Spugende cowboys
Weet je welk soort mensen nog meer spuugt dan voetballers? Cowboys! Ze kunnen er geen genoeg van krijgen. Red Dead Redemption laat dat overduidelijk zien en kennen we ongetwijfeld nog als ‘de klassieker’ van Rockstar naast Grand Theft Auto. De game inclusief deel twee heeft naam gemaakt en is misschien wel de meest populaire Western-game franchise ooit. Rockstar heeft besloten om het eerste deel te remasteren tot een verbeterde versie en wij konden aan de gang en flink terug in de tijd om de boel op stelten te zetten.
Red Dead Redemption is een actie-avonturenspel dat zich afspeelt in het Wilde Westen in het begin van de 20e eeuw. Het verhaal volgt John Marston, een voormalige outlaw die door de overheid wordt gedwongen om zijn oude bendeleden te vinden en te confronteren om zijn familie te beschermen. Beleef Marstons reis door het uitgestrekte wilde westen van Amerika en Mexico en help hem zijn bloederige verleden te begraven. Marston moet verder in de uitbreiding een meedogenloze zombiehorde van zich afslaan en op zoek gaan naar een geneesmiddel in deze griezelige, bovennatuurlijke variant op het westerngenre. Spelers kunnen verschillende activiteiten ondernemen, zoals jagen, vissen en deelnemen aan schietgevechten. De thematiek van wraak, verlossing en de overgang naar een modernere tijd geeft het verhaal extra diepte. De titel kwam in 2010 uit, dat is dus alweer even geleden. De sequel volgde in 2018 en was een stuk imponerender qua graphics, maar gezegd moet worden dat RDR in 2010 z’n tijd zwaar vooruit was. Het is nu amper voor te stellen want zodra je de game opstart zul je merken dat je zowel terug als vooruit in de tijd gaat. Daar komen we later nog op terug. De standaard base game komt samen met Undead Nightmare, een zombie-uitbreiding die voor het eerst op de PC verkrijgbaar is.
Iedereen die RDR ooit heeft gespeeld kent de epische gameplay van het spel ongetwijfeld nog uit z’n hoofd. Te paard gevechten aan gaan, in de vallei een hele bende afslachten, paarden villen, een potje poker spelen en in de saloon een drankje doen. Je kunt natuurlijk ook naar de gun shop en naar de dokter gaan om wat wapens en medicijnen te kopen. Het spel was z’n tijd ver vooruit en speelt vrij casual weg. Met je gun kun je simpelweg op tegenstanders mikken en ze uit de weg ruimen, maar de ene gun is meer voor close combat, de ander voor de wat langere afstand. De Cattleman revolver en de Repeater Carbine zijn de wapens waarmee je start en vooral laatstgenoemde zal je al snel goed bevallen. Alle wapens bevatten een bepaalde range, kracht, rate of fire en reload speed en de Repeater is dan ook zeker niet het beste wapen, zo zul je later in de game merken. Via de map kun je naar bepaalde karakters gaan om ze te helpen maar je kunt ook vele side-quests spelen, waaronder zelfs bounties, waarmee je op jacht gaat naar een opponent die geëlimineerd dient te worden. Vaak zijn ze echter niet alleen. Door objectives te voltooien maar ook te bepalen hoe jij te boek wilt staan krijg je een Honor-status. Dit kan agressief zijn, maar je kunt ook te boek staan als de held van de omgeving. Ook is er een Fame-niveau, waarbij je begint als een onbekende, en later berucht zult worden in de steden om je heen. Er zijn maarliefst 94 gebieden die je kunt verkennen en het spel biedt zo’n 20 uren aan gameplay, met de Zombie-uitbreiding erbij komen daar nog wat uurtjes bij, waarmee je dus aardig zoet bent met deze titel. Vooral de variatie in de missies vormt vanaf het begin een enorme verslaving die ik in 2010 ook redelijk had. De ene keer bescherm je iemand, de volgende missie ga je met een team op pad, weer een andere missie moet je simpelweg iemand vervoeren en tussendoor kun je lekker een pokergame spelen of omgevingen verkennen. Elke stad heeft zo haar charme, karakters en missies, waardoor je constant uitgedaagd wordt maar op een toch best wel volgbaar tempo je gang kunt gaan. Het draait hier om subtiele Western-gevechten, waarbij het niet draait om hoeveelheden, maar meer om de stijl van de gevechten, waarbij je gedekt je kunt opstellen en vervolgens iedereen stuk-voor-stuk kunt neerknallen. Het maakt dat de gameplay rustig aanvoelt, doch actievol.
Verder kun je ook de nodige minigames spelen. Handje drukken, pokeren, blackjack, lassowerpen op een paard of een duel aangaan met iemand in de stad en kijken wie z’n gun het snelst weet te trekken en ook nog eens goed richt. Maar je kunt ook op bounty-hunt gaan natuurlijk als je even geen zin hebt in de hoofdmissies of je lam gaan zuipen in de saloon, om vervolgens dronken op je paard rond te gaan rijden. Toen kon dat nog allemaal… Ondanks dat de lokale map helemaal niet zo heel groot is, bewijst Red Dead Redemption dat een game ook gewoon vermakelijk is op een wat kleinere wereld. Met je paard van het ene centrum naar het andere centrum gaan is dan ook goed te doen. Je ziet ook echt dat in je omgeving van alles gebeurt. Andere mensen die op jacht gaan of ineens voorbij sprinten met hun paard. Iemand die overvallen wordt of mensen die het met elkaar aan de stok zijn. De wereld is levendig en voelt erg dynamisch aan.
Grafisch ongetwijfeld vooruit gegaan, maar nog verre van de 2024-standaard
De grootste verbetering van de omzetting voor de PC zijn de verbeterde graphics. Het spel kan nu op 4K op 144 Hz gespeeld worden en biedt monitorondersteuning voor beeldverhoudingen van Ultrawide 21:9 en Ultrawide 32:9. Verder is HDR10-ondersteuning toegevoegd voor verbeterde belichting en hogere contrasten, al valt dat zo nu en dan nog een beetje tegen. Het spel oogt over het algemeen aardig grauw maar vooral bij zonsopgang en zonsondergang merk je de felle belichting die men toepast. Veel oogt echter grauw groen, grauw bruin en grijzig, iets wat een beetje bij de Western-stijl hoort, maar ietsje meer contrast en fellere kleuren hadden van mij best wel gemogen. Verder heeft men ook ondersteuning voor upscaling toegepast, waaronder DLSS 3.7 en AMD FSR 3.0 en zorgt DLSS voor frame generation, ook wel voorspellende frames die zorgen voor een soepelere framerate. Daarnaast is ook de draw distance fors verhoogd waardoor je dieper kunt kijken in de uitgestrekte omgevingen, al zie je nog altijd wel wat pop-up in de diepte verschijnen, waaronder bij gebergten. Ik speelde zelf op 2560×1440 op een refresh rate van 180Hz, wat gewoon uitermate soepel oogt. Verder kun je ook features als V-sync, triple buffering, en anistropic quality instellen. Grafisch is het spel zeker opgepoetst maar ziet het er nog altijd verre van top uit, vooral als je net Horizon Zero Dawn Remastered hebt gespeeld. Textures van gezichten zijn vrij matig en ook veel objecten zijn verre van afgewerkt. Houten muren, gras en daken zijn vaak grof afgewerkt. Vooral vanaf een afstandje ziet alles er prima en up-to-date uit. Over het algemeen kan alles er prima mee door, maar kijk vooral niet te scherp, want dan zie je de oneffenheden uitermate goed zitten. Ook details als bewegende bomen en bladeren die met de wind waaien ontbreken in de game. Het opwaaiende zand is dan wel weer een detail dat aanwezig is, maar ook al in de originele game zat. De UI en HUD zien er wel weer hoogwaardig uit, waarmee het dus een mix is geworden van redelijk hoogstaand en verbeterd, tot erg matige graphics die nog steeds eruit zien alsof ze met de 2010-versie mee zijn getrokken. Qua audio is het spel indrukwekkender. Geweldige voice-casting, vooral van het hoofdpersonage met z’n grauwe stem en de soundtracks maken dit tot een zeer sfeervolle game met boeiende conversaties en geweldige muziek. Minpunt zijn de physics, die soms alle kanten op lijken te gaan. Een man die staand op een stoel de piano speelt, ‘n prostituee die op de trap blijft hangen, een paard dat door een wagen heel ligt of tegen ‘n houten lat aan blijft rijden. Ook het cover-systeem in combinatie met objecten zoals grote keien werkt soms niet helemaal lekker mee. Het zijn allemaal schoonheidsfoutjes die er helaas niet echt uit zijn gehaald.
De overzetting naar de PC is ook qua besturing gewoon een prima port. De controls zijn toegankelijk en werken makkelijk, al was het rennen via de shift-key op een paard wel even wennen. Je kunt zelfs met een gamepad spelen en dit naar wens instellen in de game waar gewenst, dus je kunt ook met een aloude controller aan de gang in plaats van een keyboard en muis. In ieder geval; Als je Red Dead Redemption nog nooit hebt gespeeld, dan wordt het wel eens tijd! Er valt grafisch genoeg op te merken, maar we moeten er wel rekening mee houden dat dit een game uit 2010 is. Om die naar een 2024-standaard te brengen is nogal een uitdaging kan ik begrijpen. Verwacht dus geen Horizon Zero Dawn Remaster-kwaliteit, want de base game is gewoon een stuk ouder wat dat betreft. De gameplay en content staan echter nog altijd als een huis, al voelt het hier en daar een beetje gedateerd aan. Het rennen, het springen, de physics, het voelt en ziet er allemaal ‘n beetje uit alsof je Grand Theft Auto III aan het spelen bent. Maar als je op zoek bent in deze drukke tijden naar een game die gewoon lekker weg speelt, een prima verhaal kent en er acceptabel genoeg uit ziet voor deze tijd, dan kun je met Red Dead Redemption voor de PC, met daarbij de uitbreiding, ruimschoots aan de gang en veel Western-invloeden nogmaals herbeleven.
