Een grootse naam, nu nog een grootse game
Na jaren van ontwikkeling is het dan zover; Rambo: The Videogame is eindelijk uit gekomen. Het spel waar waarschijnlijk velen op hebben gewacht. Op de GamesCom van 2012, zo lang is het al geleden, kwamen voor het eerst in aanraking met de game. Middels motion controls was het werkelijk een drama van een game. Het reload-proces dat draait om timing, was een frustrerende factor in de game, maar ook zag het spel er niet uit, en was de gameplay lachwekkend. Met z’n vieren kwamen we vervolgens tot de conclusie dat het hier de slechtste game van de GamesCom betrof. Maar gelukkig heeft men zelfinzicht gekregen en nog 1.5 jaar doorgewerkt.
Gehoopt hadden we dat de game niet meer on-rails zou zijn, maar dat is nog wel het geval. Prima, House of the Dead: Overkill is immers ook een succes gebleken. Het spel is zowel met een standaard controller als met PlayStation Move speelbaar. Ook op de PC kun je gebruik maken van een controller, maar laten we het houden op Move en de PlayStation 3-controller. Alles is dus on-rails, waarmee je zelf niet hoeft te lopen. Echter kun je in het spel wel coveren, en dat is zo nu en dan ook zeker noodzakelijk, wil je niet te vaak sterven in het spel. Naast het coveren is het vooral schieten met de controller, of dat nu de PS3-controller is of met Move. De missies zijn gelukkig wel gevarieerder dan enkel knallen tot je erbij neervalt. Zo nu en dan speel je ook missies waarbij je bijvoorbeeld in bossen je verschuilt en stealth te werk gaat. Klinkt interessant, maar met enkel quick time events die een juiste timing vereisen heb je alles wel gezegd qua gameplay. Het reloaden is op zich wel leuk verzonnen; Je moet namelijk timen bij het reloaden en op het juiste moment reageren op een ronddraaiende cirkel, waarbij je precies in het juiste gebied van de cirkel moet stoppen. Dat lijkt makkelijk, maar is vooral in het begin even wennen. Op een gegeven moment weet je echter wel hoe snel je achter elkaar moet klikken om sneller te reloaden. Irritant is dat je veelal al na enkele kogels alweer moet reloaden, waardoor het herladen meer een basiscomponent wordt, in plaats van een bijkomend detail. Een AK heeft toch welaardig wat patronen zou je denken? Niet dus… Hetzelfde geldt in feite voor alle wapens, of het nu een Colt betreft of een AK, het blijft om de 5 á 10 seconden herladen. En dan is het maar hopen dat het geen jam wordt waardoor je 3 seconden staat te wachten tot je weer kunt rossen.
Frustrerend
De game neemt ook wat RPG-elementjes mee, weliswaar klein. Je kunt namelijk nadat je een level gehaald hebt en een skill point verdient deze uitgeven aan een bepaalde skill. Wil je bijvoorbeeld dat je health minder snel omlaag duikt, of juist je wapenkracht verbeteren, dan kun je uit 5 verschillende skills kiezen, welke weer onderverdeeld zijn in verschillende niveau’s. Daarnaast is er ook nog een soort van berserk-modus in de game, die je na het schieten van enkele vijanden kunt activeren. Hierdoor wordt het scherm fel geel en bij elke vijand die je neerknalt krijg je health erbij. Klinkt allemaal best aardig dus. Niets is minder waar.
Vanaf minuut 1 zul je staan te kijken van de kwaliteit van deze game. Sommige elementen die men heeft verzonnen zouden best kunnen werken hoor, maar als je ziet hoe slecht alles is uitgewerkt, dan mag je de ontwikkelaar toch best wel vragen of ze de game zelf hebben gespeeld. Ik zou het eerlijk gezegd niet gedurfd hebben, en dat blijkt wel vanaf level 1. Het verhaal boeit voor geen meter, ook al is die gebaseerd op de diverse Rambo-films, maar waar het om gaat, de gameplay en de controls, zijn werkelijk nog dramatischer. Als je nagaat dat de quick-time events misschien nog wel het meest interessant zijn, dan mag je toch ervan uit gaan dat we sinds de GamesCom weinig verbeteringen zien. Wat er in dat anderhalf jaar is uitgespookt is een vraag die waarschijnlijk nooit beantwoordt wordt. De controls werken gewoon niet, soms vliegt je crosshair overal over het scherm heen (zowel met Move als met de standaard controller), de auto-aim werkt niet, het coveren brengt je vaak alsnog in posities waarbij men je makkelijk kan raken. Daarnaast is het schieten op een gegeven moment zo frustrerend, dat je al snel wilt dat er een einden aan de game komt. Na 5 minuten heb je dan ook al een aardige impressie, laat staan na enkele uren aan campaign. Je kunt de game spelen met 2 personen en dus 2 controllers, al zul je ook daar net zo weinig plezier aan beleven als wanneer je alleen speelt.
Visueel lachwekkend slecht
De kwaliteit van de gameplay valt af te lezen aan alle aspecten van de game, op de audio na. De soundtracks zijn op zich alleraardigst gejat uit de films, de ingame geluidseffecten overigens niet echt, maar grafisch is het helemaal drama. Het boxshot, het scherm dat getoond wordt wanneer het spel geïnstalleerd wordt en de gebruikersinterface zijn het mooiste wat je zult tegen komen. De tussenfilmpjes zijn werkelijk hilarisch slecht. Ook ingame ziet het er nog lelijker uit dan onze vriend Sylvester Stallone in levende lijven. Als iemand gezegd zou hebben dat de game in 1995 ook al uitgekomen was, dan zou ik daar zeker in geloofd hebben. Ingame ziet het er al niet goed uit, maar de tussenfilmpjes slaan echt alles. Je moet het zien om te kunnen geloven hoe slecht het er uit ziet. Maar goed, zelfs al zou het spel er goed uit zien, zelfs dan kun je zeggen dat het weggegooide tijd zou zijn, aangezien de gameplay veel verziekt. Enig pluspuntje zijn misschien de gevarieerde omgevingen, die elk level weer anders zijn.
Rambo: The Videogame duurt best wel wat uurtjes, sommige levels zijn kort, sommigen zijn lang, al voelen ze allemaal even vermoeiend lang aan. Je zult na de eerste 3 levels al het idee hebben dat je geld hebt verbrast. Houd het dus liever in de zak, of koop alsnog House of the Dead: Overkill als je over een Wii of PlayStation 3 beschikt, want Rambo: The Videogame heeft enkel de ‘naam’, verder barweinig. Een aanfluiting voor de grote naam die een groot acteur heeft groot gemaakt. Als het spel dan ook ‘Losse Flodders: The Game’ had geheten zonder enige licentie, had waarschijnlijk niemand van de game gehoord, en was het waarschijnlijk ook niet eens naar de winkels gekomen en geannuleerd voor de release.
