How about some action?
Tegenwoordig kun je wel stellen dat het zo goed als alleen maar positief gerate games zijn in de retro-sectie van Evilgamerz. Op zich ook meer dan logisch, waarom zou je oude games die je niet kon waarderen nog op gaan halen en herspelen? In feite was Red Alert 2 toch wel een game om nooit te vergeten, het overgenomen Westwood wist er een schitterend voorspel van te maken en het resultaat mocht er dan ook meer dan zijn. Waarom? Lees deze lap tekst maar eens aandachtig door en merk het zelf op!
1995, ik was nog klein, ik moest het bakbeest, ook wel pc genoemd, nog leren kennen. Red Alert kwam uit, de 2e game uit de Command & Conquer game. Op zich al een heel bijzondere gebeurtenis destijds. De tesla coil en de attack dogs deden hun intrede, geweldig!
De tijd waarin nog alles kon en gewaardeerd werd, in 2001 was het echter voorbij, bestreepte mission briefings werden niet meer gewaardeerd. Gamers verwachte meer dan een simpele RTS. Na het toch ietwat (voor veel C&C fans dan) tegenvallende Tiberian Sun werd opgevolgd door een magistrale game. Red Alert 2 zou meer brengen dan zijn voorganger, een betere plot, een groter arsenaal aan wapens, meer units/constructies en tot slot meer uitdaging en interactie. Dat eerste heeft Red Alert 2 zeker gekregen. Met bekendere acteurs als Ray Wise (bekend van Jeepers Creepers 2 en Dead End), Udo Kier en Kari Wuhrer (ja, dat geile wijf met die schitterende voorgevel!) had Westwood Studio’s een cast van formaat.
Voor de geïnteresseerde: Onze lieftallige Tanya is ook veelal naakt te bewonderen in enkele films waarin zij heeft gespeeld, ’t is maar dat je ’t weet (knipoog). Door de goede combinatie van het krachtige verhaal en de goede cast heeft men het weten te realiseren er een oogstrelend toneelstuk van te maken.
De storyline wordt al direct uitgelegd in de verplichte intro die je wordt voorgeschoteld. De high-res movie laat zien dat Alexander Romanov, de krijgsman van de Sovjets, niet altijd vrede als beste oplossing ziet. Hij besluit namelijk het verdrag met de Amerikanen (geallieerden) te verbreken, dit ten koste van een oorlog. Als dan blijkt dat Yuri alle nucleaire wapens van Amerika heeft weten te elimineren breekt de hel los. Amerika staat een grootse aanval te wachten, en jij (als commandant) zult een kant moeten kiezen.
Alles kan, alles bestaat en alles mag!
Vooral de grootse fantasieën in het spel spelen een grootse rol, je hebt een grootschalig aantal onrealistische units die je mag gaan gebruiken, zo zul je Mirage tanks ongetwijfeld tegenkomen. Deze zijn in staat om razendsnel te veranderen in stilstaande bomen, een voor de Apocalypses verschrikkelijk wapen van de Allies. Verder zijn er tal van units waarin de Chrono Legionairre misschien nog wel de nuttigste blijkt te zijn (in de skirmish/multiplayer modus). Deze kan namelijk in een kort tijdsbestek zichzelf transporteren naar welke, al ontdekte, plaats dan ook. Ideaal dus om kratjes mee te gaan zoeken. De krachtspilaar van de Sovjets is uiteraard Yuri, deze kale knikker kan units van de opponent vanaf een bepaalde afstand overnemen, het besturen van deze eenheden is dan geen probleem. Naast het grote aantal units, gebouwen en dergelijke zijn natuurlijk ook weer bepaalde andere krachten aanwezig. Zo zijn er Weather Storms, Iron Curtains en Chronospere aanwezig zijn, om maar wat voorbeelden te noemen. Jammer is het wat matige luchtruim dat de Sovjets kunnen beheren met de hiervoor beschikbare units en constructies, met flak cannons en andere air defense (apocalypses) kun je je eigen basis weerhouden van rocketeers, harriers en andere vliegende objecten die je proberen te bestoken. De luchtaanvallen van de Sovjets kunnen slechts bestaan uit grote aanvallen met de ietwat trage kirovs die bij het bereiken van een basis echter wel zeer effectief blijken te zijn. Aanvallen van deze vliegende airships zullen overigens meestal wel ver van tevoren in te schatten zijn, het neerhalen ervan is dan vaak een koud kunstje, mits er verder geen units gedekt meereizen. Opvallend is de betrekkelijk hogere technologie en kwetsbaarheid die Amerika bezit, op zich ook wel logisch want de allies hebben over het algemeen vaak meer macht dan de Sovjets maar weten daar niet altijd gebruik van te maken. De Sovjets moeten het dan ook voornamelijk hebben van lompheid, betrouwbaarheid en multifunctionaliteit.
Bij de skirmish en multiplayer modus zul je zien dat het niet meer klakkeloos kiezen is tussen de Allies en de Sovjets. Je kunt namelijk bepaalde landen kiezen. In principe is het wel weer een keuze die je maakt tussen beide kanten alleen heeft elk land zijn eigen specialiteit. Zo heeft Frankrijk een Grand Cannon, beschikt Amerika over paratroopers en krijg je bij Cuba terroristen tot je beschikking. Wat mij betreft heeft Groot-Brittannië nog wel de minste toevoeging gekregen, zo zul je snipers als extra unit kunnen kweken, deze zijn wat mij betreft niet echt nuttig voor grotere gevechten daar waar je meestal mee te maken hebt.
Wel tegenvallend is de betrekkelijk matige AI van de tegenstander. Vooral in de skirmish mode is het uitspelen van een ‘Battle’ waarin je bijvoorbeeld tegen een stuk of 3 tegenstanders van het hoogste niveau speelt een koud kunstje. Op de inland maps zal het misschien een iets lastigere klus zijn om te overleven maar de start blijkt toch wel zeker het belangrijkste te zijn.
Kenmerkend van de aanvalsstrategie van de tegenstander is de vaak vroege aanval die men inzet, zo zullen er geregeld de nodige teams op een zelfde tijdstip je basis binnenvallen, alertheid en snelheid is op zo’n moment meer dan belangrijk. Als je deze (vaak nog betrekkelijk krachtige) invallen weet te overleven zal het verder geen moeite zijn om je opponenten uit te roeien.
Bewust kratjes pakken en grootse aanvallen plegen (’n keer meer dan 3 kirovs inzetten) gebeurt nooit. Daarnaast is de aanvalstechniek ook soms wat matig te noemen, de wat slomere prism tanks komen bij een aanval vaak nog eens in een tweetal langs terwijl er eigenlijk een heel konvooi op één tijdstip is gestuurd. Strategisch prism tanks laten dekken door mirage tanks enzo gebouwen van grotere afstanden belagen is er vrijwel niet bij. Meestal is het gewoon klakkeloos aanvallen met een zelfde hoeveelheid aan units.
Leukste van alles is de LAN- en internetoptie in de game, het spelen via een LAN is kort gezegd geweldig! Je kunt je skills en aanvalstechnieken eens op een menselijk denkend iemand uit testen en zo na gaan of je strategisch ook goed in elkaar steekt. Vooral op LAN-party’s is dit dan ook, nog steeds, een veel gewilde game die nog enkele jaartjes zal meegaan.
De explosies, ontploffende tanken en het zand vliegt je in om de oren. Daarom is detail ook erg belangrijk en dat is ook zeker aanwezig. Alles ziet er op een resolutie van maximaal 1024×768 netjes en degelijk uit.
Op het moment van uitbrengen was dit dan ook zeker meer dan een royale game met leuke graphics. Soms vertoont het spel kleine bugs op dit gebied, zo zul je soms bergen zien die niet helemaal kloppen, dit zullen de meeste echter vrijwel altijd overzien en je het komt dan ook maar af en toe voor. Gebouwen, gras, sneeuw en ijs zien er netjes verzorgd uit, niet meer en niet minder.
Ook de soundtracks zijn zoals altijd bij Westwood games geweldig, daar waar in C&C Red Alert de welbekende Hell March bezat is ook nu deze veelvuldig te beluisteren in een gemodificeerde versie. Ook de overige soundtracks die aanwezig zijn waaronder ‘Grinder’, ‘Blow it up’, ‘Destroy’ en ‘200 meters’ zijn een lust voor het oog. Lekker stoer, sfeervol en toch ietwat rustgevend tijdens het spelen. Ook over de voices ben ik figuurlijk zeer te spreken, de kwaliteit is goed, de uitspraken zijn redelijk ongevarieerd maar zijn toch duidelijk en geven toch wel dat extra oorlogssfeertje.
Een laatste tip dan nog, upgrade je 1.0 versie eens naar 1.006, hierbij kun je onder andere kiezen voor meer multiplayer mogelijkheden, daarnaast zijn er nog enkele map-packs beschikbaar voor Red Alert 2, deze zijn dan ook zeker de moeite waard om eens uit te proberen, al kun je altijd kiezen voor het zelf customizen van een map.
Het beste van Westwood!
Red Alert 2 is wat mij betreft de beste Real Time Strategy game ooit gemaakt in de C&C reeks.
De singleplayer missies zijn zéér uitdagend en afwisselend, de multiplayeroptie is erg goed en kan via het internet of lokaal bespeeld worden, de skirmish battles zijn verder erg verslavend te noemen. Een game waar men over 10 jaar nog steeds over praat, laten we hopen dat we dan onderhand ook een vervolg hebben mogen verwelkomen, al dan niet van Sega die misschien de nodige plannen in petto hebben.
Beste rts van westwood ooit.