Volgens de ontwikkelaars en uitgevers moet iedereen gamen. Jong of oud, dik of dun, met haar of zonder haar: Het maakt ze niet uit zolang ze maar gamen. Hardcore gamers genoeg, main stream gamers genoeg, maar toch is het niet genoeg. Iedereen moet gamen. Kinderen moeten gamen, ouders moet gamen, grootouders moeten gamen: Iedereen moet gamen. Daarom worden er telkens hele gekke vreemde spelletjes verzonnen die waarschijnlijk aantrekkelijk gevonden worden door mensen die normaal nooit gamen. Nintendogs op de Nintendo DS is een goed voorbeeld. In dit spel kun je een hondje opvoeden en hem mee laten doen aan wedstrijden. Hardcore gamers vinden dit waarschijnlijk helemaal niks, maar dieren activisten, milieu ridders en meisjes wel. En als die het spel kopen, plus de bijbehorende handheld, zijn er weer meer gamers gecreëerd. Iedereen moet gamen. En met iedereen bedoel ik ook echt iedereen.
De meeste vrouwen kunnen hun geluk niet op met de aankomende Desperate Housewives game, kook gekken worden vrolijk als ze zien dat er een kookspel genaamd Cooking Mama op de Nintendo DS uit gaat komen, nerds en Japanners houden van dating games, actieve figuren en gezinnen vinden de Eyetoy hartstikke leuk en mensen met zang talent (of die denken dat ze zang talent hebben) blèren de boel bij elkaar in Singstar, terwijl quizzers hun hart ophalen bij Buzz of al die quizgames als Get the Picture en Twee voor Taal.
Ik vindt dit niet leuk. Want al hangen er positieve kanten aan vast als alle mensen gaan gamen (de Wii bijvoorbeeld, of Eyetoy) hangen er ook een hele hoop negatieve kanten aan vast. Zo kun je er zeker van zijn dat er steeds meer mainstream games komen: zodat iedereen die spellen kan spelen, en minder ”speciale” games als Fahrenheit of Shadow of the Colossus. Ook daalt de moeilijkheidsgraad in games dan behoorlijk. Goede voorbeelden hiervan zijn games als The Godfather, Tomb Raider Legend en 24 the Game: Twee hele goede spellen die toch te makkelijk zijn, en eén matig spel dat te makkelijk is. En als games te makkelijk zijn daalt de houdbaarheidsdatum ook aanzienlijk, en dat is natuurlijk ook bijzonder negatief (check de lange termijn van Tomb Raider Legend en 24 the Game maar, die heb je heel snel uitgespeeld.)
Ook betekent dit dat de stroom aan shitgames steeds groter wordt, en hier zitten een hele hoop matige spellen tussen. Spellen gebaseerd op tekenfilms zijn meestal prut maar er worden toch veel verkocht, meestal aan jongere gamers. Mensen die een film hebben gezien en die keigraag na willen spelen kopen een game met een filmlicentie, die enorm bagger is (afgezien van games als King Kong en The Godfather, waarvan King Kong wel het bewijs is dat film games meestal extreem makkelijk en binnen een dag uit te spelen zijn). Ook komt er een shitload aan non-games als Tamagotchi op de DS (pure bagger), Nintendogs (ik vindt er niks aan), Desperate Housewives the Game (nee! nee! nee!) en Cooking Mama (ik wordt gek).
Wat ik helemaal erg vindt is dat bepaalde games dan ook nog eens verfilmd worden. Films als Silent Hill, Final Fantasy, Mortal Kombat en Resident Evil doen complete afbreuk aan hun games, om over de creaties van Uwe Boll maar niet te spreken (Bloodrayne, House of the Dead, Alone in the Dark). Er komt een Halo film waarvan ik nu al kan voorspellen dat die enorm tegen valt, maar wat me het meest tegenvalt is de verfilming van de Hitman reeks. Vin Diesel als Agent 47? Kom nou! Dat is geen Agent 47! Absoluut niet! Ik ben de grootste fan van de Hitman reeks, heb alle games met veel plezier gespeeld en het vierde deel staat op nummer 1 in mijn beste games aller tijden lijst maar ik ga de film niet kijken, dat verpest waarschijnlijk de hele game reeks door de sfeer naar de klote te helpen.
Wat mij betreft mogen non gamers non gamers gelaten worden, de mainstream moet wat meer ”speciale” games durven kopen en zich niet laten afschrikken door de moeilijkheidsgraad en spellen als Cooking Mama en Desperate Housewifes moeten wegblijven. Hartstikke leuk en aardig dat er meer mensen gamers worden, maar laat ze dan echte gamers worden. Iemand die zichzelf gamer noemt omdat hij Nintendogs of een Desperate Housewifes game speelt is wat mij betreft een hele neppe gamer. Het enige lichtpuntje aan non gamers is de Wii, maar dat ook alleen omdat het een heleboel hardcore gamers ook aanspreekt. En nu ga ik weer Hitman spelen, want ik heb wel weer genoeg gezeurd voor vandaag. Game ze!
