DOOM Eternal

Nostalgie

DOOM, het is voor velen, met Wolfenstein de geboorte van het shooter-genre geweest. John Carmack was verantwoordelijk voor dit alles, maar na vele jaren verder te zijn is DOOM flink veranderd. Vooral DOOM 3 ging een andere richting op, waarbij het spel meer een horrorgame werd dan een shooter. Er kwam zelfs een bizar slechte film uit gebaseerd op de gamereeks. DOOM uit 2016 ging weer een beetje meer richting haar roots, en DOOM Eternal moet zelfs nog meer terug gaan naar waar het allemaal begon. Of dat een succes is gebleken lees je in onze review van de game.

De aarde is niet meer, althans, het leven op aarde is naar de verdoemenis gegaan. Als de DOOM Slayer keer je terug naar de aarde, waar een totale demonische invasie heeft plaatsgevonden. Aan jouw de taak om de gehele verdoemenis tot op het bot uit te roeien, zodat er wellicht in de toekomst, weer leven op aarde kan zijn. Klinkt simplistisch, en dat is het op zich ook. Toch bevat DOOM best aardige cinematics gedurende de missies door welke iets meer over het verhaal uit de doeken doen. Het is dus niet alleen maar losbandig knallen wat de klok slaat, maar er is ook iets van een ondersteunend verhaal dat de gameplay varieert met storytelling. Vat dat niet te groots op overigens, want het basisconcept blijft veelal toch in takt gehouden, want je bent voor 95% veelal aan het knallen en platformen.

Platformen? Ja, platformen inderdaad. In DOOM draait het namelijk ook veel om platformen. Je kunt jumpen, een dubbel jump doen, en je kunt zelfs snel naar voren dashen om bepaalde punten te bereiken in levels. Het spel zorgt met het platformen iets meer voor een balans tussen puur geweld en iets meer rust gedurende de gameplay. Op zich vind ik de mix persoonlijk een goede, want het knallen op zich kan vaak best vermoeiend en intensief zijn. Demonen komen namelijk op je afgestormd als gekken, waardoor je al snel flink bezig bent met jezelf in leven houden. Het Doomblade is hierbij van groot belang, net als de kettingzaag. Wanneer vijanden namelijk knipperen, en dus bijna dood zijn, is het van belang om ze op een mooie manier af te slachten. Dat kan met beide wapens, en zorgt ervoor dat je ook wat health of juist ammo ervoor terug krijgt. Je wordt min of meer verplicht om dit te doen, aangezien je health en ammo zo naar 0 gelopen zijn wanneer je simpelweg knalt en tussen de vijanden rond rent. Glory Kills wordt het ook wel genoemd. Het spel is dus een mix van flink knallen, maar ook close combat. Naast deze wapens zijn er ook nog de mid-range wapens, waaronder de Big Fucking Gun (BFG), de Ballista, de Super Shotgun, de plasma rifle en de combat shotgun. Deze wapens zijn vervolgens weer te verbeteren met weapon points en mods. Bijna elk wapen kent deze mods, waarbij je kunt kiezen tussen een tweetal verbeteringen per wapen. Zo kun je onder andere sticky bomb mods of reloading speed verbeteren, waardoor je nog meer damage doet en speciale schoten kunt lossen met je guns. Met Weapons Mastery kun je uiteindelijk de ultieme upgrade aan je wapen toevoegen om nog meer damage te doen bij je tegenstanders. Verder heb je ook nog de Sentinel Crystals, waarmee je health, armor en ammo kunt uitbreiden, om zo jezelf net wat meer leven te geven tijdens de gevechten.

RPG-elementen hier en daar

Maar daar blijft het nog niet bij, want er zijn ook nog de zeldzame Runes. Hierdoor kun je 3 speciale skills gedurende het spel toewijzen aan jezelf om vervolgens speciale krachten te gebruiken. Zo is er bijvoorbeeld Savagery, waarmee glory kills sneller kunnen plaatsvinden. Maar je hebt bijvoorbeeld ook de Rune Blood Fueled, waarmee je een speed boost ontvangt na elke glory kill. Er is een tiental aan runes die je kunt gebruiken en het is aan jou om te kiezen welke je voorkeur heeft.

Maar het draait natuurlijk om de gameplay. Wanneer je het eerste level van de game start, valt direct op hoe snel de gameplay van deze game is. Maar deze went snel. Je beweegt je weliswaar erg snel voor, maar daar tegenover staat dat dit de actie een stuk intenser maakt, en dat het spel ook echt draait als een zonnetje. Tegenstanders zijn er in de vorm van de zombies, de Carcass, de welbekende Cacodemons, welke veel damage kunnen doen, en de hell knight. Er zijn zelfs best veel verschillende vijanden in de game gepropt, waarmee men probeert zoveel mogelijk nostalgie als nieuwe vijanden te combineren met elkaar. Elke opponent heeft z’n eigen zwaktes en krachten, waaronder weak points, maar ook abilities om op lange afstand veel schade te doen. Ook de levels brengen allerlei geheimen voor je mee. Zo heb je de Slayer Gates, geheime locaties waarin je in een kleine arena alle vijanden uit moet zien te schakelen. Als je alle 6 de Slayer Gats uitspeelt, speel je een legendary wapen vrij in de game. Verder zijn er ook geheime locaties waar je weer extra loot kunt verzamelen, waaronder bijvoorbeeld 1UP. Hiermee kun je wanneer je sterft een leven inleveren, om vervolgens direct verder te gaan met je strijd.

DOOM brengt vooral veel nostalgie naar het bord. Vijanden zijn echt klassiek en komen veelal uit de eerste DOOM-games, maar ook het gebruik van (cheat)codes wekt een nostalgische indruk. Daarnaast zijn de boss fights natuurlijk ook lekker traditioneel, net als de omgevingen, die erg gevarieerd, en vaak claustrofobisch lineair in elkaar steken. Het spel kent uitgebreide levels, en kent ook een best lange walkthrough om eerlijk te zijn. Het spel zoekt echt de uitdagende grens op van de speler, en pijnigt je elke keer wanneer je dood gaat met een lading minder armor of health. Het spel is uitdagender dan ooit, en is hier en daar zelfs meedogenloos moeilijk. De schaarste aan ammo, de snelheid waarmee je health de 0 bereikt, de hoge moeilijkheidsgraden, vijanden die je zoveel mogelijk proberen te ontwijken wanneer je op ze schiet; Dat maakt dat het spel misschien niet voor alle casual gamers is weggelegd.

Van hoge kwaliteit

Gezegd moet worden dat de game overspoeld wordt door kwaliteit. De gameplay is een van de beste ooit gezien. Deze is dan ook vergelijkbaar met de snelheid van een Quake III, die ook geniaal was, en voor velen nog steeds is. Grafisch doet de game ook niet onder voor velen andere games. Het spel is haarscherp op de ID Tech 7 engine, en dat geldt zowel voor de character models, als voor de wapens en de omgevingen. Maar de audio is misschien nog wel het beste op dat gebied. De bombastische soundtrack die hier en daar tijdens de actie het nodige opzweept zorgt ervoor dat de chaotische sfeer constant in takt blijft en dat je zelf ook in een soort van stressniveau raakt wanneer je alle vijanden om je heen aan het killen bent. De soundtracks zijn daarnaast ook redelijk nostalgisch en zijn ook erg 3D wanneer je in een surround omgeving aan het spelen bent. Het spel is daarnaast offline speelbaar, maar kent ook lichte online elementen, waar je niet geforceerd mee aan de gang hoeft te gaan, maar wel enkele meerwaarde weten te bieden. Dat is een mix die we de laatste tijd niet al te vaak zien, maar wel erg goed is neergezet, waarmee je dus nog extra uitdagingen kunt aangaan met de online community, waaronder in de battle mode.

Daarnaast krijgt de game ook nog eens DOOM 64 met zich mee wanneer je het spel gepre-orderd hebt of de Deluxe Edition hebt aangeschaft. DOOM 64 kennen we natuurlijk van de Nintendo 64 en was een redelijk groot succes op het platform, waarmee je dus nog meer nostalgie kunt beleven. De Rip and Tear Pack bevat ook de de DOOT Revenant spelerskin, de Throwback Shotgun wapenskin en het Cultist Base Master Level, een geremixte versie van het campagne-level ‘Cultist Base’, met nieuwe uitdagingen en verrassingen.

DOOM Eternal is een zeer compleet pakket dat barst van de kwaliteit. De extra tijd die de ontwikkelaar heeft genomen lijkt haar vruchten af te werpen en lijkt alleen maar te zijn gebruikt om alle minimalistische puntjes nog beter te maken. Zowel audiovisueel als wat betreft gameplay is het spel uitstekend in elkaar gezet en misschien is dit wat dat betreft wel de beste DOOM-game ooit. Daarnaast is de game lengte prima, al leent het spel zich wat minder om nogmaals te spelen door de erg lineaire levels. Houd je van een monsterlijk game die jouw tot op het tandvlees uit weet te dagen? Dan is dit ‘de game’ die je in huis moet halen.