Let the game begin!
Na het ietwat tegenvallend FIFA 2006 dat magistraal op de console was maar als tegenvallend op de PC ervaren mocht worden leek het me een mooi idee om, net als vorig jaar, concurrent Pro Evolution Soccer op de testbank te leggen en te vergelijken met de game van Electronic Arts. Dit jaar is versie 5 alweer aan de beurt, daar waar versie 4 met furore FIFA 2005 wist te verslaan. Zal FIFA ook dit jaar weer zo simpel uit het veld worden geslagen? Ik trek nog maar geen conclusies al vrees ik het ergste…
Na het spel snel opgestart te hebben en de vernieuwde intro tot me genomen te hebben (die overigens verre van indrukwekkend is) koos ik instinctief zoals altijd weer direct voor de League Cup en de club Lazio Roma. Ik zeg instinctief, Lazio is namelijk een doodgewone subtopper in Italië, waarom ik dan ook voor deze club kies? Ik weet het zelf niet eens, maar wat doet het er toe, alles beter dan Ajax op dit moment toch (al ben ik zelf een grootse Ajax fan). Na geconcludeerd te hebben dat topspelers als Simone Inzaghi en Muzzi de aftocht geblazen hebben kon ik gaan spelen met een wat kaler team (wat betreft sterspelers) dan vorig jaar. Opvallend direct zijn de graphics die nagenoeg gelijk blijken te zijn in vergelijking met diens voorganger. De maximale resolutie van 1280×1024 en het detail niveau op ‘high’ ingesteld brachten weinig nieuws eerlijk gezegd. Een front dat EA wederom, net als vorig jaar, beter weet te beheersen en waarin een grotere vooruitgang is geboekt ten opzichte van PES. Wel vernieuwd is het nieuwe menu dat een wat professioneler tintje heeft gekregen met nieuwe navigatie geluiden.
Wat moet deze game dan precies onderscheiden in vergelijking met diens concurrentie? Wat Konami uitstraalt in games is de perfecte gameplay die gehanteerd wordt. Ook in deze versie van Pro Evolution Soccer blijkt dat alles veel soepeler beweegt dan in FIFA.
Spelers zijn lekker snel, reageren snel en doen wat je toetsenbord van hen verlangt, direct actie ondernemen. Konami is er ook een stuk minder bewust van dat uitstraling een belangrijke factor is voor een game. Met mannen als Henry en Terry op de cover is het wel zo goed als afgedaan met het opvallende stereotype dat EA wel uit weet te stralen. Niks bekende soundtracks, geen commentaar van de meest beroemde commentators als John Motson, het spel lekker simpel houden.
Opvallend is het niveau dat wederom uit 5 moeilijkheidsgraden bestaat. Het 2e en 3e niveau zijn wat dichter bij elkaar gekomen, zo zul je zien dat het 3e niveau wat makkelijker is geworden en dat niveau 2 je wat minder mogelijkheden zal bieden om simpelweg door een defensie heen te breken. Niveau 3 is op zich voor de (beetje) ervaren spelers erg goed te doen en geeft de speler een stuk meer kansen en speelplezier dan in V4 het geval was. De ietwat minder ervaren spelers van het spel die nog maar net in aanraking komen met de game zullen kunnen volstaan op het 2e niveau.
Handig zijn de iets uitgebreidere mogelijkheden om formaties op te stellen. Nu kun je namelijk ook per definitie je middenveld perfect positioneren. Moet men in een driehoek lopen of moet er diep in de flanken gelopen worden. De linies kunnen tot in de diepste puntjes bezet worden, of juist niet, dat wordt aan de trainer in kwestie overgelaten.
Wat biedt Pro Evolution Soccer 5 allemaal voor nieuws? In feite is het bar weinig al is de functionaliteit wat verbeterd. Je kunt makkelijker door alles heen bladeren en alles ziet er net iets mooier uit dan vorig jaar. Er kan online gespeeld worden tegen andere voetballers en de competities zijn uitgebreider geworden. Zo zullen ook nationale cups te verdienen zijn, iets wat vorig jaar eigenlijk ontbrak in de standaard league cups. In totaal bezit het spel 57 nationale teams en 13 Europese teams die helaas niet alle officiële namen bezitten van spelers. Van der Vaart krijgt als leuke bijnaam Von den Saart met zich mee en Cocu gaat door het leven als Hofu. Persoonlijk erger ik me er niet aan aangezien ik vooral in de Italiaanse serie A actief ben in de game, daar bezitten de spelers overigens wel gewoon de gebruikelijke echte namen. Belgische lezers kan ik overigens wel verheugen, in het Belgische team heet Mpenza namelijk gewoon Mpenza.
Wat wel nieuw is, en ook direct opvalt, is de manier van passen en schieten. Je zult nu meer krachtsbepalingen moeten maken om zo goede schoten af te kunnen leveren, er wordt daarnaast ook niet meer altijd ‘of een hoog, of een laag schot’ afgeleverd. Een lekkere peer, die niet hoog over het doel verdwijnt, op de goal behoort nu ook tot de mogelijkheden. Ook de kracht die je meegeeft aan een pass bepaald of een bepaalde speler wordt overgeslagen in een combinatie. Het geven van dieptepasses is ook weer iets meer uitgewerkt, het in de loop meegeven van ballen werkt dan ook perfect. Het openspleten van dergelijke verdedigingen is dan ook een groots genot. Eigenlijk mag je bijna zeggen dat de puntjes hiermee op de I gezet zijn, want wat viel er verder nog te verbeteren?
Iets waarin PES5 zich zeker weer onderscheid is de manier van trainen. Je kunt dan misschien geen uitgebreide career mode gaan starten, iets wat in FIFA wel kan, maar trainen kun je tot op het bot. Je kunt vrijwel alles oefenen wat in het voetbal ook aan bod komt, schieten, passen, combineren, vrije trappen nemen, strafschoppen nemen of een leuk potje 5 tegen 5 spelen.
Iets wat wel karakteristiek verandert is zijn de spelers op het veld, grootse spelers hebben namelijk kleine extra’s die soms wel erg opvallen in het veld. Zo heeft Ronaldinho, die nu actief is bij Barcelona, een ketting om zijn nek en zijn er genoeg spelers die met het shirt uit de broek over het veld razen. Iets wat tegenwoordig niet meer toegestaan is toch? Verder zijn spelers en velden wat gedetailleerde in beeld gebracht en is er wat meer gewerkt aan de weerseffecten. Al met al vind ik dat Konami zich er op grafisch gebied maar vrij simpel vanaf heeft gebracht.
Wat misschien nog wel het meest tegenvallende van het spel betekende was het geluid. De menu sounds zijn wel leuk en aardig, maar het publiek klinkt gewoon verschrikkelijk en reageert vaak, daar waar het niet nodig is. Het commentaar is daarnaast ook niet van een beste kwaliteit al klinkt het altijd beter dan Evert ten Napel in FIFA 2006. Er wordt vrijwel nooit informatief iets verteld over de wedstrijd en slechte voorzetten worden soms nog als ‘a perfect ball in’ behandeld.
PES 5 zet zijn schoenen in FIFA 2006!
Konami heeft de gameplay in grote lijnen goed aangepakt. De overige eigenschappen van de game hebben een wat minder concrete aanpak ondervonden en zijn dan ook slechts in mindere mate verbeterd. Al met al blijft het een groot genot deze voetbal sim tot je te nemen. Een schitterende game die de concurrent, alleen op grafisch gebied niet, makkelijk buitenspel weet te zetten.
