F.E.A.R.

thumbnail

De horror begins…

De uitbreiding is al in de maak en wij verheugen (of juist niet) ons nog met de huidige F.E.A.R. game die afkomstig is van developer Monolith. Het kan de pret niet drukken in elk geval. Eindelijk weer een soort van horrorgame die wat weg lijkt te hebben van films als The Ring, eens kijken wat dit stukje software ons te bieden heeft, hopend dat het me de stuipen op het lijf zal jagen.

F.E.A.R. is om te beginnen niet de uitdrukking die vertaald ‘angst’ betekend. F.E.A.R. is wel degelijk een afkorting en staat voor First Encounter Assault and Recon. In het spel maak jij deel uit van deze Assault en Recon groep die de wereld moet behoeden van grootse problemen.
Een meisje met bovennatuurlijke krachten die mensen mentaal kan verwoesten zwerft in de rondte en maakt het je regelt erg moeilijk door haar genetische manipulatie te gebruiken op mensen als jou. Regelmatig wordt je dan ook onlogisch in je eentje op pad gestuurd om wat bezeten Assault groups uit te roeien, een niet al te makkelijke klus dus die op jouw schouders wordt gelegd, en dat voor een intredend Recon member als jij die zich voordoet als het stille mannetje Gordon Freeman uit Half-Life 2, die ook zwijgend alle opdrachten weet op te volgen zonder enig commentaar of vraag om uitleg.

Het spel begint als een echte horrorgame die vergeleken mag worden met games als Area 51, maar dan wat bloederiger en wat fantasierijker. Je ziet geregeld kamers met bloed aan het plafond en je zult dan ook regelmatig dingen zien die je in werkelijkheid absoluut niet ziet. Je ziet wat wazige mensen door het beeld heen lopen en je krijgt rare effecten te zien die ervoor zorgen dat je een soort van hoofdpijngevoel krijgt. De stemmen die je soms tips geven maar ook bedreigen geven veelal een creepy indruk. Vooral de flitsende beelden die soms door je hoofd spoken en enge resultaten op je beeldscherm toveren zijn erg integrerend voor de speler, soms lijkt het zelfs alsof je eigen schaduw een opponent dreigt te vormen. Ook confrontaties met het onbekende meisje genaamd Paxton Fettel brengen de spanning naar een hoger niveau.

De door Fettel bestuurde eenheden zijn wat mij betreft aardig goed als het gaat om de artificial intelligence. Ze kruipen regelmatig achter muren, rennen niet als een gek naar je toe en springen dan ook soms van obstakels af om dekking te zoeken. Ook zien ze aankomende granaten al snel als een groot probleem en wordt er al snel naar een veilige plaats gestormd, als daar nog tijd voor is tenminste. Bij het zien van flash lights afkomstig van jou hoor je ze al direct contact zoeken met elkaar en maken ze zich klaar voor een hevige strijd. Daarnaast is de accuraatheid van deze units vrij hoog. Vooral het flanken kan soms voor verwarring zoeken, je hoort dat ze je van achteren gaan flankeren en dus zul je 2 linies op een zelfde tijdstip in de gaten moeten houden. Veel verscheidenheid in de units vind je echter niet, de een moet je vaker raken dan de ander en heeft misschien een wat beter geweer in handen die jij later weer kunt oprapen, that’s it!

Om al dit geweld te kunnen stoppen zijn wapens een vereiste. Die zijn dan ook zeker aanwezig, zo heb je de beschikking over wapens als de RPL Submachine Gun, UK12-shotgun, de Andra mod-3 MP multi-rocket launcher en de Obregon MP-50. In totaal zijn er 9 verschillende wapens en 3 vormen van granaten beschikbaar, helaas heeft je handtas nogal wat beperkingen.
Zo kun je in totaal maar 10 health packs meenemen en kun je slechts 3 verschillende wapens meesleuren waardoor het swappen vaak noodzakelijk is. Wel jammer is het overdreven snel reloaden van je wapenarsenaal, de ammo vliegt erin als kool en dit gebeurt dan vaak ook in een tijdsbestek van nog geen seconden. Daarnaast zul je tijdens je overlevingsreis ook nog de beschikking hebben over reflex boosters die je regelmatig tegen zult komen en kun je gebruik maken van een zelfopladende flash light en de mogelijkheid om tijdelijk in de slow motion stand te spelen. Niet alleen Fettel heeft dus magische krachten, zo lijkt het…

Sfeer wordt wat minder eng.

Wel jammer is de overgang van de enge sfeer naar de wat meer heftige oorlogssfeer. In het begin lijkt de game echt op een kruising van Half-Life 2 en Area 51, lekker door gangenstelsels kruipen, veel spring en loopwerk, veel enge momenten en wazige mentale stoornissen spoken door je hoofd heen en worden perfect overgegeven aan de speler. Later verdwijnt deze sfeer al snel en lijkt het meer over te gaan op een soort van Soldier of Fortune sfeer, gelukkig maakt deze ambiance later weer iets meer plaats voor de terugkomende enge momenten.

Opvallend al snel waren de hoge systeemvereisten van het spel en het hoge geheugengebruik dat ik al snel constateerde. Omdat de pc al snel gebruik moest maken van het virtuele geheugen bleek dat 1 gigabyte aan geheugen niet genoeg bleek te zijn op een resolutie van 1280×1024 (high). Het is dan ook zeker geen spel dat simpel draait op een mid-range pc, vooral niet als je wilt genieten van de grafische pracht die aanwezig is op de hogere standen. Het is in elk geval wel een groots genot als het gaat om de graphics.
Mooi zijn vloeren, bakstenen in de gedetailleerde muren en het opspattende zand dat je zult zien bij hevige gevechten. Ook computers en notebooks waarmee je soms wat files moet uploaden zien er erg mooi en strak uit. Origineel is de lens van de ASP Rifle die aan de zijkanten vervormd bij het er doorheen kijken ervan, het zijn vaak de kleine puntjes die de game tot een realistisch genot maken. De verscherpte momenten waarin je in een waas om je heen kijkt zijn ook een lust voor het oog. Om van deze grafische krachten te kunnen genieten zal dus ook wat paardenkracht nodig zijn in de vorm van een snelle grafische kaart. Een 6800LE/X700 is dan ook zeker geen overbodige luxe om dit te alles een beetje rendabel te kunnen trekken.

Het geluid is misschien nog wel de beste eigenschap van het spel. Het geluid bepaald namelijk veelal de sfeer in de game en die wordt goed overgebracht. Leuke geluidseffecten en een erg goede menu soundtrack geven al bij het betreden van het spel een directe uitdrukking van de bedoelingen van de developer. Ook vallende hulzen afkomstig van je geweren, afketsende kogels en geluiden afkomstig van de radio van je tegenstanders komen realistisch over. Wel jammer is het wat klapperende geluid dat van de RPL submachine gun afkomstig is, dan had ik liever wat geweren van CSS gerelateerde sound effects gehad.

F.E.A.R. is in elk opzicht meer dan interessant. Het spel biedt online ook veel mogelijkheden. Speel een Deathmatch of doe mee aan een online CTF game, Elimination, SlowMo CTF etc. Ook de singleplayer mode biedt genoeg perspectieven het geheel nog een keer over te spelen al is en blijft alles scripted. Doe het licht maar gauw uit, installeer de game en wen vast aan het donkere sfeertje dat je tegemoet zal zien. Deze game jaagt angsthazen de stuipen op het lijf (al is de sfeer wat wisselend) en is dan ook zeer geschikt voor alle horror- en shooterfans!


  • Auteur: Jeroen Janssen | Genre: Shooter | Release: 27-10-2005 | Uitgever: Sierra | Ontwikkelaar: Monolith
    Graphics: 8.5 | Geluid: 8.0 | Gameplay: 9.0 | Besturing: 8.5 | Replay: 8.5
    8.5

    0 0 stemmen
    Artikelbeoordeling
    Abonneer
    Abonneren op
    guest
    Vul je email-adres in. Dit veld is niet verplicht voor het plaatsen van een reactie.
    Vul hier een naam of nickname naar keuze in. Hiermee kun je zonder registratie reageren op Evilgamerz.

    0 Reacties
    Inline feedback
    Bekijk alle reacties

    Naar boven
    0
    Klik hier om anoniem of als lid te reagerenx