Vaak ondergeschoven kindje
De Eerste Wereldoorlog, het is een vaak ondergesneeuwd onderwerp waar veel mensen het al niet meer vaak over hebben. Belicht in het onlangs verschenen Apocalyps: World War I, maar daarvoor moeten altijd wel weer documentaires verschijnen die de Tweede Wereldoorlog centraal stellen. De Eerste Wereldoorlog wordt vaak ook gezien als de oorzaak van de Tweede Wereldoorlog. Waar ging het eigenlijk over? Wat was precies de reden voor deze oorlog? Een moorddadige misdaad, economische belangen? Of heeft het iets te maken met de haat van Duitsers jegens Fransen en andersom? Het is en blijft nog altijd een aardig mysterie. Battlefield 1 stort zich in deze strijd, tussen de Duisters (die toen nog niet bekend stonden als Nazi’s), Hongaren en Oostenrijkers, die vochten tegen de Fransen, Britten, Russen en Italianen.
Eigenlijk is de Eerste Wereldoorlog toch een strijd die veel potentie kan hebben voor een game als Battlefield. De Battle of Verdun, de Slag om Somme, er vielen heel wat doden op deze slagvelden, maar het is slechts een fractie van wat er in de daarop volgende oorlog gebeurde. Misschien dat daardoor de Eerste weliswaar wat underrated is. Kenmerkend zijn de loopgraven, de opmars van de eerste vliegtuigen, de immense zeppelins, de artillerie, infanterie, de eerste tanks, ziekten en het einde met gifgas. De campaign gaat grotendeels in de weer met de meeste van deze indrukken. De campaign bestaat uit een zestal missies, elk durend ongeveer ’n uur en elk met een eigen aanpak. Zo speel je in de ene missie een tankbestuurder, ben je in een volgende missie een sniper en stap je in weer ’n ander verhaal een vliegtuig in om in de lucht de strijd aan te gaan. De campaign duurt in totaal zo’n 6 uren en brengt diverse leuke gameplay momenten naar je als speler. Deze zijn zeker de moeite waard en bieden zelfs enkele lichte multiplayerelementen als Conquest naar het spel toe (waarbij je vlaggen verovert en moet houden). In de singleplayer rijd je in de Behemoth, een reusachtige tank die veel slachtoffers heeft opgeleverd bij tegenstanders, maar zo nu en dan kun je ook een paard gebruiken om jezelf snel te vervoeren. Wat de singleplayer vooral indrukwekkend maakt is de destructie. Volledige gebouwen storten in waarbij slechts geraamten overeind blijven. Bakstenen vliegen uit de voegen en vliegtuigen knallen als een platgeslagen vlieg uit elkaar. Stuk voor stuk ziet het er indrukwekkend uit. Daarnaast is elke missie een verhaal apart, wat verteld wordt vanuit het oogpunt van een strijder, iets wat het niet een slecht aftreksel maakt gericht op één personage. Vooral de eerste campaign laat zien hoe meedogenloos de oorlog eigenlijk was en laat je enige momenten kansloos ten onder gaan. Van de Alpen tot in Frankrijk, je komt op diverse plekken in de game, en de ene omgeving is nog indrukwekkender dan de ander. De singleplayer vliegt dan ook voorbij en is na 2 avondjes dan ook al snel afgerond. Elke campaign is verdeeld in stukken, waarbij je parts van de missie volledig opnieuw kunt herbeleven.
Echt compleet realistisch is de singleplayerkijk niet op de daadwerkelijke gebeurtenissen van de game. De echt bekende battles zijn grotendeels achterwegen gehouden en zo nu en dan heb je van die missies waarbij kamikaze het sleutelwoord is. Zo speel je ook een missie als een soort van ‘stormtrooper’ met een metalen panzer om je heen waarbij je iedereen met een minigun-achtig geweer neervlamt. Lekker wegspelen is zeker het geval, maar de realistische kijk valt met dat soort dingen al snel in het niet. Datzelfde geldt voor missies waarbij je in je eentje bepaalde gebieden moet zien te verdedigen en de nodige tegenstanders op je af stormen. Daar tegenover staan dan wel weer de geweldig epische loopgraven, de artillerie en de bajonetten die je kunt gebruiken in de game. Ook de donkere sfeer die zo nu en dan voorbij komt en de rook die de maps bruin en zwart kleurt laten goed zien hoe het voor een soldaat gevoeld moet hebben om in een ‘scorched earth’ rond te dwalen. Daarbij is er constant de voortdurende angst van flamethrowers die je het leven zuur maken en alles in vuur en vlam zetten. De campaign is daarmee al met al zeker niet iets om zomaar achterwegen te laten. Het geeft je een aparte ervaring en is zeker de moeite waard. Eén van de betere singleplayer campaigns van de afgelopen tijd in het Battlefield-universum. Niet zo hersenloos als die we geregeld hebben gespeeld dus.
Je kunt er geen genoeg van krijgen
Ik heb het natuurlijk over de Conquest mode. Dit is de welbekende modus die Battlefield 1942 ooit zo groot maakte. In deze modus verover je vlaggen, wat vergelijkbaar is natuurlijk met de domination mode uit Unreal Tournament, om maar wat te noemen. Hoe meer vlaggen je verovert, hoe sneller het puntenaantal van de tegenstander omlaag keldert. Heeft het aantal de 0 bereikt, dan heeft het andere team gewonnen. De Domination mode is er overigens ook, maar speelt zich af op wat kleinere gebieden. Er zijn in totaal 9 maps beschikbaar, waaronder het Argonne Forest, een fortress, Suez, Sinai Desert, Amiens en Empire’s Edge. Natuurlijk kun je hierbij weer te werk gaan met vliegtuigen, tanks, of simpelweg als infanterie rondrennen. In december komt overigens ook een 10de map, wat Giant’s Shadow zal zijn. Als voertuigen moet je keuzes maken, waarbij de Behemoth het sterkste wapen is. Vliegtuigen zijn snel en krachtig, maar zijn ook een makkelijk doelwit. Dan zijn er ook nog de boten, waarmee de chaos weer compleet is. Hoewel vliegtuigen in de Eerste Wereldoorlog nog niet echt een prominente rol speelden, zit het luchtruim in de multiplayer er vol mee. Ze waren er wel, maar de echte Luftwaffe en het Britse airborne kwamen pas later van de grond. Als infanterie heb je de beschikking over diverse wapens, waaronder shotguns, SMG’s, LMG’s (de ping-gewerend met uitstekende precisie), de semi-auto guns, sidearms en snipers. Natuurlijk kun je mijnen plaatsen of tripwires, iets wat natuurlijk hoort bij oorlogen en zorgt voor extra gevaar voor mobiele, zware pantservoertuigen. Persoonlijk kan ik vaak geen genoeg krijgen van de toch vrij eenvoudig in elkaar gezette Conquest mode. Misschien is het die simpliciteit ook wel wat het zo aantrekkelijk en interessant houdt. Het terugveroveren van een vlag is en blijft altijd een adrenalinepompend iets, waarbij niet altijd shooting skills benodigd zijn om goed te scoren.
Genoeg andere dingen te doen
Daarbij komen ook nog eens andere modi, waaronder de Operations mode. Deze mode is gebaseerd op diverse grootse gevechten uit de Eerste Wereldoorlog. Missies zijn verspreid over diverse gebieden waarbij men vooral de frontlinie uit wil lichten. Je vecht op de ene locatie, en schakelt vervolgens over naar een volgende strijd, waarbij het vorige slagveld in de achtergrond verdwijnt. Het is een interessante belichting op de constante strijd die blijft aanhouden en de uitputtingsslagen goed in beeld brengt. Naast deze mode is er ook nog een War Pigeons mode, waarbij zo snel mogelijk gezocht moet worden naar een Pigeon. Deze duif kan vervolgens een bericht brengen naar de artillerie die vervolgens de vijand gaan belagen. Het is een leuke tactische modus waarbij de ouderwetse manier van communiceren op een leuke manier misbruikt wordt voor de multiplayer van deze game. Door de duif, die willekeurig spawnt, te vinden en te gaan naar een veilige locatie kun je een bericht schrijven naar je strijdkrachten. Zodra je boodschap aankomt, begint de adrenaline te pompen… Naast deze modi is er ook nog de Rush modus, waarin telegraafpalen gevonden en vernietigd moeten worden. Met daarbij ook nog een Team Deathmatch mode (het kan niet anders), is het spel compleet genoeg om de nodige weken mee zoet te zijn.
Wat op de GamesCom en in gameplay video’s al meteen opviel, was de grafische pracht van Battlefield 1. Ik moet zeggen, de game ziet er prima uit, maar vervaagt ook vaak door motion blur. Als je stilstaat en kijkt naar de bladeren op de grond, dan zul je best onder de indruk raken van het niveau aan detail. Maar zodra je snel beweegt, vervaagt deze schoonheid ook redelijk snel. Wapens zien er prima uit, opponenten zijn aardig gedetailleerd, het strijdveld is indrukwekkend, het luchtruim is nog mooier en vooral het opvliegende modder dat constant op je wapen of in je gezichtsveld schiet is magistraal. Grafisch is Battlefield 1 een bovengemiddelde shootergame die goed de drukkende sfeer van de oorlog neerzet. Hoewel de tussenfilmpjes in de campaign niet indrukwekkend zijn en de gezichtsuitdrukkingen ook niet imponerend zijn, ziet alles er wel redelijk strak en gedetailleerd uit. Vet zijn ook de wisselende weerseffecten in de multiplayer, die oogstrelende effecten bezorgen, net als het prima schademodel. Qua audio is het spel verder zeer bombastisch. Artillerieschoten slaan in als kraters om je heen en dat zorgt voor heel wat bass in de huiskamer. Het is een echte oorlog die uit je speakers raast en constant hoor je ook Duitsers om je heen praten wanneer je jezelf bevind achter de linies van de tegenstander. Wapens klinken prima en natuurlijk mag de vervormde Battlefield 1942-soundtrack niet ontbreken. Puik werk van DICE wat dat betreft!
De servers zijn nog niet overvol, maar dat gaat ongetwijfeld snel komen met de launch van de game. Battlefield 1 brengt eindelijk weer de ouderwetse oorlogssfeer terug die Battlefield 1942 bracht als eerste game in de franchise. Kwalitatief ziet het spel er prima uit, klinkt het imponerend en qua gameplay heeft het spel een hoog tempo en schiet het zeer soepeltjes weg. Met daarbij vernieuwende multiplayer modi en natuurlijk het nooit ontbrekende Conquest, kun je de komende tijd weer flink vooruit op de 9 maps van de game. Voeg daar ook nog eens een puike, weliswaar te korte, singleplayer campaign aan toe, en je hebt een game die elke Euro dubbel en dwars waard zal zijn.
