De toekomst is een veelvoorkomend scenario bij games. Dit komt vooral doordat de fantasie van de ontwikkelaars geen grenzen heeft waarbinnen alles moet werken. Lucasarts heeft nu de effecten van het broeikaseffect 150 jaar door laten gaan in de game Fracture voor de Playstation 3 en Xbox 360. In dit spel is Amerika dankzij het broeikaseffect door water gescheiden geraakt in twee delen. Het westen, The Republic of Pacifica is de mens gaan verbeteren met behulp van genetische manipulatie. De oostelijke factie, The Atlantic Alliance is dit echter gaan doen met bionische upgrades. Wanneer de president genetische manipulatie heeft verboden komt generaal Nathan Sheridan, leider van de Pacificans in opstand en breekt de hel los. De speler neemt de rol aan van Jet Brody, een soldaat van de Alliance en het is aan hem om Sheridan op te sporen en uit te schakelen.
Hierbij kun je gebruik maken van verscheidene wapens. Snipers, machinegeweren en raketlanceerders zijn allemaal aanwezig. De belangrijkste wapens in Fracture zijn echter de tektonische granaten en de Entrencher. De slogan van het spel is ‘Reshape the battlefield’ en daar zorgt de Entrencher dan ook voor. Het geeft je de mogelijkheid om kuilen of bergen te vormen. Als je dus in een moeilijke situatie terecht komt laat je gewoon een heuveltje verschijnen en je hebt iets om achter te schuilen. Dit is op zich erg handig, maar waar je het vooral voor zult gebruiken is om de korte puzzelelementen mee op te lossen. Deze komen meestal neer op het verlagen van de grond om door een tunnel te kunnen lopen, of het verhogen ervan om over muren te kunnen springen. Geregeld zul je een Spike Grenade onder een kapotte brug moeten gooien, waarna er een pilaar uit de grond komt die de brug weer recht zet.
Een heuveltje hier en een gaatje daar
Het hele idee erachter is dan ook erg goed, maar de uitvoering ervan valt erg tegen. De Campaign is erg lineair. In de acht tot tien uur die je nodig zult hebben om het uit te spelen doe je vrijwel niets anders dan groene mannetjes neerschieten en je ergens achter verstoppen om je schild weer op te laden. Enige afwisseling komt van de kleine puzzeltjes die je moet oplossen met de Entrencher en in één level mag je in een futuristische buggy rondrijden die erg slecht bestuurd. Veel is het niet, maar het is toch redelijk vermakelijk. Wanneer je bijvoorbeeld een Pacifican in zijn gezicht schiet komt er allemaal groene drap uit zijn gezicht en de wapens in het spel zijn erg goed. Je hebt bijvoorbeeld ook een Vortex Grenade die alles naar zich toe trekt in een tornado en vervolgens ontploft. De explosies die hierbij ontstaan zien er erg vet uit, ware het niet dat teveel ervan ernstige framedrops veroorzaken. Telkens als je bij een checkpoint of locatie met veel explosieven aankomt stort het framerate een enkele seconde geheel in. Veel last heb je er niet van, maar het is wel vervelend wanneer je van alle kanten wordt beschoten.
Het grootste struikelblok van Fracture is echter de intelligentie van de vijanden. Soms blijven de groene mannetjes midden in je schootsveld staan en zullen ze ook vrijwel niet reageren wanneer je ze raakt met een kogel. Ze zijn dan wel weer in zulke grote aantallen dat je van alle kanten wordt bekogeld en meestal moeite hebt met het goedzetten van de camera. Ik ben er dan ook achter gekomen dat het beter is om het slagveld op te stormen om iedereen met je vuisten neer te slaan en vervolgens ergens achter te gaan verschuilen. Voordelen hiervan zijn dat het geen kogels kost en het werkt sneller dan wanneer je op ze schiet. Daarnaast komen je vijanden ook gewoon op je af zonder al te vaak te schieten, zodat je ook de rest nog neer kunt knuppelen met je bionische arm. Fracture wijkt hierdoor dan ook een beetje af van een gewone Third Person Shooter, maar vermakelijk is het zeker. De bazen in het spel zijn wel dramatisch makkelijk te verslaan. Ze rennen op je af en je hoeft alleen maar aan de kant te springen om vervolgens op hun zwakke plekken te kunnen schieten.
Laat de pilaren maar opstaan
Erg sterke gameplay is het dus niet, maar het is in ieder geval ook niet slecht. Een punt dat je van een Lucasarts game wel mag verwachten, is dat de soundtrack in orde is. En ook bij Fracture is dit weer het geval. De muziek past goed bij de actie en weet de spanning er ook goed in te houden. De geluidseffecten zijn daarentegen weer veel minder. Alle Pacificans hebben exact dezelfde stem en worden naar verloop van tijd zelfs irritant. Gelukkig is de voice-acting wel weer goed gedaan. De cutscenes zelf zien er dan weer niet al te goed uit. In sommige beelden zijn de pixels van gebouwen te tellen en de rest van de omgeving is gewoon niet altijd scherp. De personages zijn dat wel en ook in-game ziet Fracture er sterk uit. Al met al is de ervaring in de campaign dus redelijk, maar meer afwisseling was aangenamer geweest. Met de online multiplayer is gelukkig niets mis. Je kunt kiezen uit Free For All, Capture The Flag en King Of The Hill (Kingmaker). Hier valt weinig over te zeggen, aangezien het al bewezen spelmodi zijn. Fracture heeft echter nog één troef achter de hand en dat is Excevation. Hierin moeten de spelers een stukje grond uitgraven en er vervolgens een Spike Grenade neerleggen, zodat er een pilaar uit de grond komt. Het is dan zaak om jouw eigen torens te verdedigen en tegelijkertijd die van de tegenstanders kapot te schieten. Met twaalf tegen twaalf spelers wordt dit een hevige strijd, maar het zorgt voor vele uren aan speelplezier.
Dat is dan ook het woord waarmee Fracture te beschrijven is. Het is een plezierige game die op veel punten tekort schiet, maar eigenlijk ook weinig verkeerd doet. Het verhaal is redelijk en de wapens zijn erg vet. De Campaign is dan jammer genoeg een erg lang lineair level geworden met erg weinig variatie. Aan de AI valt nog wat te sleutelen, maar de grote hoeveelheid vijanden weet dit weer een beetje goed te maken. Door de vele explosies op het scherm wil het framerate nog wel eens instorten, maar het levert niet al te veel problemen op. De muziek in Fracture is wel goed, alleen hadden de stemmen van de vijanden wel wat gevarieerder gemogen. Ook in de cutscenes valt het spel een beetje tegen door de soms slechte beelden. Vooral online valt er echter veel te beleven en in Excevation komen de tektonische wapens pas goed tot hun recht. Het concept van de Entrencher is ook erg goed bedacht, maar er had veel meer mee kunnen worden gedaan. Ook Fracture is dus een Lucasarts titel geworden die niet zo tof is uitgevallen als van te voren werd verwacht, maar het is zeker de moeite waard om een keer te spelen.
