Eerst proberen…
Bij de demo van de tweede versie in de Ghost Recon: Advanced Warfighter reeks, en daarmee de introductie van Ghost Recon op de PlayStation 3, wist ik al dat dit een topper zou gaan worden. Zoals wel vaker lichten demo’s echter vaker de positieve punten uit dan de negatieve. In ieder geval was men erin geslaagd bij Ubisoft om mij ervan te overtuigen de gehele versie te spelen. De Xbox 360-versie was overigens al langere tijd geleden gelanceerd, maar dat is niet voor niets.
Natuurlijk is dat niet voor niets aangezien de PlayStation 3 simpelweg een platform is waarbij het begrip voor architectuur tijd kost. Maar dat is zeker niet altijd helemaal het geval bij deze game. Zo zou het spel namelijk nieuwe features bezitten waaronder het gebruik van de cynisch huiveringwekkende en vaak bekritiseerde tilt-mogelijkheden. Overigens mag je dat laatste alweer vergeten, want ook hier in deze game lijkt het een toevoeging zonder enige toegevoegde waarde te zijn. In ieder geval, we gaan even naar Mexico
Om een lang verhaal niet al te lang te maken allereerst even het verhaal. De game plaatst je in de schoenen van de heer Scott Mitchell, leider van een squad Ghosts die je ook daadwerkelijk kunt aansturen in de game. Je dient een nucleaire ramp te voorkomen. Mexicaanse rebellen, waarover al heel wat huilende discussies zijn geweest in het land, willen met Pakistaanse kernkoppen en Panamese raketten de gringo’s een lesje leren. Daarnaast is het verhaal typisch Amerikaanse: simpel, stoer en wat hogere rank karakters die je orders geven voor je vertrekt. Niet al te veel bijzonders dus.
Aangezien ik vandaag eens af wil stappen van de chronologische waarderingsvolgorde ga ik beginnen bij een positief punt waarover ik eigenlijk wel het meeste ben te spreken. Het geluid van deze game is namelijk overweldigend. Het is misschien niet de geluidskwaliteit van de omgeving, het zijn niet de soundtracks, maar het zijn de geluidseffecten van je character die bij mij erg positief in de oren galmden. Je gear achterop je rug maakt telkens zeer realistische geluiden, je pak kraakt wat laag in de open ruimtes en ook de wapens zijn van een uitermate realistische kwaliteit te noemen. Je zou bij wijze van spreken bijna het onderliggende steen/zand kunnen voelen onder je voeten. Als je de game dan ook speelt zul je opmerken dat we hier te maken hebben met een game die vele interessante, maar vooral aandachtvragende details te maken hebben.
Ghost Recon: Advanced Warfighter 2 is zoals wel duidelijk mogen zijn geen shooter waarbij het bloed flink vergoten wordt. Het is een tactical, 3rd person shooter waarbij tactiek een grote rol speelt. In de eerste training, die je overigens mag skippen, leer je alle basis begrippen die je nodig hebt om in leven te kunnen blijven; verschuil je achter objecten als auto’s, brokstukken en muren, maar leer ook je teamgenoten kennen en neem direct de leiding over en stuur ze aan. Dit is direct een aspect dat meestal ook gelijk het frustrerende in een game teweeg kan brengen. Spelers met een artificile intelligentie die je vaker in de weg lopen dan iets goed doen. In dit spel kun je ze echter op een gedetailleerde manier aansturen. Bij het coveren bijvoorbeeld zullen ze netjes achter je blijven en als je een direction specificeert zullen ze daar naar toe hollen. Daarnaast heb je geen rond knallende, wilde konijnen die vragen om de dood en bij wijze van de 9 millimeters door de lucht laten zweven zonder enige goede intentie. Je kunt ze namelijk ook de orders geven om te schieten en om daadwerkelijk pas aan te vallen wanneer jouw dat schikt. Op zich werkt het systeem goed genoeg, maar menigeen zal zich ergeren aan het feit dat je ze constant maar weer mee zult moeten slepen, en dat ze weer opduiken op plekken waar je ze liever niet achter je aan hebt hollen. In ieder geval zullen ze meestal wel van pas komen, al dan niet je medic aan het werk houden. Ze verwarren daarnaast ook geregeld de controls, waarmee je in het begin zeker een tijdje zult stuntelen. Elke knop is daadwerkelijk bruikbaar en meestal ook nodig in de game.
Uitgebreide controls, maar zeer uitdagend
Ook grafisch is Tom Clancy’s Ghost Recon: Advanced Warfighter 2 zeker geen zuinige game. Het ziet er dan ook op de PS3 goed uit en de omgevingen zijn ongetwijfeld realistisch te noemen. Detail is er ook voor de physics, daar waar de omgeving reageert op het nodige knalwerk van bijvoorbeeld tanks. Auto’s waar je achter zult schuilen zullen dan ook na een korte tijd kapot gaan. Hieronder kun je het afvallen van een deur verstaan, waardoor je weer iets minder goed gedekt staat opgesteld. Rennen voor het leven dus. De interfaces en de karakteristieke blauwe en gele lijnen in het scherm zijn wederom aanwezig en wijzen je onder andere de weg. Daarnaast geven deze weer net die moderne look die het nodig heeft. Simpelweg dus niets om over te klagen wat betreft de graphics, al is het natuurlijk nog niet te onderscheiden met de daadwerkelijke realiteit.
We blijven in een positieve sfeer door ook de multiplayer even te complimenteren. Het aantal speelmodi is enorm en je zult in alle mogelijke vormen het tegen elkaar op kunnen nemen. Dit kan zowel online, in een lokale (LAN) of splitscreen vorm mogelijk zijn. Helaas moeten we het dekkingssysteem wel missen in de multiplayer, al kan dat de pret niet al te veel drukken. Met de multiplayer die dus fors is mag je zeker de nodige uren van je vrije tijd weg gaan schrijven om te reserveren aan deze titel, daar waar de singleplayer al zeker het spelen waard is.
Ghost Recon: Advanced Warfighter 2 staat in principe geheel langs de Xbox 360 versie. De opgepoetste details en de extra tilt-features dragen niet veel extra’s bij, maar geven weer een kleine voldoening aan de mensen die het toch eens willen proberen om te schudden met de controller. De game mag dan wel een stuk later uit zijn gekomen dan de PC- en Xbox 360-versies, het spel is zeker nog voor z’n tijd en dan ook ongetwijfeld voor de liefhebbers een aankoop waard.
