Terug naar de oertijd
Far Cry begon ooit als ‘de game benchmark’ voor PC-bezitters. Inmiddels is Crytek al lang niet meer betrokken bij de franchise en heeft Ubisoft het stokje zelf overgenomen. Inmiddels is er weer een nieuwe game verschenen, waarbij we ver terug in de tijd gaan, namelijk 10.000 v.Chr. Een tijd waarin beesten regeerden over de wereld, iets waar we nu geen voorstelling meer van kunnen maken.
In Far Cry Primal kruipen spelers in het lichaam van TAKKAR, een jager en overlever van het eerste uur. Hij leeft in het wilde land van Oros, waar het dierenrijk flink huishoudt. In het spel vecht je tegen uitsterving van de mens, al zul je ook merken dat de mensheid aan het opkomen is in de drukke gamewereld. Door missies uit te voeren en dieren te temmen probeer je de macht van de Wenja verder uit te breiden. Daarbij ontmoet je regelmatig karakters, waaronder in je eigen dorp, welke verscholen ligt in en voor een grot. Daar vind je Karoosh The Warrior, Wogah The Crafter, Urki The Wanderer, Jayma The Hunter, Dah The Udam Commander en Roshani, The Izila Commander. Zij zullen je diverse missies gaan geven, bestaande uit ongeveer 3 of 4 delen.
Gevarieerd veel van hetzelfde
Nu zul je denken, leuk, een game in een nieuw jasje, maar het zal wel weer veel van hetzelfde zijn. Dat was althans de kritiek op de laatste Far Cry delen. Dat is deels ook het geval, al moet gezegd worden dat Far Cry Primal een gevarieerde game is. Je wordt goed door de gameplay heen geduwd en zult dan ook geleidelijk meer mogelijkheden krijgen. Zo begint de open wereld vrij gelimiteerd, al zul je merken dat deze nog altijd groot genoeg is om te ontdekken. Door kampvuren en forts te veroveren is er de mogelijkheid om te fast-travelen, een welbekend principe. Je kunt in de game zelf wapens maken, waaronder een boog, knots, lokaas, maar ook bogen waarmee je meerdere pijlen kunt versturen. Verder heb je ook de grijpklauw, waarmee je kunt slingeren en hogere gebergtes kunt beklimmen. Het spel kan zowel tijdens de zonnige uren als ’s nachts beleefd worden. Het voordeel van overdag is dat je vaak het overzicht makkelijker kunt bewaren. ’s Nachts zul je merken dat het dierenrijk nog meer tot leven komt, maar zijn bewoners van forts minder waakzaam en in slaap. Zo heb je voor- en nadelen die je moet overwegen, al zijn enkele missies ook verplicht alleen ’s nachts speelbaar.
Het lijkt wel een trend, maar ook in deze game heb je weer een special view-knop. In dit geval is dat de analoge knop waarmee je het jagersoog activeert. Hiermee kun je resources beter ontdekken, dieren op een afstand bekijken en sporen volgen van dieren die je moet opsporen, een beetje zoals in The Witcher 3 dus. Het helpt je om beter te kunnen sluipen en ongezien langs een bruine beer bijvoorbeeld te gaan die je liever niet wilt confronteren. Je zult ook resources moeten verzamelen in de vorm van hout, steen, riet en bijvoorbeeld vlees. Hiermee kun je je bewoners voorzien van een beter beschermde hut, maar ook ammo bouwen, waaronder pijlen, knotsen en ander geschut. Ook kun je met onder andere vlees lokaas maken, waarmee je dieren kunt temmen. Soms moet je grote dieren eerst verslaan voor je ze kunt temmen, maar enkele standaard beesten kun je ook met een lapje vlees al voor je winnen. Als je een dier temt, waaronder een leeuw of wolf, kun je deze meenemen als companion, en dat is zeker een vette toevoeging. Je voelt je dan ook sterker met een bruut beest naast je dan alleen. De beesten hebben 3 eigenschappen, waaronder stealth en kracht karakteristieken. Je kunt ze daarnaast laten jagen op een tegenstander naar keuze en vervolgens weer terug roepen. Als ze gewond zijn kun je ze voeden met vlees waarna ze direct herstellen. Als ze dood gaan kun je ze zelfs weer tot leven brengen, waarmee je ze in principe nooit kwijt raakt. Daarnaast heb je ook nog een uil, waarmee je omgevingen van boven kunt verkennen, tegenstanders kunt markeren en zelfs kortstondig kunt aanvallen.
Effectief simpel
Qua role playing game-elementen is Far Cry Primal vrij simplistisch, maar op zich zeker niet slecht. Je hebt namelijk skills gekoppeld aan main characters die je kunt vrij spelen. Het betreft vaardigheden die je aan jezelf, je uil of bijvoorbeeld je crafting kunt assignen. Op zich is het verder niet echt uitgebreid. Er zijn geen bijzondere leveling-systemen of iets dergelijks, waarmee het op bijvoorbeeld Fallout of Skyrim begint te lijken. Dan is de gameplay dus des te belangrijker, en die is eigenlijk best wel behoorlijk. Het is vooral de variatie die je voelt in de missies die aanspreekt. Je kunt Far Cry Primal dan ook even kort tussendoor spelen, maar ook vele uren achter elkaar, en de game verveelt niet. Dat is eigenlijk een verborgen kracht in de Primal. Daarnaast wordt je eigenlijk verplicht om zowel close combat als op afstand aanvallen in te zetten, en dat zorgt voor wisselvalligheid in de gameplay. De missies variëren daarnaast van bergbeklimmingen en het vinden van speciale vogelveren tot het temmen van grootse beesten en het verbranden van gehele dorpen. De simpliciteit in de gameplay en de RPG-elementen is daarmee totaal overbodig om te vermelden als kritiekpunt. Daarnaast voel je ook gedurende de game vordert dat je steeds progressiever wordt als karakter, terwijl het slechts kleine dingen zijn die veranderen; Je krijgt een nieuwe skill, je companion verandert naar een sterker dier of je maakt simpelweg nieuwe wapens waarmee je sneller die grote beren kunt doden. Verder zijn er ook nog de wapenupgrades, waarmee je een grotere opslagcapaciteit kunt vrijspelen voor het aantal pijlen, of bijvoorbeeld de simpele knots kunt veranderen in een dubbele en krachtigere knots.
Het spel bevat ook tal van sidequests. Deze kunnen bestaan uit het veroveren van een klein dorpje, het aansteken van een vreugdevuur of het escorteren van medestanders. De sidequests zijn op zich ook best wel vermakelijk en zijn dan ook niet iets wat je graag overslaat. Dat kan in principe ook niet echt aangezien je soms wat fast-travel-punten moet zien te veroveren, tenzij je lange wandelingen wilt maken natuurlijk. Echter valt het verhaal redelijk in het niet door de afwisselingen die plaatsvinden. Je kunt de sequence redelijk zelf bepalen waardoor je eigenlijk per karakter korte verhalen meemaakt. De gesprekken die in Oerang Oetang-gewazel plaatsvinden zijn eigenlijk nooit echt boeiend en om de karakters geef je al helemaal weinig. Het draait dan ook vooral om jouw en de progressie van het aantal inwoners in je dorp.
Opvallend korte laadtijden
Een irritant aspect in open-wereld games is vaak het laden van de omgevingen. Ik moet zeggen, Far Cry Primal draait als een zonnetje. Zowel ingame draait het spel prima, maar ook de laadtijden zijn echt van zeer korte duur. Het fast-travelen duurt om en nabij niet veel langer dan 5 seconden en dat is prima te noemen. Daarom heb ik dan ook gezegd dat dit een game is die je kort even op kunt pakken en weer weg kunt leggen om later verder uit te spelen. Grafisch ziet de game er wisselvallig uit. Vooral de echte details ontbreken hier en daar (al zijn er dan wel weer details als je companion die bijvoorbeeld staat te pissen in de struiken). De details in omgevingen op afstand is karteliger en waziger, en van zeer dichtbij is het soms ook wat minder mooi om aan te zien. Daarnaast zijn character models over en weer alleen maar gekopieerd waardoor elke bruut er hetzelfde uit lijkt te zien. Qua audio is het ook niet veel bijzonders. Hier en daar wat klassieke dierentuin geluiden en een soundtrack die je eigenlijk amper kunt karakteriseren zijn waar je het mee doen. Maar het is zeker geen lage kwaliteit, al zal het ook zeker niet vergelijkbaar zijn met bijvoorbeeld de overweldigende kwaliteit van Destiny op grafisch gebied. Het is average zullen we maar zeggen. Ook weerseffecten heb ik niet echt kunnen ontdekken eerlijk gezegd. Qua AI is het daarnaast tevens niet bijster bijzonder. Dieren die aanvallen kunnen bijna altijd wel bij je komen, of je nu een berg beklommen hebt of niet, zij beklimmen ‘m ook wel via de hangplanten die jij hebt besprongen. Daarnaast is je companion dan weer minder slim. Zo kunnen ze bijvoorbeeld niet van bergen afglijden die wat steiler zijn, waardoor ze wanneer ze buiten de radar verdwijnen weer vrolijk langs je voeten tevoorschijn komen. Ook de AI van andere mensen die het op je gemunt zijn is niet echt overtuigend. Het draait dan ook puur om de health en de kracht die ze hebben, niet om de slimheid, al zien we dat natuurlijk in veel games tegenwoordig en uit het verleden. De hersengroei was in de oertijd dan ook nog niet volgroeid, om het maar even vanuit een realistisch oogpunt te bekijken.
Qua content zit het wel goed met de game. The Journey to Oros is 13 missies lang en je moet niet denken dat je het daarmee wel gezien zult hebben. Vooral de verplichting om eigenlijk ook zo nu en dan wat side-quests te doen zorgt ervoor dat je al snel vele dagen bezig zult zijn voor je alles wel gezien hebt. Het feit dat Far Cry Primal me de nodige uren kan bezig houden, ook achter elkaar, is al heel wat de laatste tijd. Door dat vooral klaar te krijgen door de creativiteit aan missies is al des te bijzonder. Nee, Far Cry Primal is geen compleet nieuwe Far Cry game met uitzinnig verhaal, een nieuwe engine, vernieuwende RPG-elementen en een gameplay waar je U tegen zegt. Far Cry Primal is wel een zeer degelijke game die je veel content biedt, lekker wegspeelt en genoeg voldoening kan geven, en dat in een nieuwe setting. Voor eenieder die van dit genre dan ook niet genoeg kan krijgen, raad ik zeker aan Far Cry Primal in huis te halen.
