Nee, geen woordgrapjes over de Wii. Die tijd is inmiddels wel voorbij wat mij betreft, al werd er hier niet zo vaak mee gegrold, maar dat terzijde. Ik wil het hebben over de Nintendo Wii. Is het ding overhyped? Of is het gewoon een console die het waard is. Iedereen kent de console wel, en zelfs mijn moeder vertelde me onlangs letterlijk dat ze ‘dat rotding’ op TV langs zag komen. Persoonlijk kan ik er wel mee lachen want m’n ouders snappen werkelijk niets van de bedoelingen van de Wii en zelfs met uitleg zijn ze verre van geïnteresseerd. Nou ja, ik kan ze gelijk geven, want wat is er zo leuk aan eigenlijk? Wat staan te wapperen met een afstandsbediening, die dan weer reacties op het beeldscherm teweegbrengt. Persoonlijk heb ik me ook een Wii aangeschaft, want als Evilgamerz crewmember is dat tegenwoordig toch wel verplicht, daar waar ik opmerkelijk genoeg niet al te veel platforms in het bezit heb. Het moet er maar eens van komen dus, de Wii is het begin van een nieuwe generatie voor mij, maar is de hype niet een beetje erg overdreven?
Als je het mij vraagt is het voor de meeste vooral tijdelijk een super console. Kijk wat dat ding allemaal kan, hij reageert op mijn bewegingen! Het is uiteraard een pracht console en innoverend. Je zou bijna gaan denken waarom men er niet eerder op is gekomen. De technologie is er in de arcadehallen toch al een tijdje, maar goed, men komt er nu blijkbaar pas echt achter wat nog meer mogelijk is met een controller. De PS3 krijgt een soortgelijke techniek, en men bedenkt het toevalligerwijs allemaal net in deze nieuwe generatie. Origineel zijn blijft moeilijk. Maar wat biedt de Wii ten opzichte van de rest? Gameplay, gameplay en gameplay. Het imago moet wat veranderd worden en Red Steel en Far Cry komen al gauw om de hoek kijken. Tijd voor wat stoere binken games van Ubisoft. Maar worden de meeste games niet wat overgewaardeerd momenteel? Ik bedoel, je moet het toch door een globaal oog bekijken. Als ik dan allemaal ratings zie van Zelda die vrijwel allemaal boven de 9 en zelfs uitlopen tot het maximale aantal van 5 uit 5 of 10 uit 10, dan zet me zoiets toch wel aan het denken. Kon het dan echt niet mooier? Dit is dus het uiterste van de Nintendo Wii? Of is dit daadwerkelijk een game die niet overtroffen kan worden? Een 10 is wat mij betreft dan ook nooit mogelijk, tenzij iets bugfree, glitchfree, grafisch fenomenaal is, wat betreft gameplay vernieuwend en niet vervelend is, en een super herspeelbaarwaarde met zich meebrengt. Zelda is top, okay, maar van overrated mag je toch wel spreken. Grafisch is het een waardig spel, maar als je het door een normaal oog bekijkt, is het gewoon een standaard spel. Het is echt niet fenomenaal of zo, laten we eerlijk zijn. Maar voor de Wii is het gewoon high-end, okay.
Een ander voorbeeld: Call of Duty 3. Het 3e deel komt ook op de Wii uit, wat natuurlijk een leuk speelmechanisme met zich mee kan brengen. Het spel scoort dan ook vrij aardig, en ook grafisch is alles toch vrij acceptabel volgens de meeste. Maar houdt eens een PS3/360 game er naast, dan zou je het spel direct moeten afslachten toch? Het is maar waar je genoegen mee neemt, de Wii is nu eenmaal geen bakbeest met een high-end processor en GPU waar je U tegen zegt, maar dan moeten we daar dus ook naar gaan oordelen? De Wii games brengen bij mij een nogal verwarrend gevoel naar voren. Het wordt gewoon allemaal als zeer acceptabel gezien, daar waar een normale gamer (die nog moet kiezen uit een next-gen console) zou zeggen dat het gewoon afschuwelijk is.
De Wii is een zeer populaire console en ik heb hem dan ook enkel aangeschaft voor de besturing/gameplay die dit met zich meebrengt. Toch had ik gewoon wat betere graphics verwacht. Ik denk wel dat men jaarlijks met de nodige nieuwe concepten op de proppen kan komen, dus daar kan men dan ook op leunen de komende tijd. Het is een nieuwe technologie die wat betreft inhoud jaren achterloopt. Een overgeclockte GameCube mag je het bijna noemen, een DS in vergelijking met de PSP. Het (DS) bleek een succes in Japan, hetzelfde geldt voor de Wii. Laten we afwachten wat de jaren gaan brengen, en laat ik nu het hoofdpunt van deze column vergeten te zijn… Mja, wat doet het er ook toe.
