In de meeste games is doodgaan iets dat je wilt vermijden. Je moet hierdoor bepaalde vijanden opnieuw verslaan, je verliest bij elkaar gespaarde items of zult totaal opnieuw moeten beginnen. Maar ja, doodgaan hoort nu eenmaal bij games. Maar wat nu als de dood verdwijnt? De dood eigenlijk sterft? Dat is dus het geval in Prince of Persia: de dood is niet meer.
In Prince of Persia (PoP) kun je dus niet meer dood. Maar waarom? Sommige mensen zullen dit opvatten als een tegemoetkoming van de mainstream gamer. Zijn de mannen bij Ubisoft soms bang om potentiële klanten te verliezen? Of is de afwezigheid van een game over scherm soms een goede toevoeging aan het spel zelf? Het lijkt erop dat beide dingen waar zijn. De kans is ook groot dat Ubisoft de nieuwere gamer tegemoet wilt komen, maar de afwezigheid van het sterven zal ook bijdragen aan het gevoel van de game.
Net een schilderij
Die goede mensen bij Ubisoft zijn namelijk voor deze Prince of Persia helemaal opnieuw begonnen. Dit spel staat dus helemaal los van de voorgaande trilogie en het donkere stijltje is dus helemaal verdwenen. De prins is nu vormgegeven als in een tekening. Eigenlijk is het hele spel gewoon een kunstwerkje. Wanneer je het beeld stilzet, en je eens rustig rondkijkt, zul je al snel het gevoel krijgen dat je naar een schilderij zit te kijken in plaats van een videogame.
En niet alleen op grafisch gebied is de Prins anders geworden. Je zult nu namelijk continu worden bijgestaan door Elika. Deze jonge dame is je redder in nood, je Prinses op het witte paard. Naja, dat misschien niet, maar ze zal een onmisbare hulp voor je zijn. Zo zal Elika je redden wanneer je op het punt staat dood te gaan. Ook zal ze je helpen tijdens het vechten en tijdens het klauteren. Zo spring je bijvoorbeeld de afgrond in, en dan is daar Elika om je op te vangen. Heb je een vijand je iets te lang met zijn zwaard laten bewerken, dan is daar Elika die hem een optater geeft en je overeind helpt. Elika ruikt ook de honing aan je kont, en sjokt dus altijd trouw achter je aan.
Verder helpt Elika je met je klauter werk. De prins heeft nog steeds een rubberen lichaam en klautert zo zonder enige moeite over alles heen. Wanneer je dan toch bij een ravijn komt dat te groot is om jezelf overheen te lanceren, is daar Elika. Zij geeft je namelijk met een druk op de knop het extra duwtje dat je nodig hebt en je bent aan de overkant. Wanneer je in het spel vordert zal Elika ook flink wat nieuwe trucjes leren. Zo zal ze bijvoorbeeld zichzelf, inclusief prins, aan een glimmende schijf op de muur kunnen plakken, die je dan vervolgens weer verder katapulteert.
Een op een
Het vechten zal ook een veel minder belangrijke rol gaan spelen in dit nieuwe avontuur. Je zult je vijanden dus veel minder vaak tegenkomen, en als dat zo is zijn ze altijd alleen. Dit heeft wel tot gevolg dat het een stuk langer duurt om een vijand te verslaan. Tijdens het vechten hoef je je dus slechts op een enkele vijand te focussen, en die ga je dan neerhalen door een flinke trukendoos aan combo’s los te trekken. Jij en Elika vormen namelijk tijdens het vechten ook een perfect team. Als prins is het jouw taak om de mafkees aan je zwaard te rijgen en bezig te houden, terwijl Elika hem van een afstandje bestookt met glimmende balletjes. Verwoestend wordt het echter wanneer je samen met Elika tegelijk je aanvallen gaat uitvoeren. Zo schiet Elika dan bijvoorbeeld weer wat vuurwerk af, slingert jouw vervolgens de lucht in en is het aan jou om je zwaard bij de vijand in zijn rug achter te laten.
Wat mij echter een nadeel aan dit soort gevechten lijkt te gaan worden, is dat het al snel eentonig kan worden. Hierbij moet ik dan ook weer denken aan het vechten in Assassin’s Creed. In het begin was het echt geweldig. Het zag er prachtig uit en je kon er niet genoeg van krijgen. Later werd dit echter nogal saai, omdat je alles wel eens gezien had en je niets nieuws leerde. Ditzelfde kan ook van toepassing zijn op het klim en klauterwerk in de game. Het wordt na een tijdje saai, hoe vet het de eerste keren ook was.
Het klimmen en klauteren in het spel lijkt trouwens wel erg goed in elkaar te steken. Onze Prins heeft bijvoorbeeld een mooie, ijzeren handschoen waar een paar flinke nagels aan zitten. Deze handschoen zal je belangrijkste hulpstuk zijn tijdens je avontuur. Deze ram je bijvoorbeeld in de muur tijdens een wall walk, om je zo in staat te stellen even stil te hangen. Ook geeft deze je meer houvast tijdens al het geslinger aan al die uitstekende objecten in de muur. Met je handschoen in je ene hand, en Elika in de andere is het dus je taak om de wereld te redden.
Prince of Persia lijkt dus een erg mooie game te gaan worden. De grafische stijl, de platform elementen en de gevechten zullen voor de nodige ‘wow’ momenten gaan zorgen. Elika lijkt ook de perfecte vrouw voor de prins te zijn, ondanks het feit dat ze je niet toestaan jezelf van je leven te beroven wanneer je wilt. Wat echter een grote valkuil kan worden is dat de verveling snel toeslaat, al helemaal omdat je niet dood kunt gaan. Zo zal de kans groot zijn dat je alles niet zo precies meer gaat doen, omdat je het toch wel overleeft. Hoe dit alles uit gaat pakken valt dan ook nog te bezien, maar de nieuwe Prince of Persia is zeker een titel om in de gaten te houden.
