Trollen?
In deze tijden is het wel eens leuk om een game te spelen die net even wat rust in het ritme van de actie games van tegenwoordig weet te brengen. Platformers zijn daar een goed voorbeeld van. Wij gingen aan de slag met een kruising tussen een kinder-game, en een platform adventure voor volwassenen, DreamWorks Trollhunters Defenders of Arcadia.
In Trollhunters nemen spelers de rol aan van Jim Lake Jr. Hij reist door de tijd om bedrieger-trol Porgon te vangen en de tijdpocalyps te stoppen. In een avontuur vol unieke werelden ontmoet je allerlei bekende personages. Om de held van Arcadia te worden moet je diverse upgrades uit zien te voeren, waaronder het uitbreiden van je levensbalk, of beter gezegd, hartjes. Tevens kun je diverse nieuwe vaardigheden opdoen, waaronder een snelle aanval doen en een boomerang-achtige aanval. Met sterren in de game als Claire, Merlin en Toby kun je diverse platformobstakels zien te overwinnen. Zo kan Toby bijvoorbeeld een vuuraanval uitvoeren waardoor bepaalde blokkerende blokken verdwijnen, en zijn er ook andere vaardigheden, waaronder het creëren van platformverhogingen waardoor je hogere platformen kunt bereiken.
Het spel is een echte platformer, waarbij springen, rennen en ontwijken de hoofdelementen vormen. Heel veel meer is het eigenlijk niet. Hoewel erg lichte RPG-elementen in de game voorkomen, zul je je vooral bezighouden met het gebruiken van de standaard platformelementen dus. Echt moeilijk worden deze nooit echt. Het spel is dan ook grotendeels bedoeld voor de jeugdige spelers, en niet voor de diehard-platformers die de uitdagingen van Ratchet & Clank zoeken. Het spel blinkt vrijwel nergens in uit, en is uit te spelen binnen ‘n uurtje of 5, wat best kort is. Het spel biedt echter nog enkele side-quests, waarbij je terug moet gaan naar eerdere levels, om vervolgens een nieuw opgedoken character moet benaderen. Daarnaast heb je ook nog enkele minigames, die eigenlijk nergens op slaan. Zo kun je Sushi gaan vangen en gaan darten met kabouters. Onder andere het Sushi vangen kan met 2 spelers gespeeld worden, maar daar blijft het ook wel redelijk bij.
Platformer zonder diepgang
Wanneer je in de Heartstone trollenmarkt bent, een soort van centrale hub, kun je diverse karakters aanspreken en speed-runs doen en de benoemde minigames bijvoorbeeld. Het zorgt voor iets meer variatie in de toch al vrij statische gameplay. De gameplay bestaat zoals gezegd uit springen en rennen, waarbij je van links naar rechts gaat, en van rechts naar links in vaak meerdere lagen van verdiepingen. Diepgang is er dus niet, want je kunt niet in 3D zoals in LittleBigPlanet bijvoorbeeld naar voren en achteren lopen in de diepte (met uitzondering van de gescripte wandelingen naar binnen in Heartstone) Het werkt allemaal best wel prima, maar zorgt ervoor dat het inspiratieloos lijkt. Hetzelfde geldt voor het level-design, dat ook vrij statisch is. Constant dezelfde vijanden die door de verschillende werelden terug blijven komen, en de steeds weer zelfde hergebruik van objecten, maakt dat het spel weinig interessant wordt. Grafisch ziet het spel er echter nog niet eens zo verkeerd uit. De uitwerking van de illustraties is prima, en ook ingame ziet het spel er nog niet eens zo verkeerd uit. De dialogen zijn volledig in het Nederlands leesbaar, en de eindbazen zijn prima vormgegeven. Wat betreft het speelse karakter en vormgeving is het spel dus best wel geslaagd te noemen. Het spel heeft het soms vrij lastig op de standaard PS4 (non-pro). De framerate dropt dan ook wel eens naar een wat lager niveau, en dat kan funest zijn in een platformer. Toch valt dit erg mee en komt dit niet vaak voor gelukkig, waardoor het tergend wordt.
Met dus slechts een vijftal uurtjes spelen ben je al door deze game heen, waarmee dit een perfecte budget-game lijkt te zijn. Voor de volle 40 Euro is dit spel te duur op dit moment. Persoonlijk kon ik me best wel amuseren met het spel, maar het is jammer dat het spel weinig memorabele momenten weet op te leveren. De levels zijn inspiratieloos, repeterend qua structuur, en de minigames zijn ronduit belachelijk. De lichte RPG-elementen, waaronder het inschakelen van hulp van andere characters, zijn goed, en voor beginnende spelers van adventure platformers is dit een prima game om in te stappen. Het wordt nergens echt heel moeilijk, en de korte levels zorgen ervoor dat je snel even tussendoor kunt spelen en later weer verder gaan. Trollenjagen is wel eens leuker geweest, maar
