God of War Ragnarök

Allereerst een huishoudelijke mededeling voordat je de review van deze blockbuster gaat lezen! Let op als je God of War (2018) nog niet gespeeld hebt, deze review bevat lichte spoilers omtrent de voorganger.

Er zijn maar weinig games waarbij een reboot zo succesvol was als die van God of War. In 2018 verraste Santa Monica Studio vriend en vijand met dit nieuwe deel en voor veel gamers was dit één van de beste spellen van zijn generatie. In plaats van een Kratos die alles alleen maar kort en klein sloeg zonder enige emotie is hij nu veranderd in een vader met, voor zijn doen, een stuk meer gevoel. Bovendien kozen ze ervoor om het gehele avontuur te filmen uit één ongebroken shot waardoor je het gevoel krijgt altijd bij het verhaal betrokken te zijn. Ook is de ontwikkelaar overgestapt op de Noorse mythologie in plaats van de Griekse. Hierdoor is niet alleen Kratos anders, maar ook de gehele wereld om hem heen. En dat is een welkome afwisseling. Samen met zijn zoon Atreus ging hij op pad om de as te verspreiden van zijn net overleden vrouw op de hoogste berg van alle Noorse realms. Tijdens deze tocht komt Atreus erachter dat hij een god is en volgens de profetie eigenlijk Loki genoemd wordt. Omdat Kratos en Atreus goden zijn van een andere wereld, en dat niet gewaardeerd wordt, worden ze tijdens de tocht opgejaagd door enkele Noorse goden en dit resulteert uiteraard in een hoop gevechten en doden. Onder die doden waren ook de zoons van Thor en dat kan uiteraard niet onbestraft blijven. Op het einde van het vorige deel zag je al een kort beeld van Thor die voor het huis stond van Kratos. Komt daar ook nog bij dat oppergod Odin een bovengemiddelde interesse voor Atreus heeft en je weet dat het geen makkelijke tijd wordt voor onze helden. Datzelfde geldt voor Santa Monica Studio want de lat ligt onmenselijk hoog en het zal een heel karwei zijn om het vorige deel te overtreffen.

Langzame start

Zodra je het spel opstart krijg je de mogelijkheid om een korte samenvatting te bekijken zodat je binnen een paar minuten weer een beetje weet wat zich allemaal afgespeeld heeft. Het vervolg gaat dus door waar we in 2018 geëindigd waren en Kratos en Atreus zijn achtergebleven met een hoop vragen. Voornamelijk Atreus wil weten wie hij nou eigenlijk is en welke goddelijke krachten hij heeft. Echter zijn sinds het vorige deel wel een aantal zaken drastisch veranderd. Zo is fimbulwinter begonnen, een periode die Ragnarök zal inleiden. Ragnarök betekent een oorlog tussen de goden en wat de ondergang moet inleiden van de Aarde. Wat nog niet echt is veranderd is de band die Atreus en Kratos met elkaar hebben. Op het begin van het vorige deel was er weinig liefde tussen de twee maar dat werd wel wat beter naarmate het avontuur vorderde. In Ragnarök is Atreus enkele jaren ouder en is hij hevig aan het puberen. Dit is niet bevorderlijk voor de toch al stroeve relatie tussen de twee en zal het ook regelmatig botsen. Het lijkt er dan op het begin ook op dat de relatie helemaal opnieuw opgebouwd moet worden. Gelukkig merk je al snel dat de band zich wel degelijk heeft ontwikkeld over de loop van de jaren en Kratos een hoop meer respect heeft gekregen voor zijn zoon. Verder krijg je gezelschap en hulp van oude bekenden. Het afgehakte hoofd van Mimir hangt nog steeds aan jouw riem en hij zorgt voor de nodige humor tijdens het spelen. Ook de twee dwergen Brok en Sindri zijn weer van de partij. Voornamelijk de interactie tussen alle personages zorgen regelmatig voor een grijns op je gezicht. Voor de fans van het eerste deel zullen de eerste paar uur van dit nieuwe deel behoorlijk bekend voor komen. Buiten wat nieuwe trucjes lijkt het erop dat je precies hetzelfde spel aan het spelen bent. Hoewel dat natuurlijk niet per se negatief is verwacht je stiekem wel een beetje meer van zo’n vervolg. De werelden waar je doorheen loopt zitten vol met verborgen muren waardoor je dus vrij gelimiteerd bent in het ontdekken van de wereld. Je kan wel steeds een bepaalde gang of kamer extra inlopen om een kist te ontdekken maar je wordt grotendeels één kant opgestuurd. Gelukkig komt daar flink wat verandering in na een aantal uur spelen en begin je pas écht het volledige meesterwerk te zien. Je krijgt een aantal realms waar je door middel van een hondenslee vrij door kunt bewegen en ontdekken. Overal zijn er zijmissies en taken te vinden voor extra ervaringspunten, crafting materialen en nieuwe armors. Dit kan variëren van het vinden van boeken tot het verslaan van extreem lastige mini bazen. Elke taak is de moeite waard en kan zelfs invloed hebben op de wereld of personages om je heen. Zo is er bijvoorbeeld een zijmissie waar je kampen moet uitroeien van vijanden die het gemunt hebben op wolven. De wolven die jouw slee trekken beginnen onrustig te worden zodra je in de buurt komt van zo’n kamp. Wanneer je alle kampen hebt uitgeroeid beginnen de wolven ook een stuk rustiger te worden. Hetzelfde geldt voor een zijmissie waarbij een vader in de problemen is gekomen en zich zorgen maakt om zijn zoon. Na het voltooien van de missie merk je aan Kratos dat hij door die situatie moet denken aan zijn relatie met zijn zoon. Dit soort kleine details dragen enorm bij aan de sfeer en de opbouw van de relatie tussen Atreus en Kratos. De materialen die je gaandeweg vindt kan je gebruiken om door Brok en Sindri je gear te upgraden of juist nieuwe gear te maken. Buiten de standaard armor voor borst en benen heb je nu ook de mogelijkheid om een amulet te vullen met modificaties. Deze kunnen statistieken zoals Strength en Vitality verhogen maar ook bepaalde aanvallen sterker maken. Hierdoor krijg je nog meer vrijheid om Kratos perfect te laten aansluiten op jouw speelstijl. Het RPG element is hierbij net genoeg aanwezig om echt je eigen personage te maken.

Op het moment dat je in de wereld meer vrijheid krijgt beginnen ook andere aspecten beter vorm te krijgen. De combat doe je weer met de Leviathan bijl, de Blades of Chaos en je schild. Omdat je deze ook al in het vorige deel had zou het gek zijn om weer helemaal vanaf nul te moeten beginnen met je skills. Heel slim hebben ze enkele speciale aanvallen van het vorige deel nu verwerkt in de “normale” aanvallen in Ragnarök. Hierdoor heb je toch niet het gevoel dat je weer helemaal opnieuw moet beginnen en is er een ruimte om een hoop nieuwe aanvallen te introduceren. Een grote verandering is het kunnen activeren van het element van het wapen. De bijl doet namelijk Frost damage en de zwaarden doen Fire damage, en het is aan te raden om dit goed te gebruiken. Zodra je namelijk met de zwaarden iemand in de fik zet en vervolgens deze gaat aanvallen met de bijl dan doe je een hoop meer schade. Andersom werkt dat dus ook, hierdoor is er dus veel meer reden om te wisselen tussen de twee wapens en dat brengt gelijk een stuk meer variatie. Santa Monica Studio vond dat blijkbaar nog niet genoeg variatie en heeft ook het schild onder handen genomen. Elk schild heeft nu een unieke skill waardoor je dus een schild moet kiezen wat past bij jouw speelstijl. Wil je een schild dat veel schade op kan nemen zodat je daarna een schokgolf kan oproepen of wil je een schild waar je extreem veel schade mee kan doen zodra je op het allerlaatste moment een aanval ontwijkt. De mobiliteit tijdens de gevechten is ook toegenomen. Je kan al slingerend door een level bewegen en je kan vijanden van bovenaf ook flink wat schade doen als je ergens vanaf springt. Dit zorgt ervoor dat de gevechten wat minder statisch zijn en je goed gebruik kan maken van de omgeving. Natuurlijk doe je dit niet alleen en helpt Atreus je ook mee in de gevechten. In tegenstelling tot Kratos moet hij het meer hebben van zijn pijl en boog. Het combineren van zijn aanvallen van afstand en het vechten met Kratos werkt naadloos en kan je vaak wat extra lucht geven bij lastige gevechten.

Meesterwerk

Want lastige gevechten zitten er absoluut in Ragnarök, alleen niet altijd op de momenten dat je het verwacht. De balans lijkt soms niet helemaal te kloppen wanneer je veel meer moeite hebt met een optionele mini boss dan een groot gevecht met een belangrijke eindbaas. Op de normale moeilijkheidsgraad kwam ik zelden echt in de problemen bij gevechten en is het ook aan te raden om dit een tandje hoger te zetten. Dit betekent echter niet dat ik geen plezier hebt beleefd aan de normale gevechten. Een groot kritiekpunt van het vorige deel was dat er bijzonder weinig variatie in de vijanden zaten. Je was bijna altijd tegen Draugr of trollen aan het vechten en dat begon wel te vervelen. In Ragnarök ga je dit probleem zeker niet hebben en kom je een hoop verschillende vijanden tegen die ook op andere manieren verslagen moeten worden. Ook hebben de ontwikkelaars per wapen unieke finishers gemaakt zodat ook daar de nodige variatie in zit.

De puzzels die je in de loop van het verhaal tegenkomt zijn ook zeer regelmatig al best lastig van zichzelf. Ware het niet dat Atreus of een ander personage vaak de drang heeft om de oplossing al meteen te vermelden, hetzelfde probleem wat Horizon Forbidden West ook had. Net op het moment dat je even rustig wil kijken hoe de puzzel opgelost moet worden begint iemand al hardop te zeggen wat je moet doen. Hierdoor heb je niet altijd echt het gevoel dat je zelf lekker aan het puzzelen bent wat mij toch niet helemaal de bedoeling lijkt. Dit soort momenten zijn echter makkelijk te vergeven zodra je aan het genieten bent van de wereld om je heen. Kratos en Atreus reizen door alle negen realms, wat dus ook een grote verandering is met het vorige deel. Elke realm is vormgegeven met extreem veel liefde en detail. Of je nou de dwergenstad in Svartalfheim bezoekt of de godenstad in Asgard, bij elke meter kijk je je ogen uit en ben je geneigd om alles ontdekken voordat je doorreist naar de volgende. De graphics zijn op elk vlak van enorm hoge kwaliteit en er zijn op dit moment weinig games die hierbij in de buurt komen. Deze beleving wordt ook versterkt door de muziek die door jouw boxen heen knallen. Het zal nooit vervelen wanneer je een koor op de achtergrond hoort opkomen wanneer je in een belangrijke cutscene terecht komt. Zoals bij de meeste nieuwe games krijg je hier ook meerdere grafische opties om in te stellen, in totaal krijg je er vier. Je kan voor Favour Resolution kiezen waarbij je op op 4k speelt met 30fps. Daarnaast heb je ook de optie Favor Performance waarbij de game ten alle tijden op 60 draait en de resolutie wat naar beneden gaat. Zodra je een hdmi 2.1 aansluiting hebt op jouw tv of monitor is het bij deze opties ook mogelijk om de high frame rate mode aan te zetten. Bij de Resolution krijg je dan 4k op 40fps en bij Performance haalt de game zelfs 120fps. Vooral het spelen op 120fps is een godsgeschenk voor een spel zoals dit. Nog nooit heb je op console zo soepel met een bijl om je heen geslagen en dat voelt goed.

Het is lastig om verder te schrijven en het verhaal niet te spoilen. Santa Monica Studio neemt je mee op een emotioneel en gewelddadig avontuur wat je van begin tot eind op het puntje van je stoel houdt. Op elk vlak overtreft dit vervolg het vorige deel, en dat zegt heel wat. Het spel heeft wat last van een rustige start maar na een paar uur opent het spel zich een stuk meer en blijf je met grote verbazing kijken naar dit meesterwerk. De vrijheid die je nu krijgt om Kratos aan te passen naar jouw speelstijl is een uitstekende toevoeging en ook de variatie in vijanden is gelukkig aanzienlijk toegenomen. Grafisch gezien is dit één van de indrukwekkendste spellen tot nu toe en loopt ook nog eens als een zonnetje. Bij de release volgende week zal er een grote patch uitkomen maar zelfs nu had ik zelden last van bugs. Heel af en toe liepen zinnetjes door elkaar heen en maar één keer viel het geluid even helemaal weg. Maar het is prettig om een spel te spelen wat echt helemaal af is en niet wordt verpest door eindeloze bugs. Er is geen twijfel mogelijk dat God of War Ragnarök mee gaat doen om de prijs van “Game of the year”. Het is helaas nog even wachten tot je zelf aan de slag kan, maar op 9 november begint een avontuur wat je nog lang zal heugen.