Je kijkt rond, groen aangeklede ruines blokkeren het directe licht van de zon. Je bent dood. Je zet het sterfelijke gevoel van je af en je gaat verder met je queeste, je houdt je zwaard steviger vast. Je bent dood. Je ziet een aantal vijanden, je gaat in de aanval. Je weet net de slagen van het roestige zwaard te ontwijken. Je bent dood. Je ontdekt na een aantal slagen het ritme van het monster. Het zwaard ligt zwaar maar gemakkelijk in je hand. Je bent dood. Je steekt met al je kracht het zwaard door het maag van het monster. Je absorbeert de zielen die opgesloten zaten in het wezen. Je bent dood. Je gaat verder. Je hebt nog maar een paar meters gezet en je ziet diverse andere wezens je pad blokkeren, dit is jouw lot. Dit is de ervaring die jij mee krijgt als jij Dark Souls speelt, de spirituele opvolger van Demon Souls. Een game die heerlijk frustrerend is en dat is op zich al een prestatie.
Demon Souls in het kwadraat
Dark Souls wordt omschreven als een rpg en waar veel mensen dan meteen aan denken is een interessant verhaal en heel veel dialogen. Dit is totaal niet het geval, als er iets is wat Dark Souls niet is, is het een verhalende game. De game vertelt een verhaal door middel van de gameplay. De game gaat verder op de principes van Demon Souls, maar voegt hier genoeg elementen aan toe waardoor het een totale andere ervaring wordt. Maar voordat we aan de game kunnen beginnen krijgen we een karakter creator voorgeschoteld die ons de mogelijkheid geeft om tussen een tiental verschillende classes te kiezen. Een krijger, dief en magiër zijn enkele voorbeelden. Elk van deze classes heeft zijn plus en minpunten en er zit zelfs een halfnaakte klasse tussen die met lage eigenschappen begint om het de speler nog moeilijker te maken. In het voorgaande deel waren sommige classes makkelijker dan andere, maar dat is hier totaal niet het geval, ze hebben zwakke punten tegen andere vijanden. Het veranderen van het uiterlijk in deze game is magertjes, maar dat is totaal niet erg. We spelen deze game niet om uurtjes te besteden aan het uiterlijk van het karakter.
Het eerste deel van de game zullen de basis principes uitgelegd worden en het is zelfs hierbij van belang dat je blijft opletten. In die eerste paar minuten worden er al snel een aantal dingen duidelijk. Belangrijkste nieuwe elementen in deze game is de toevoeging van springen en bonfires. Het springen maakt het nu mogelijk om andere aanvallen en ontwijkingmanoeuvres uit te voeren en ook bepaalde punten te bereiken die in het vorige deel onbereikbaar waren. De bonfires, savepunten, zijn aan de ene kant een welkome toevoeging, maar het maakt de games zelfs nog moeilijker. In Demon Souls moest jij het level opnieuw doen als je dood ging, maar hier wordt je terug gestuurd naar de laatste bonfire waar je bent geweest. Ook kan je rusten bij een bonfire zodat de hoeveelheid etus flasks (health packs) worden bijgevuld. Maar als je dit eenmaal gedaan hebt worden alle vijanden weer tot leven gebracht. Een bonfire punt overslaan kan zelfs een tactische beslissing zijn. De game geeft zo goed als geen uitleg hoe en wat je het beste kunt doen, dit zul jij allemaal moeten uitvogelen. Door de gehele game vindt je oplichtende teksten die jou hints en tips geven, deze zullen je soms helpen en je waarschuwen voor vijanden, maar valse informatie komt ook wel eens voor. Deze game is meedogenloos.
Trial en error
Het is waarschijnlijk al naar voren gekomen de game is verschrikkelijk moeilijk en dit heeft alles te maken met de gameplay. Elke meter in deze game moet jij verdienen. Elke vijand in deze game kan jou in een aantal slagen doden of als je pech hebt in één. Concentratie is cruciaal, maar ondanks alles voelt de game heerlijk aan. Elk wapen dat je vindt, zoals speren, zwaarden en knuppels, voelen allemaal anders aan en hebben hun eigen voordelen en nadelen. Het wisselen van wapens en weten welke je het beste kan gebruiken voor bepaalde vijanden is dan ook een belangrijk punt. Zo kan jij met een speer aanvallen met je schild naar voren, maar zul jij beter moeten mikken. Is een knuppel goed om bepaalde vijanden bewusteloos te slaan. De besturing is eventjes wennen, maar al snel raak je eraan gewend en kan jij je volledig op de vijanden richten. Het openen van een menu zorgt niet voor een rust pauze in deze game, dus doodgaan terwijl jij in je menu staat te rommelen komt ook nog wel eens voor. Maar de vraag die dan wordt gesteld is dit wel leuk? De game is moeilijk, maar niet oneerlijk en als jij dood gaat weet je dat het aan jou ligt en zul jij mogelijk een ander pad moeten kiezen of een andere aanpak. De voldoening van het verslaan van een vijand of het bereiken van een nieuwe bonfire is hier alleen maar groter door. De game zit qua game design erg goed in elkaar. Dit maakt het een game waar je elke seconden op het puntje van je stoel zit en je helemaal in de wereld gezogen wordt. Erg knap gedaan in vergelijking met andere rpgs die enorme ladingen tekst nodig hebben. De enorme schermvullende vijanden die jij zelfs in de eerste paar minuten moet verslaan helpen hier ook natuurlijk aan bij.
Gedurende de game verzamel jij zielen die jij kunt gebruiken om in level te stijgen of nieuwe wapens te kopen bij handelaren. Als jij dood gaat, laat je de zielen vallen en is het mogelijk om ze weer op te pakken als je op hetzelfde punt komt. Doe je dit niet, dan zal jij ze voor altijd kwijt zijn. De game bevat ook een multiplayer element. Dit vindt ik persoonlijk een erg slim gedaan. Zo kun jij van andere spelers geesten zien en kijken wat ze op een bepaald stuk hebben gedaan. Dit kan jou regelmatig helpen als iets niet wilt lukken. Ook is het mogelijk op bepaalde stukken je vrienden te vragen om je te helpen, dit kan meestal alleen bij eindbazen en dit maakt de game (gelukkig) ietsjes makkelijker. Grafisch gezien ziet de game er goed uit, de vijanden zijn groot en gedetailleerd, maar het is soms wel heel erg gangetje gangetje. Je komt meer variatie tegen dan bij Demon Souls het geval was en dat is mooi meegenomen omdat je op bepaalde stukken wel heel vaak doodgaat. Het enige rare is het meeslepen van dode vijanden met je benen, dit ziet er technisch slordig uit.
Dark Souls is een heerlijke uitdagende game die ons terugbrengt naar het 8-bit tijdperk op het gebied van moeilijkheid. Het ontwerp van deze game zit erg goed in elkaar, want ondanks de vrijheid zul je snel ontdekken dat er maar één weg de beste keuze is. Ook vind je bepaalde elementen die jou verder kunnen helpen in de game en zorgen de verschillende wapens voor nodige hulp bij het verslaan van vijanden. Grafisch gezien ziet de game er erg goed uit. De omgevingen en vijanden zijn heel erg divers en gedetailleerd. Het is geen game die je als ontspanning speelt, want de gehele speelsessie zit jij met kleffe handjes geconcentreerd naar het scherm te kijken. Een pracht rpg die dit keer volledig om de gameplay draait!
