Als we kijken naar Last Half of Darkness: Society of the Serpent Moon lijkt het erop dat de game industrie een aantal jaar heeft stil gestaan. Grafisch gezien is de game extreem gedateerd en het point en click genre staat op uitsterven. Het is dan ook niet je gemiddelde Hollywood first person shooter, maar een horror game die langzaam de spanning probeert op te bouwen met slecht uitgewerkte schrikmomenten. Het klinkt niet heel erg positief, maar de game weet je toch vast te pakken en een ruime tien uur je hersens op volle toeren te laten draaien.
Een koelbloedig hoofdpersoon
Society of the Serpent Moon is niet het eerste deel in deze serie, maar staat alsnog compleet los van de voorgaande games. We volgen Billy Black die op zoek is naar zijn verloofde Wendy, die op een mysterieuze manier is verdwenen uit een guur uitziend motel. Maar Billy blijft zijn hoofd koel houden en gaat meteen op onderzoek uit. Al snel blijkt dat er meer achter zit dan alleen een verdwijning, een complot theorie met geheime organisaties en wazige types. Door middel van filmpjes en dialogen waarin Billy tegen zichzelf praat wordt het verhaal verteld en alle hints duidelijk gemaakt aan de speler. De voice acting past goed bij het personage, maar hier komt al meteen het grootste probleem van deze game naar voren en dat zijn de graphics. Het ziet eruit alsof de game 6 jaar geleden is uitgekomen en als je hier niet doorheen kan kijken zul je snel afhaken. Maar in deze old school point & click horror game valt er alsnog genoeg te ontdekken, zijn er veel details te vinden en zitten de puzzels erg goed in elkaar.
De game wordt voornamelijk bestuurd met je muis door op alles te klikken wat klikbaar is. De game wordt vanuit het derde perspectief bekeken en het hoofdpersonage kun je rond laten lopen in verschillende locaties om voorwerpen op te pakken, te bekijken en meer informatie te verkrijgen. De moeilijkheid en uitdaging van een dergelijke game bepalen meestal de plezier die je eraan beleefd en dat is hier dik in orde. De puzzels zijn uitdagend, maar niet te vergezocht zodat je er nooit op zou komen. Je zult de locaties goed moeten verkennen om alle tips te vinden en regelmatig terug moeten keren omdat je iets hebt gevonden wat weer bruikbaar is in die ruimte. Een puzzel maakt zelfs gebruik van de manual en de dvd om een code te kraken. Een erg leuke en originele manier om piraterij enigszins tegen te gaan. De game bevat gelukkig twee dingen die je aan kan zetten om het spel wat aangenamer te maken. Ten eerste kun je de loopsnelheid omhoog gooien zodat het wat vlotter gaat als je moeilijke puzzels loopt uit te vogelen en niet elke keer moet wachten op Billy die heen en weer moet lopen. En ten tweede kun je een easy mode aan zetten die je een boek geeft met hints. De hints zijn gelukkig vaak ook een beetje vaag beschreven dat zelfs met een tip je een beetje moet zoeken. Als je compleet vast zit, helpt dit dan weer niet.
Sfeer is belangrijk
Naast de puzzels en hersenkrakers zorgt de sfeer er zeker voor dat je de game niet weglegt na twee tellen. Er zit niet heel veel muziek in de game, maar vooral achtergrond geluiden, gekraak en de wind die angstvallig rond blaast zorgen voor een drukkende sfeer. De game probeert de speler aan het schrikken te krijgen, maar voor de mensen die iets meer gewend zijn, zullen de schrikmomenten van ver al zien aankomen. Je kunt ook niet falen in de game en dit is dan ook erg jammer. Je kunt enorm vastzitten, maar de dreiging om bijvoorbeeld te sterven in het begin door een slangenbeet zou de game echt ten goede komen. De verschillende karakters weten niet altijd eng genoeg te zijn, waardoor het soms erg komisch overkomt.
Last Half of Darkness: Society of the Serpent Moon komt eigenlijk 6 jaar te laat uit, want het past onderhand niet meer bij de huidige game aanbod. Maar er zijn mensen die heel erg veel houden van de point & click adventure games, waarmee dit een erg niche titel is. Vooral het voltooien van een puzzel geeft veel voldoening en de game is zeker niet te makkelijk. Het is dan ook erg jammer dat grafisch de game teleur stelt. Want waren deze van hedendaags niveau dan had dit nog wel eens een leuke titel kunnen zijn. De game ligt gelukkig voor een klein bedrag in de winkel. Een game die voor een kleine doelgroep is en dus alleen aan te raden is als je houdt van een game waar je soms pen en papier bij moet pakken om puzzels op te lossen.
