Het gouden tijdperk
Goed weet ik nog dat ik de eerste Driver game in mijn CD-lade stopte. Het was heel wat jaartjes geleden toen een Pentium 1 166Mhz PC nog de normaalste zaak van de wereld bleek. Met mijn opgepoetste 3DFX Voodoo 3 was ik dan ook al te blij toen bleek dat de game, die 200Mhz vroeg, glansrijk draaide. De eerste Driver game was een revolutie, zowel wat betreft gameplay als wat betreft graphics. Beide aspecten maakte de titel een waar succes. Na een flink mindere periode probeert Ubisoft de franchise nu weer op de kaart te zetten met een vervolg. Dit vervolg moet het hebben van een volledig nieuwe, unieke feature, het shiften.
Driver San Francisco liet zich ook al op de GamesCom zien en is inmiddels ook al als demo speelbaar, maar het was nog even onduidelijk of dit spel mee zou kunnen met de top van tegenwoordig. In de verhaalmodus kun je voor het eerst kennis maken met de features van het spel, waaronder dus het shiften. Met shiften is het mogelijk om van bestuurder te wisselen, waarmee je dus van de ene naar de andere bolide kunt overschakelen. Wat je hieraan hebt laat men duidelijk zien in de challenges van het spel. De verhaalmodus is namelijk geen aaneengeschakelde campagne maar wordt per hoofdstuk onderbroken door de nodige challenges, ook wel mini-missies. Dit kunnen straatraces zijn, achtervolgingen waarin je de rol inneemt van de politie, of juist ontsnappingen aan de politie, waarbij je iemand dient te escorten naar een eindlocatie. Daarmee heb ik nog niet alle mogelijke opdrachten aan je onthuld, maar hier zul je zeker achter gaan komen in het spel. Met deze uitdagingen hoopt Ubisoft de verhaalmodus verder te kunnen verlengen, want de hoofdstukken zouden nogal kort zijn als je deze direct achter elkaar zou kunnen voltooien.
Shiften
Het shiften komt vooral goed van pas als je één of meerdere voertuigen tot stilstand moet brengen. Shift simpelweg naar voertuigen die in tegengestelde richting rijden en ram je tegenstanders vol van de voorkant, simple as that. Maar je kunt er ook voor kiezen om zelf tegenstanders aan de kant te beuken met je bolide middels de R1-button, al gaat dit natuurlijk een stuk minder effectief. Het shiften zorgt ervoor dat Driver San Francisco een geheel andere gameplay ervaring kan worden dan andere racegames van tegenwoordig. De innovatie spat er dan ook van af wanneer je voor het eerst effectief gebruik maakt van shift. Shift kun je namelijk op allerlei manieren bruikbaar inzetten, waaronder door tegenstanders te laten crashen, tijdens race-events, maar ook bij politie achtervolgingen door naar andere politie auto’s over te schakelen. Maar je kunt ook simpelweg direct naar je missie shiften, waardoor je niet dat pokke eind naar je missielocatie hoeft te rijden. Daarmee is Shift een absolute meerwaarde, daar waar het spel zonder deze feature een vrij standaard racer zou zijn geweest, vergelijkbaar met bijvoorbeeld Midnight Club.
Ubisoft probeert daarnaast het verhaal meer in het daglicht te zetten door elke keer wanneer je het spel opstart een korte samenvatting van gebeurtenissen te tonen die je eerder meemaakte. Daarmee probeert men de speler te herinneren aan de gebeurtenissen binnen het verhaal waardoor alles goed te volgen blijft en je geheugen ververst wordt. Alhoewel het verhaal geen dermate boeiende indruk maakt, heeft men dit toch aardig op orde. Daar waar het in het begin nog een Starsky en Hutch verhaallijn lijkt, daar wordt het spel naar mate je vordert in de game steeds een agressievere sfeer waarin je terecht komt.
Elke bolide z’n eigen gevoel
Wat tevens bijzonder is aan deze game en bijvoorbeeld vergeten wordt in games als Grand Theft Auto, dat zijn de eigenschappen van voertuigen. Zo is het niet alleen zo dat de ene auto anders aanvoelt dan de ander, maar zul je ook merken dat aspecten als sturen en grip verschillend zullen zijn. Daar waar de ene bolide als een scherp mes door de boter heen snijdt, daar zul je met een andere bolide veel af moeten remmen voor je een bocht goed kunt nemen. Het is dan ook even aanpassen als je overschakelt naar een andere auto. Daarnaast heeft men welbekende merken in het spel gestopt waarmee je kunt rijden, waaronder de Alfa en Lamborghini. Er zijn in totaal 120 gelicenseerde auto’s aanwezig met daarbij zo’n 200 missies die je kunt spelen in de singleplayer. Dat is niet mis dus.
Met de al erg uitgebreide singleplayer ben je echter nog niet klaar. De game bevat namelijk ook een uitgebreide multiplayer die zowel in split-screen speelbaar is als online. De split-screen maakt het mogelijk om tegen elkaar te racen maar ook co-op kan gespeeld worden. Hoewel je ook vrij rond kunt rijden voegt deze mogelijkheid weinig toe. Grafisch gaat het spel in de split-screen niet al te hard onderuit maar ziet de game er nog altijd prima uit. Online kun je middels een Ubisoft account diverse game modi gaan spelen, waaronder races en crashpartijen. De multiplayer mogelijkheden zijn niet direct unlockt, waardoor er bepaalde level-vereisten zijn in de game. Hoewel de multiplayer op het eerste gezicht niet al te uitgebreid lijkt en verdeeld lijkt uit enkele kleine modi, mag je toch wel concluderen dat je hiermee de nodige uren zoet zult zijn. Daarnaast kun je ook exact jouw voorkeur kiezen aangezien alle gameplay elementen van deze Driver game aan bod komen. De 19 multiplayer modes zijn dan ook zeker niet karig te noemen.
Karakteristiek aan de eerste Driver game waren de geweldige graphics en de kleurrijke omgevingen. En dat is ook in deze game het geval. De omgevingen zien er kleurrijk en gedetailleerd uit net als de bolides die rondrijden. Hoewel het uiteraard geen Gran Turismo 5 detailniveau betreft als het gaat om de auto’s, ziet de game er globaal genomen prima uit. Ook de cinematics/tussenfilmpjes zijn uitstekend in elkaar gezet. Wat betreft audio had ik toch wel wat meer gebrom van de auto’s verwacht. De bolides klinken dan ook een beetje flets en netjes, iets wat je niet in een scheurende game als deze zou verwachten. Wat dat betreft valt dit me een klein beetje tegen.
Zonder de Shift-functie was Driver San Francisco waarschijnlijk alsnog een prima game geweest maar deze unieke feature maakt het spel net weer een beetje extra speciaal. Het brengt de variatie waarop je hoopt in een game als deze, die overigens totaal niet te vergelijken valt met Grand Theft Auto IV. Het verhaal stelt namelijk weinig voor en wordt verward door de uitdagingen die je tussen de missies door dient te voltooien. Driver San Francisco biedt echter vele uren aan gameplay in zowel de single- als multiplayer. Wil je alle uitdagingen uitspelen en flink snel levelen in de multiplayer? Dan zul je zonder twijfel de 50 uurtjes spelen wel overtreffen. Driver San Francisco is misschien niet het succes van deel 1, welke een revolutie bleek in de jaren 90, maar komt zonder twijfel in het rijtje beste racegames van dit jaar.
