Rainbow Six Siege dateert alweer van 2015 en kreeg voor en tijdens de release een hoop kritiek te verwerken. De echte Rainbow Six fans waren gewend om in een uitgebreide verhalende singleplayer campagne hele missies tot in de puntjes te plannen om daarna uit te voeren en dat was nou precies wat in Siege niet kon. Het spel was voornamelijk gericht op multiplayer en dat ging er niet goed in bij de fans. Na vele updates is Rainbow Six Siege een prima spel geworden dat ook nog behoorlijk populair werd maar de honger naar een traditionele Rainbow Six game was nog altijd niet gestild. In 2019 werd dan eindelijk een nieuw deel aangekondigd maar al snel werd duidelijk dat ze verder borduren op het concept van Siege en dus niet teruggaan naar de roots. Destijds werd dit nieuwe deel aangekondigd als Rainbow Six Quarantine maar door de wereldwijde pandemie vond Ubisoft het niet gepast om deze naam aan te houden. Vandaar dat ze de titel hebben omgedoopt tot Rainbow Six Extraction.
Siege+
Het idee van Extraction komt voort uit een modus die in Siege was geïntroduceerd. Hierin maakte je al kennis met een aantal operators die nu ook weer terugkomen en dus ook met de grote vijand van Extraction: The Parasite. Zo’n drie jaar geleden stortte een meteoriet neer in New Mexico en daarbij kwam er ook een buitenaards parasitair organisme vrij. In rap tempo veranderde deze parasiet alle mensen in een soort buitenaardse wezens. Nadat jouw team snel had gehandeld en de parasiet onder controle leek kwam deze zonder waarschuwing opeens weer terug op vier verschillende locaties in Amerika. Het team van Rainbow heeft geleerd van de vorige aanval en heeft sindsdien de organisatie R.E.A.C.T (Rainbow Exogenous Analysis and Containment Team) opgericht om in het vervolg snel te kunnen handelen als zoiets weer zou gebeuren. Samen met maximaal twee andere teamgenoten dien je deze locaties te bezoeken en zoveel mogelijk te weten te komen over de parasiet om deze uiteindelijk in zijn geheel te verslaan. Zoals hierboven al geschreven borduurt Extraction voort op het concept van Siege alleen speel je nu tegen de computer in plaats van tegen elkaar. Je dient uiterst tactisch en voorzichtig te werk te gaan want als je teveel geluid maakt of de wezens zien je lopen dan waarschuwen ze de rest en verandert het tactische spel in totale chaos. Dit is in een spel zoals Call of Duty niet zo’n probleem maar hier wel. Je kan namelijk zelf maar een heel beperkte hoeveelheid schade krijgen voordat je down gaat. Met zo’n 3 á 4 rake klappen kan je naar de grond gaan en dien je geholpen te worden door een teamgenoot. Nu denk je, wat maakt dat nou uit als je teamgenoten je weer tot leven kunnen brengen? Het grote probleem is vooral dat je dan terugkomt met heel weinig health en dus extreem kwetsbaar bent. Door de levels heen liggen er wel medpacks waar je wat levens mee terug krijgt maar deze tellen alleen voor het huidige potje. Je operator heeft namelijk een witte gezondsheidsbalk en een blauwe. De witte is je algemene health en dat neem je ook mee naar de volgende potjes. De blauwe balk telt alleen voor het huidige potje en loopt bovendien ook gestaag af. Als je dus bijvoorbeeld een potje eindigt met 50HP op je witte balk en 50 op je blauwe dan begint deze operator een volgend potje met maar 50HP en aangezien de moeilijkheidsgraad vrij hoog ligt is dat een gigantisch nadeel. De enige manier om deze witte balk weer te vullen is om met een andere operator de levels te doorlopen en zoveel mogelijk punten te scoren, want hoe meer punten je scoort hoe meer health de andere operators bij hun witte balk terugkrijgen. Op deze manier zorgt Ubisoft ervoor dat je gedwongen wordt om constant te wisselen tussen de in totaal achttien operators en dat houdt de variatie er goed in. Ook zorgt dit ervoor dat je extreem voorzichtig wil blijven spelen met je favoriete operator omdat je niet wil dat deze een aantal potjes is uitgeschakeld.
Buiten het feit dat je punten scoort om de gezondheid van je andere operators weer op te krikken verdien je deze ook om diegene waar je mee speelt in levels omhoog te krijgen. Alle operators kan je maximaal levelen naar level 10 waarbij ze gaandeweg diverse verbeteringen ontvangen, denk hierbij aan zaken zoals 20% sneller bewegen en het vrijspelen van nieuwe wapens. Naast nieuwe wapens speel je ook nieuwe outfits vrij maar deze zijn puur cosmetisch en maken je operator niet sterker wat eigenlijk wel jammer is. Het zou voor progressie toch wel prettig zijn dat je op dat vlak je operators ook sterker maakt, maar helaas. Verder verdien je gaandeweg “tech punten” om nieuwe gadgets vrij te spelen. Je start namelijk met een rook granaat en een drone waar je kan mee verkennen maar later krijg je ook speciale granaten waarmee tegenstanders vastgelijmd worden aan de grond en uiterst sterke explosieven. En als dat niet genoeg is heeft elke operator ook zijn eigen specialiteit waarbij de één wel echt een stuk nuttiger is dan de andere. Er is een operator die zichzelf en andere kan healen, enorm handig. Maar dan is er ook een operator die alleen tijdelijk de verschillende ammo en heal kratten zichtbaar maakt in het level, maar die kom je toch vanzelf wel tegen. Missies voltooien met je favoriete operator met zoveel mogelijk levens is dus van vitaal belang en draagt bij aan de spanning in Extraction. Wanneer je operator tijdens een missie doodgaat zijn er twee scenario’s die zich voor kunnen doen. Op het moment dat je doodgaat word je operator in een speciaal schuim gewikkeld om niet aangetast te worden door de parasiet. Je teamgenoten hebben dan de optie om je over de schouder te gooien en mee te nemen naar het extractiepunt zodat je operator wel weer terugkomt. Mocht de missie compleet mislopen en je teamgenoten hebben de kans niet meer om je lichaam mee te nemen dan krijgt deze de status MIA (Missing In Action). Zolang een operator deze status heeft kan deze niet gebruikt worden en krijgt deze ook geen levens terug als je missies voltooid met andere operators. Je dient dan terug te gaan (met een andere operator) naar de zone waar je bent achtergebleven en één van de drie opdrachten wordt dan om deze te bevrijden van een soort parasieten boom. Mocht dit lukken dan kan je hem meenemen naar het extractie punt en wordt deze weer beschikbaar. Maar wanneer je faalt in deze opdracht dan krijg je de operator wel terug maar verlies je ook meteen 30% aan ervaring en dit kan enorm frustrerend zijn als je met teamgenoten bent die geen flauw idee hebben wat ze aan het doen zijn en voor jou de missie verprutsen.
Er zijn dus in totaal vier verschillende locaties en elke locatie heeft drie subzones die je kan spelen. Zodra je begint aan een potje is deze subzone ook weer verdeelt in drie stukken waarbij je in elk stuk één opdracht moet voltooien. Eenmaal de opdracht gehaald (of niet) kan je ervoor kiezen om te stoppen en te vragen om een extractie met de helikopter of je kan doorgaan naar de luchtsluis om even op adem te komen en te beginnen aan het volgende stuk en een nieuwe opdracht. In totaal zijn er dertien verschillende soorten opdrachten die zijn verdeeld over de vier locaties. Je begint in New York en daar heb je ook de simpelste opdrachten. Denk hierbij aan een Elite doelwit dood maken, computers op een bepaalde volgorde aanzetten en een onderzoeker redden. Hoe verder je komt en hoe meer locaties je vrijspeelt hoe moeilijker de opdrachten en tegenstanders worden. De opdrachten worden verder willekeurig gegenereerd en de plaats van tegenstanders ook dus een potje in dezelfde zone is dus nooit twee keer hetzelfde. Bovendien is er behoorlijke variatie in tegenstanders want in totaal zijn er zo’n dertien verschillende soorten die je in de vier locaties kan tegenkomen. Ubisoft heeft zich niet ingehouden met het vormgeven van de tegenstanders want ze zien er allemaal even smerig en gevaarlijk uit. Hoe anders is het leveldesign, de locaties zijn allemaal even inspiratieloos, op Alaska na, en geven je het gevoel dat je eigenlijk heel vaak hetzelfde level door aan het lopen bent. Grafisch kan de game prima mee maar nergens heb je het idee dat je hier naar een next-gen titel aan het kijken bent en dat is jammer, want de levels die je doorloopt zijn echt niet heel groot en zou je denken dat er nog ruimte is om veel meer grafisch pracht en praal op het scherm te toveren.
Teveel herhaling
Qua gameplay zit Extraction uitstekend in elkaar, de verschillende wapens voelen erg goed aan en het tactische spel tussen jou en je teamgenoten is vaak genieten. Het rondsluipen is zenuwslopend met op de achtergrond de rochelende geluiden van buitenaardse wezens. Ook wanneer het misgaat en de tegenstanders van alle kanten op je afkomen is de spanning om te snijden zodra je nog maar 5HP over hebt en richting het extractiepunt rent. Extraction is een lekker pittig spel waarbij het moeten wisselen tussen de verschillende operators al een soort leuke mini-game opzich is. Toch begint de verveling en herhaling na een uur of tien toch toe te slaan. Ondanks het vele aantal soorten opdrachten zijn deze toch bijna nooit heel spannend te noemen en komen je deze al snel de neus uit. Dan helpt het ook niet dat bijna alle levels erg inspiratieloos zijn waardoor daar ook variatie ontbreekt. Wanneer je daadwerkelijk ergens naartoe zou werken wat de moeite waard is dan zou dat bovenstaande kunnen camoufleren maar helaas is de progressie ook weinig spannend te noemen. Zodra je de operators op level 10 hebt is de vraag waar je nou eigenlijk verder voor speelt. De uniformen die je vrij speelt zijn alleen cosmetisch en alle wapens heb je tegen die tijd al vrijgespeeld. Natuurlijk is er ook endgame content maar veel meer van hetzelfde, alleen dan moeilijker, houdt dat niet in. Ubisoft heeft al aangekondigd dat na de release er nog meer content zal gaan komen om de spelers bezig te houden maar als dit te lang gaat duren dan vrees ik dat er nog weinig spelers over zijn om hiervan te genieten. Extraction is echt geen slechte game geworden maar waarom hier de naam Rainbow Six aan verbonden is blijft een grote vraag. De fans van de serie zijn toe aan de tijden van Rogue Spear en Raven Shield en het lijkt me dan ook verstandig als Ubisoft hier eens naar gaat luisteren.
Ben zelf meer van de Ghost Recon games al gaat die reeks ook de verkeerde kant op helaas. Dit lijkt een beetje hetzelfde. Siege was ook leuk maar ook niet meer echt gebaseerd op de oude games helaas. Te veel online, maar dat is evident aan deze tijd helaas.