Corona feestje
Het zal vast niet expres zijn gedaan door ontwikkelaar Harmonix, maar hun nieuwe game, Fuser, had niet op een beter moment uit kunnen komen. Nadat een volledig festivalzomer is geannuleerd door het coronavirus, brengt ritme game koning Harmonix het naar de huiskamer. Dit maal zonder een lading plastiek randapparatuur. Enkel de game en een controller is voldoende om je prima te vermaken. Nou ja, het is meer een muziek applicatie dan een echte game.
Maar wat is Fuser dan eigenlijk? Velen zullen Harmonix waarschijnlijk kennen van Guitar Hero, Rock Band en in mindere mate Amplitude of Frequency. Harmonix heeft daarentegen ook een game genaamd DropMix uitgebracht op iOS en Android. Een muziekmix game waarbij je met fysieke kaarten een mix maakt door verschillende elementen van nummers te mixen. Fuser is daar een soort van evolutie van. Alleen dan zonder die fysieke kaarten en direct op je televisie.
Fuser geeft je meer dan honderd (waarvan je een groot deel vrij moet spelen) nummers, een campagne, een freestyle modus, een battle modus en een aantal multiplayer opties. Als starter duik je natuurlijk meteen in de campagne om je muzikale abominaties niet direct het wereldwijde web in te slingeren. Verdeeld over zes podia en zes sets (levels) leert de campagne je alle digitale technieken om je volledig klaar te stomen voor de onlinemodus of om thuis eens een goed feestje te bouwen. Het is meer een uitgebreide tutorial waarin zes promotors je leren hoe je nummers aan elkaar knoopt en wat je dient te doen om het publiek tevreden te houden.
Digitale platenspeler
Dit begint allemaal vrij simpel. Onderaan in het scherm bevinden zich vier digitale decks. Die logischerwijs zijn verdeeld over de vier facebuttons van je controller. Ieder deck is een element van een nummer. Denk dan bijvoorbeeld aan drums, de gitaar, een viool of de vocals. Bovenaan je scherm staan de maximaal vierentwintig nummers die je op dat moment hebt “meegenomen” om je set mee te maken. Met een enkele druk op de knop dump je één van de vier elementen van een nummer op een deck. De vocals van High Hopes (Panic at the Disco!), de piano van For an Angel (Paul van Dyk), de drums van Killing in the Name (Rage Against the Machine) en de gitaar van Clocks (Coldplay) bijvoorbeeld. Plaats je een nummer op de downbeat of op een exact bepaald moment dan krijg je extra punten en houd je het publiek tevreden. Dat is de basis die iedere muzikale analfabeet binnen een paar minuten onder de knie heeft. Het duurt dan ook niet lang tot de campagne daar allerlei meer geavanceerde technieken aan toevoegt. Meerdere van hetzelfde element (twee drums bijvoorbeeld), fade outs / fade ins, het aanpassen van de beats per minuten, elementen zachter draaien, nummers uit de mix gooien en voor degene met echt ritme de mogelijkheid om zelf een element te maken met behulp van een DJ pad. Het is een imposante en realistische verzameling van tools die je kan gebruiken om een goed klinkende mix te maken. Wat de campagne doet om dit allemaal een beetje interessant te houden is het geven van opdrachten. Iedere promotor van de zes podia en het publiek vragen tijdens een set geregeld om een bepaald nummer of techniek. Iets wat in de werkelijkheid natuurlijk nooit zal gebeuren, maar goed. Zo kan het publiek ineens vragen om een nummer uit de jaren zeventig. Aan jou om te bepalen of dat ook daadwerkelijk in je mix past, want je bent niet verplicht om het te doen.
Iets minder realistisch zijn de reacties van het publiek. Je kan in feite allerlei elementen bij elkaar gooien die in de werkelijkheid totaal niet werken. Zo lang je alles maar op het juiste moment dropt boeit het het publiek totaal niet of je mix klinkt als een slechte imitatie van de Josti Band. Met een DJ pad kan je zelfs de grootste troep creëren en het publiek vindt het helemaal prima. Dit is natuurlijk geen groot probleem en bijna onontkoombaar, want iedere mogelijke combinatie een bepaalde score geven is ergens onbegonnen werk. Als muziekliefhebber kan ik je wel zeggen dat het af-en-toe nogal tenenkrommend klinkt. Sommige nummers hoor je gewoon niet te mixen. De promotors vragen geregeld wel om die combinaties. Als singleplayer modus is Freestyle dan ook een stuk aangenamer om te spelen. Daar ben je vrij om te doen wat je wilt en door alle technieken uit de kast te halen kan je erg goede mixen maken.
Muzikaal strijdtoneel
Wie rond de vroege jaren 2000 wel eens naar dance, trance of techno festivals is geweest herinnert het kenmerk vs vast nog wel. Meerdere DJ’s die achter elkaar de draaitafel over nemen om samen een mix in elkaar te draaien. Dat is wat de multiplayer battle mode samenvattend is. Met vier spelers zit je achter elkaar aan de knoppen en iedere speler borduurt voor op hetgeen wat de vorige heeft gebrouwen. Hier is de daadwerkelijke kwaliteit van je mix wel belangrijk. Lukraak wat erin gooien heeft dus weinig effect en zal er snel voor zorgen dat je van de stage wordt gejouwd. Daarbij komt het stukje nummers opvragen hier ook terug. Meerdere spelers kunnen zichzelf aan het publiek toevoegen om on the fly een request te doen. Wel wat beperkter dan in de campagne, want je moet natuurlijk wel iets aanvragen wat een beetje past bij de huidige situatie. Dit concept klinkt vrij simpel en dat is het eigenlijk ook wel. Het is momenteel wel de ideale manier om gezamenlijk online een festival gevoel te maken dat we toch wel een klein beetje hebben moeten missen.
Fuser is een game waarvan ik persoonlijk nooit had verwacht dat we die nodig hadden. Het enige wat een klein beetje nadelig is is het feit dat het vrij spel van nieuwe nummers erg traag is. Er moet natuurlijk iets vrij te spelen zijn, maar je beperken in de hoeveelheid nummers voor je mix is een beetje vreemd. De game draait namelijk om het inzetten van je creativiteit. Het moeten vrij spelen van nummers beperkt je hier nogal in. Als je je echter volledig in de multiplayer of de freestyle modus stort, biedt Fuser je een game die je zowat voor altijd met een glimlach kan blijven spelen. Er zullen ook vast wel song packs komen om de toch al uitgebreide tracklist nog verder uit te breiden. De basis is gelegd, ontwikkelaar Harmonix hoeft er alleen op voort te bouwen.
