Knallen voor het leven
Vergeef mij vader, voor alle schade die ik aanricht. De wereld is vol zombies en gespuis. Het is tijd om hier wat aan te doen, zo zullen de ontwikkelaars van Forgive Me Father gedacht hebben. Het spel kent weinig verhaal, maar des te veel uitdaging. Wij gingen ermee aan de slag op de PC.
Forgive Me Father is een first person shooter die een beetje vergelijkbaar is met Wolfenstein 3D. De gameplay is snel, er zijn secret area’s en je loopt voornamelijk door smalle gangen met hier en daar kleine open ruimtes. Het is weliswaar net wat minder een doolhof, al worden de levels naar mate je vordert steeds groter en uitgebreider. Het spel bevat in totaal 12 levels, welke variëren in lengte en grootte. Daarnaast zijn er ook 2 boss fights voor extra uitdaging. Uitdaging is er echter meer dan genoeg, want zelfs op de easy-mode is dit een game die meer dan pittig te noemen valt. Je moet veel bewegen, ontwijken en vooral blijven knallen met je wapens, waaronder de revolver, shotgun, machine gun en harpoon gun. Ammo zal er niet in overdreven mate aanwezig zijn, maar hier en daar kun je wat goodies oppakken in de vorm van ammo, health en armor. Daarnaast zijn er ook sleutels die je kunt pakken om deuren open te maken. Verder kent het spel ook lichte RPG-elemneten. Zo doe je XP op wanneer je opponenten killt en kun je in skill points inzetten om extra skills aan te kopen, waaronder sneller herladen en meer damage. De upgrade tree is via de TAB-toets beschikbaar en werkt zeer toegankelijk ingame. Verder is er ook de Madness-mechaniek, welke vanzelf oplaad wanneer je tegenstanders neerknalt en welke extra damage brengt. Ook zijn er unieke mogelijkheden waaronder het gebruik van een Kruis, waarmee je licht je health weer kunt opladen.
Dat was het ook wel
Heel veel meer is deze game niet. Met zo’n 4 uurtjes aan speeltijd is het spel niet bijster lang, maar zeker lang genoeg om niet te eenzijdig te worden. Op een gegeven moment heb je de gameplay wel gezien namelijk. Belangrijk is dat er bepaalde save-punten zijn in de game. Een oude man die op de grond ligt zorgt ervoor dat je de progressie kunt opslaan en dat is zo nu en dan wel handig, aangezien je geregeld het loodje zult leggen. Het spel wordt al vanaf het eerste moment vrij lastig op de hogere moeilijkheidsgraden en dat verlengt de speelduur aanzienlijk. De bombastische death metal muziek zorgt voor een extra beladen sfeer in de toch al flinke chaos van de gameplay. Grafisch imponeert de game aardig met cel-shaded cartoony graphics die mij persoonlijk wel aardig liggen. Het maakt dat het spel er een stuk strakker uitziet dan het zich voordoet binnen de lijntjes. Zonder dit zou het spel namelijk tamelijk blurry en ongedetailleerd zijn.
Forgive Me Father is een game die niet heel diep gaat, maar wel tot het gaatje gaat om je first person shooter skills te testen. De gameplay-snelheid is hoog en moet ook hoog gehouden worden om je speciale krachten te ontgrendelen en dat maakt dat je ontzettend scherp moet zijn. De zombie-achtige vijanden omsingelen je al gauw en je een weg banen door de chaos zal ervoor zorgen dat je geregeld geen kant op kan door de kleine ruimtes die je tot je beschikking zult hebben. De eindbazen en secret area’s en skill trees maken het leven echter een tikkeltje makkelijker. Grafisch spreekt de stijl mij wel aan en op 1080p is het spel prima te draaien op een mid-range laptop PC (i5 en GeForce GTX 1650). Gezien de redelijk bescheiden prijs is dit dan ook een prima game in de trant van Quake, Wolfenstein of DOOM. Houd je van dergelijke games? Dan is dit een uitstekend alternatief.
