen, duwen, springen en een wapen selecteren. Echter zijn er iets meer mogelijkheden, zoals het double-jumpen, het tegen muren aan hangen en klimmen op bepaalde obstakels. Verder kun je natuurlijk slaan en dat kan met verschillende wapens die je zo nu en dan tegenkomt, maar dat kan ook met je blote vuisten al redelijk prima. Vijanden zijn er in allerlei vormen, waaronder slangen, booschutters, vleermuizen en grimreapers die je het proberen omver te slaan. Soms kan het slim zijn deze vijanden te ontwijken en simpelweg snel verder te rennen, maar soms kan het ook handig zijn om de weg even vrij te maken, om zo de platformelementen beter te kunnen doorstaan. Het is af en toe namelijk best een aardige uitdaging om deze platformen over te komen. Springen, vervolgens weer gelijk springen, waarna een ander platform weer verschijnt, waar je ook weer snel heen moet springen. Het is een circusact die je zo nu en dan moet uitvoeren, waarmee de moeilijkheid van het spel dus zeker niet laag ligt. In totaal bevat de game 15 levels en 5 op tijd gebaseerde levels in een challenge mode, waarmee de klok dus tikt en je nog meer druk ervaart. Na elke act is er een eindbaas, waarbij er dus drie in totaal van zijn. De game shop biedt dus zoals gezegd upgrades voor je hero, en deze zijn zeker gewenst voor de spelers die er wat moeilijker doorheen komen.
De pixel-art stijl van de game past goed bij platformers en dat bewijst deze game ook wel weer. Het ziet er op zich prima uit, al maakt de game nooit echt heel veel indruk. Veel textures worden hergebruikt en zo nu en dan verandert de setting van het level een beetje, maar meer ook niet. Qua audio is de soundtrack redelijk aanwezig, maar deze irriteert niet, alhoewel deze wel redelijk bombastisch is. Shadow of the Orient is daarmee een prima game die wel lekker weg speelt, maar doet verder ook weinig bijzonders. Als je er echt snel doorheen knalt ben je binnen een uur of twee wel klaar, en echt herspeelbaar is het spel daarna ook niet. Verder breidt de gameplay zich naar langen je het spel speelt ook niet echt uit, waardoor je eigenlijk constant dezelfde platform-actie voorgeschoteld krijgt. Voor de liefhebbers van een uitdaging, kan ik deze game wel aanraden. Ben je echter op zoek naar een unieke platformer met diepgang, dan kun je deze wellicht het beste overslaan, al zal de pijn aan je portemonnee wel redelijk meevallen.
