Killing Floor 3 is het langverwachte vervolg op het populaire Killing Floor 2, dat alweer bijna tien jaar geleden verscheen. De formule van deze coöperatieve horde-shooter is nog steeds herkenbaar: overleven met je team tegen golven van gemuteerde vijanden, de zogenoemde Zeds, en uiteindelijk de strijd aangaan met een eindbaas. Tripwire Interactive probeert op een paar kleine punten te vernieuwen met een nieuw aanbod aan wapens, vijanden en maps. Toch voelt het eindresultaat vooral aan als meer van hetzelfde. De game heeft zeker zijn momenten, maar valt op meerdere vlakken tegen.
Welk verhaal?
Zoals je mag verwachten van een game in deze reeks, staat het verhaal niet op de voorgrond. Je wordt als speler opnieuw ingezet door Nightfall, een organisatie die de wereld moet redden van de mutantenplaag veroorzaakt door het sinistere Horzine. De achtergrond is er vooral om de setting te rechtvaardigen. De game biedt enkele missies met wat context, maar deze zijn minimaal uitgewerkt en maken bijzonder weinig indruk. Killing Floor 3 is overduidelijk een game waar samen hordes aan vijanden neerknallen voorop staat, en dat is niet per se een minpunt. Maar de uitwerking van het huidige “verhaal” is wel héél summier.
Op het gebied van content brengt Killing Floor 3 enkele vernieuwingen met zich mee. Zo zijn er acht maps beschikbaar bij release, die qua design iets ambitieuzer zijn dan in voorgaande delen. De levels bevatten nu meerdere hoogtes, ziplines, destructieve muren en bredere arena’s. De game introduceert ook enkele nieuwe vijandtypes, waaronder de Queen Crawler en de Chimera. Deze beesten zijn visueel indrukwekkend, maar gedragen zich in de praktijk grotendeels hetzelfde als hun voorgangers. De variatie lijkt groter dan hij werkelijk is. De zes speelbare specialisten, zoals de Commando, Ninja, Engineer en Medic, beschikken elk over hun eigen wapens en vaardigheden, en hebben een skilltree die door te spelen langzaam vrijgespeeld wordt. Bij de Medic healen de granaten meer, of is de radius ervan een stuk groter. Dit systeem biedt iets meer diepgang zodat jij je favoriete specialist kan upgraden, maar op een gegeven moment duurt het wel erg lang voordat je de juiste hoeveelheid punten vrijspeelt om verder te upgraden. Het progressiesysteem wordt verder helaas ook ontsierd door de aanwezigheid van een battle pass en in-game currencies. Wie sneller wil levelen of cosmetische items wil ontgrendelen, moet toch de portemonnee trekken.
Wapens zijn aanpasbaar met verschillende munitietypen zoals vuur-, gif- of elektrische schade. In theorie zorgt dat voor strategische keuzes, omdat elke Zed zwak is tegen een bepaald type schade. In de praktijk zorgt het systeem er echter vooral voor dat je beperkt bent in welke wapens op welk moment effectief zijn. Het nodigt niet per se uit tot experimenteren, maar eerder tot optimaliseren. Naast dit alles zijn de golven korter geworden: vijf waves plus een eindbaas. Dat maakt de potjes wat korter, wat fijn is voor wie even snel een potje wil spelen.
(Gameplay)technische problemen
Op grafisch vlak valt Killing Floor 3 behoorlijk tegen. Ondanks het gebruik van Unreal Engine 5 oogt de game niet indrukwekkend. Texturen missen scherpte en details, vooral in donkere omgevingen. Ook de maps zijn visueel weinig indrukwekkend. Er is eigenlijk amper een map die me is bijgebleven. Als je kijkt naar andere shooters die gebruik maken van UE5, dan is daar veel meer uit te halen.
Daar komt nog bij dat de performance op PlayStation 5 verre van optimaal is. De framerate zakt regelmatig in tijdens intensieve gevechten. Zeker wanneer de actie op het scherm toeneemt, zoals bij eindbaasgevechten, begint de game te haperen. Pop-ins, plots opduikende vijanden en bugs zoals hitmarkers die verdwijnen, komen geregeld voor. Alles bij elkaar zorgt dat voor een onprettige ervaring in het heetst van de stijd. Het is duidelijk dat er nog flink gepatcht moet worden om de game technisch op orde te krijgen.
Een ander kritiekpunt op Killing Floor 3 is de balans tussen de waves en de eindbazen. Tijdens de normale golven is de moeilijkheidsgraad doorgaans aan de lage kant. Zeker op de lagere moeilijkheidsniveaus vorm je met een gemiddeld team geen enkel probleem om wave na wave af te werken. De meeste vijanden zijn traag, voorspelbaar en vormen zelden een bedreiging als je een beetje samenwerkt.
Dat verandert echter abrupt bij het bereiken van de eindbaas. Plots krijg je te maken met een tegenstander die absurd veel levenspunten heeft, tientallen adds oproept en allerlei status-effecten uitdeelt. Het is natuurlijk niet voor niks een baas, maar de plotselinge moeilijkheidspiek is zo steil dat het bijna oneerlijk voelt nadat de waves ervoor zo makkelijk waren. De balans lijkt niet goed getest te zijn en hier heeft de ontwikkelaar nog wel wat werk te verzetten.
Toch wat teleurstellend
Killing Floor 3 is in de basis nog steeds een vermakelijke shooter om samen met vrienden te spelen. Het knallen op hordes Zeds, de chaos in de gevechten en het samenwerken om te overleven zijn nog steeds de sterke punten van de serie. Helaas komt deze derde game met flink wat problemen. De technische kant is zwak en de grafische presentatie valt tegen. De game ziet er verouderd uit en loopt niet soepel.
Daarnaast voelt de gameplay weinig vernieuwend aan. Er zijn wat nieuwe vijanden en wapens, maar die veranderen het spel nauwelijks. Het grootste probleem zit in de balans: de gewone waves zijn vaak makkelijk, terwijl de eindbaas ineens extreem lastig is. Dat haalt de vaart en het plezier uit de potjes. Ook het progressiesysteem is weliswaar uitgebreid, maar voelt langzaam en soms frustrerend door de trage beloningen en extra betaalopties.
Ben je groot fan van de serie of zoek je gewoon wat hersenloos schietplezier met een groep vrienden, dan kun je hier zeker lol aan beleven. Maar verwacht geen grote stap vooruit vergeleken met het vorige deel. Killing Floor 3 is meer van hetzelfde, maar dan wel met wat technische problemen. Ondanks dat de game 40 euro is, gelukkig vragen ze geen volle mep, is het pakket toch echt wat te matig voor deze prijs. Het is echt geen slechte game, maar er had absoluut meer ingezeten.
De eerste game veel gespeeld. Verslavend! Maar de laatste delen niet meer echt onder de indruk. Concept is wel lekker simpel en snel op te pakken. Dat vond ik ideaal aan deze franchise.