Racegames en motorgames worden soms gezien als vergelijkbaar materiaal, maar toen ik voor het eerst in aanraking kwam met MotoGP bleek al snel dat de gameplay totaal niet vergelijkbaar is. Need for Speed, F1, het voelt en speelt anders dan een motorgame, en dat merkten we ook al bij RIDE. Inmiddels is een tweede deel in de franchise ontstaan en mogen we weer aan de slag met de nodige motoren. Welkom in de tempel van motoren!
Racen voor de beginner, of juist niet?
RIDE 2 is niet zomaar een motorrace game. Het spel draait niet simpelweg om wat rondjes rijden zoals we in MotoGP gewend zijn, maar probeert wat meer variatie en arcade feeling mee te geven aan de spelers. RIDE 2 is dus wat toegankelijker dan genoemde concurrent, en dat zorgt ervoor dat het spel in principe voor iedere racefan aardig geschikt zal zijn. In het begin word je direct in het diepe gegooid en dat valt wellicht niet mee. Het gevoel dat je eerder een bocht in moet duiken is dan ook even wennen. Met de knie van links naar de andere knie naar rechts over het asfalt schaven kost dan ook wat meer tijd dan simpelweg de wielen verdraaien in een bolide, en dat zorgt ervoor dat je bochten goed moet anticiperen. De goede lijn rijden is daarbij ook zeer van belang om gestroomlijnd door de bochten heen te snijden. RIDE kent meer dan 200 motoren, waaronder van merken als Ducati, KTM, Yamaha, Suzuki en Kawasaki. Daarnaast bestaat het spel uit verschillende race types en motoren, geschikt voor drag races, Motard, GP en landelijke (zand)wegen. Daar horen natuurlijk de nodige tracks bij, en dat zijn er 30. De Nürburgring Nordschleife is het pareltje van de game, en is ook wel het bekendst, maar ook tracks uit Italië en andere landen zijn prominent aanwezig.
Met maarliefst 12 game modi, waaronder de dagelijkse challenges die willekeurig aangeboden worden, Championship, Team vs Team, de quick modes (split-screen, time trial, quick race), de World Tour en natuurlijk online events, valt er genoeg in de game te beleven. Echter vallen diverse modi onder de hoofdmodus, waarmee het aantal modi hoger lijkt dan het is. De belangrijkste mode, de World Tour, bevat Season events, die je dient te voltooien. Hieraan gekoppeld is een wereldranking die je krijgt, maar ook een teamranking. Het is de bedoeling zoveel mogelijk races te winnen en met het geld nieuwe, betere motoren te kopen. Deze motoren hebben een bepaalde capaciteit en zijn dus niet voor elke race bestemd. De variatie aan motoren is dus van groot belang. Is je motor niet snel genoeg, dan kun je ook kiezen voor het customizen van je motor. Met meer dan 1200 customizable onderdelen, waaronder wielen, transmissies, motoren, motorolie en verscheidene looks kun je een motor designen naar jouw wensen. De World Tour laat je verscheidene events spelen, waarbij je zelf deels de keuze krijgt welke je voltooit. Als je bij genoeg uitdagingen in de top 3 aanbeland bent, is het seizoen ten einde, en kun je meedoen aan invitational events. Dit zijn weer aparte races die je kunt winnen en je extra geld en reputatie opleveren. Op basis van je reputatie wordt je World ranking betaald. De World Tour heeft wat weg van de main mode van Gran Turismo, waarbij je vrij los gelaten wordt bij het behalen van modes, maar is ook erg gevarieerd. De ene uitdaging moet je in de top 3 belanden (wat in 2/3 van de events het geval is), maar soms moet je ook drag races zien te voltooien in een korte toernooi-opzet, een bepaald aantal motoren binnen een tijdslimiet zien in te halen, of juist een time trial doen waarbij je aan een gezette tijd moet voldoen. Daarmee is motorrijden erg gevarieerd geworden, mede ook door het type motor dat je rijdt.
Verschillende typen motoren
Dat laatste is van belang, want een GP motor kan anders aanvoelen dan een drag bike. Met een GP motor ga je sneller, en kun je dus sneller op je mond gaan in bochten, maar met een drag bike moet je de bochten nog scherper aansnijden, waardoor je snel afgestraft wordt bij een verkeerd genomen bocht. Het racen is van beginner tot gevorderden perfect in balans gebracht door de hulp die je in- of uit kunt schakelen. Door assists aan te zetten en langzaam stuk voor stuk uit te schakelen kom je pas echt goed in de gameplay, en leer je ook de remmomenten, de manier van bochten snijden, en balansmomenten kennen. Je kunt namelijk niet zomaar vol op de rem trappen en met 200 de bocht in gaan, want je motor kan elk moment de grip verliezen en de bocht uit vliegen, maar je kunt ook bij te hard remmen met je lichaam voorover vliegen, wat ervoor zorgt dat je lichaam de motor inhaalt en je er dus overheen vliegt. De gameplay is wat meer casual, maar vraag toch naar heel wat gevoel bij het gebruik van de analoge stick, waardoor je toch een vrij realistische, maar toch ook toegankelijke speelwijze kunt verwachten. Het spel speelt soepel, kent geen lastige controls (ook niet bij het shiften/schakelen) en reageert goed, iets wat natuurlijk erg belangrijk is bij een game als deze. Maak je een keer een foutje, dan is er altijd nog de rewind-functie, vergelijkbaar met die uit F1 en DiRT. Hiermee kun je een stuurfoutje corrigeren en de tijd terug spoelen om vervolgens je foutje te kunnen corrigeren.
Het spel kent echter ook nog enkele minpuntjes, maar die zijn niet heel groot. Daar waar de soundtrack van het spel geweldig is, daar valt er nog wat te schoesteren aan de ingame motorgeluiden. Het lijkt soms met je ogen dicht alsof je de bolides van Need for Speed 2 voorbij hoort scheuren. Het is een beetje alsof je de huidige motoren van de Formule 1 in de motorklasse aanhoort, een beetje te mild, wat te ‘clean’. Het had best wat brommeriger gemogen en ook qua bass had er wat meer inhoud aan het motorgeluid gegeven mogen worden. Daarnaast zijn ook de laadtijden soms vrij irritant. De laadtijden op zich zijn niet tergend lang, maar elke keer wanneer je de game in gaat, wanneer de race dan eindelijk begint, wanneer je terug gaat naar een andere game mode of sectie van het main menu of bij het opstarten wordt je getrakteerd met laadmomenten, en dat is soms vrij irritant. Echt heel lang zit je echter nooit echt te wachten, waarmee dit niet echt een dermate groot kritiekpunt wordt, maar fijner was het geweest als je enkel bij het laden van de race een korte laadtijd zou krijgen.
First person
Met de first person view kun je nu ook de race van dichtbij beleven, en dat heeft zeker een toegevoegde waarde, mits je het fijn vindt om zo te spelen. Grafisch oogt het spel ook vrij redelijk, maar ook zeker niet bijzonder. Publiek ziet er erg plat uit als je er goed op let, en details ontbreken wanneer je opzij in de verte gaat kijken. Het asfalt, de coureurs en de motoren zelf zien er dan wel weer prima uit, waarmee het spel visueel zeker meer dan een voldoende weet te scoren. Echt hoogstaand wordt het echter nooit. Verder zien de main menu’s en de submenu’s er overzichtelijk en vooral opgeruimd uit, waarmee je altijd het overzicht weet te bewaren. Qua physics zijn de colitions met andere AI coureurs soms wat lomp, waardoor het soms eerder een duwpartij wordt dan een racepartij, maar daar tegenover staat wel dat de AI geregeld agressief je voorbij komt schuren en dus niet ala F1 je zomaar altijd races laat winnen.
Met de standaard 12 season events, die ook nog eens onderverdeeld zijn in verschillende subevents, zul je vooral van de World Tour ongetwijfeld veel en lang plezier beleven. De variatie aan manieren van racen zorgt ervoor dat het spel ook nooit snel saai begint te worden. Er is altijd wel weer een nieuwe uitdaging en het opschroeven van het niveau kan aangepast worden aan jouw skills. Je komt dus nooit tekort en bent dus ook nooit te goed voor de AI. Door constant nieuwe motoren en onderdelen aan te schaffen blijf je bezig om steeds weer dat stapje extra omhoog te vinden. De opzet van de World ranking had wellicht wat inventiever gemogen gezien het feit dat je bij elke goede race weer een plaatsje of 1, 2 of 3 stijgt, iets wat op een gegeven moment redelijk voorspelbaar en statisch wordt. Tel daarbij de andere, genoemde minpuntjes op, en je hebt alsnog een zeer degelijke, prima racegame in handen die elke motorliefhebber zeker zal bekoren.
