Een groot deel van de kaartspelgames op de markt zijn bekend om complexiteit, dit mede omdat ze veelal geforceerd gemaakt zijn. Het feit dat ontwikkelaren van games de kaarten van een spel dan willen vergelijken met bestaande franchises, zoals we onder andere al gezien hebben bij Phantasy Star Online, hielp tot op de dag van vandaag niet echt. Dit resulteert dan ook vaak in een flop. Atari lapt echter alles wat ik zojuist gezegd heb aan zijn laars, neemt de licentie Dragonball Z, implanteert de game op de Nintendo DS en voegt er een leuk systeempje aan toe. Bij het genre van deze game wordt RPG vermeld, maar uiteindelijk kan deze game naar mijn mening gewoon gezien worden als een kaartspel met een twist. Als ‘excuus’ van ontwikkelaar Atari wordt gezegd dat de game extra simpel in elkaar zou moeten zitten, zodat in ieder geval de complexiteit ontweken kan worden. Ikzelf heb een aantal slechte ervaringen met dit soort games, maar omdat ik nou eenmaal stiekem een Dragonball Z fan ben zie ik er toch een héél klein beetje potentie in.
Het doel van het spel is redelijk simpel, doormiddel van de card battles worden er gevechten gehouden. Deze gevechten vinden plaats in diverse arena’s, deze zijn weer gebaseerd op de omgevingen uit de story modus. In deze modus volgt de speler het verhaal van Dragonball Z, en elke keer krijgt hij dan ook een arena voor de kiezen. Hierin kan de speler met enkele personages uit de serie rondlopen en moet omstebeurt bewegen op de arena. Er zullen zowel willekeurige als voorgeplande tegemoetkomingen zijn, hierbij moet er gevochten worden tegen de vijand die er dan verschijnt. Doormiddel van het kaart systeem, waar het spel volledig om draait, moeten deze gevechten gewonnen worden. Daarna krijgt de speler experience points, nieuwe kaarten en zal hoogstwaarschijnlijk ook nog een leuk item krijgen. Hoewel dit interessant klinkt ga ik voorlopig meteen de magie er vanaf halen, want van wat er tot nu te zien is kan ik speculeren dat het systeem eigenlijk alleen draait om wie de sterkste kaart heeft, en dus redelijk simpel overkomt. Elke keer moet er namelijk een kaart worden in gezet. Heeft de speler geluk en heeft hij een hoge kaart dan wint hij, als er minder geluk is en je hebt een lagere kaart, dan zal je HP dalen als een baksteen. Want het draait natuurlijk allemaal om wie de meeste schade kan aanrichten. De kaarten zijn dan wel herkenbaar uit de serie, zo zijn er enkele aanvalskaarten met bekende technieken zoals de Kamehameha en Destructo Disk. Of dit systeem daadwerkelijk zo innovatief is als er beweerd wordt is nog te betwijfelen, maar er is alvast een begin.
Grafisch is de game om te huilen
Van wat we tot nu toe gezien hebben komt het er op neer dat we constant naar sprites en 2d plaatjes moeten bewonderen. Wat nogal verbazingwekkend is aangezien het feit dat de game verschijnt op de Nintendo DS, die enigszins wel 3d graphics op het scherm zou kunnen toveren. Wat dat betreft kon deze game nog wel op de Gameboy Advance verschijnen. Wat dan weer wel een klein pluspuntje is, is dat de plaatjes die te bewonderen zijn wel in haarscherpe kwaliteit zijn, hoewel er af en toe wel nog wat kartelrandjes te bespeuren zijn. De speelduur van het spel zou volgens Atari dan echter wel aanzienlijk moeten zijn. Met elke arena zou de speler minstens een half uur tot één uur bezig moeten zijn, om dan alleen al te zwijgen over de vele extra´s en geheimen die verborgen zitten in een arena. Als je dan totaal alles bij elkaar zou optellen, dan zou je, in theorie, een dikke 40 uur aan gameplay voor de kiezen hebben. Deze speelduur wordt dan ook nog eens verlengd door de multiplayer modus die geïntegreerd is in het spel, hierin kunnen maximaal 4 van je vrienden tegen of met je spelen in te gekke card battles. Over een WiFi modus was Atari nog niet aanspreekbaar, maar als deze eventueel nog verschijnt, zal dit misschien ook effect hebben op de speelduur.
Overigens moet je mij niet al te verkeerd opvatten, want dit is natuurlijk nog een preview. Maar ik kan al bijna zeggen dat de game niet echt veel boeiends zal geven. Een conclusie kan ik uiteraard nog niet geven, maar ik kan alvast wel zeggen dat dit een kwestie wordt van hoe het systeem nou daadwerkelijk uitpakt. Ik mag dan niet super enthousiast zijn, maar misschien komt er nog wel iets baanbrekends waardoor ik compleet van mening verander. Denk hier bijvoorbeeld aan een toevoeging van de mogelijkheden van het touch-screen. Of dat zal gebeuren is nog wel de vraag, maar aangezien Dragonball Z: Goku Denutsu al op 29 augustus komt zal het niet lang duren.
