Met de derde uitbreiding From the Ashes bewijst Ubisoft Massive dat ze niet alleen hebben geluisterd naar kritiek op Avatar: Frontiers of Pandora, maar ook echt hebben begrepen waar de kracht van deze game ligt. Waar de originele game vooral indruk maakte met schaal, sfeer en wereldbouw, maar struikelde over tempo en complexiteit, voelt deze DLC als een veel betere game. Sterker nog, From the Ashes is zo sterk opgezet dat het misschien wel één van de betere DLC-uitbreidingen is die we de afgelopen jaren hebben gezien.
Een explosieve start
De grootste winst zit hem direct in het begin. Vanaf het eerste moment gaat het tempo flink omhoog. Je begint in een groot gevecht op je ikran, wisselt soepel tussen geweren, boog en andere wapens, zwemt door indrukwekkende omgevingen en krijgt meteen een reeks toffe cutscenes voorgeschoteld. Ontdekken staat centraal en de game verspilt geen seconde aan onnodige uitleg. Dit is hoe je een DLC sterk begint. Geen opwarmrondje, maar meteen met hoog tempo de wereld van de Na’vi verkennen.
Waar de originele game flink de tijd nam om spelers onder te dompelen in Pandora, gooit From the Ashes het roer volledig om. Deze uitbreiding staat op zichzelf en richt zich op een periode na het origineel. Je kunt de basisgame volledig links laten liggen en zonder problemen instappen. Dat is niet alleen prettig, maar ook slim.
Herkenning en uitbreiding
De release van From the Ashes komt op een perfect moment. De derde Avatar-film draait net in de bioscoop en deze uitbreiding laat zien hoe een filmgame echt moet worden aangepakt. Dit is geen simpele tie-in, maar een volwaardige ervaring die laat zien dat games bij uitstek geschikt zijn om een wereld verder uit te diepen. Ubisoft Massive laat hier zien dat ze de IP serieus nemen en snappen wat fans willen. Spelers die de game nog in de kast hadden staan, hebben bovendien weer een reden om de game af te stoffen.
Wat From the Ashes extra leuk maakt, is dat de DLC ook een aantal herkenbare plekken uit het origineel bevat. Voor spelers die de basisgame hebben gespeeld, voelt dit elke keer weer als een tof moment. Bekende locaties zijn opnieuw vormgegeven of krijgen een nieuwe context, waardoor ze fris aanvoelen. Dat zorgt voor een fijne balans tussen herkenning en vernieuwing. Tegelijkertijd gaat de uitbreiding verder dan wat we kennen. Het verhaal breidt de wereld van de Na’vi verder uit en durft ook narratief stappen te zetten voorbij de films. Zijn er nieuwe vijanden en eindbazen. Dat maakt deze DLC extra interessant, zeker voor fans van het Avatar-universum. Dit voelt niet als een simpele cashgrab, maar als een filmgame waar echt moeite in is gestoken.
Toegankelijk en third-person
Eén van de beste keuzes is de third-person optie. Waar Frontiers of Pandora oorspronkelijk vooral vanuit first-person werd gespeeld, merk ik dat ik met third-person simpelweg meer plezier beleef. Je wilt die Na’vi zien terwijl je door Pandora rent, springt en vliegt. Bijkomend voordeel is dat de schaal van de wereld nu veel beter overkomt. Smalle gangen, die in first-person soms frustrerend konden zijn, krijgen ineens betekenis. Ze laten zien hoe absurd groot de Na’vi zijn wanneer ze zich door ruimtes bewegen die ooit voor mensen zijn gebouwd. Wat eerst onhandig voelde, is nu onderdeel van het bouwen van een toffe wereld.
Het was bij mij alweer even geleden dat ik Frontiers of Pandora had aangeraakt en ik was dan ook benieuwd hoe soepel de terugkeer zou zijn. Gelukkig pakken de makers dit slim aan. De basismechanieken worden snel en duidelijk uitgelegd. Hierdoor kunnen nieuwe spelers, maar ook spelers die de game een tijd niet hebben gespeeld, moeiteloos instappen. Ook de besturing verdient een compliment. Die is volledig aan te passen naar smaak. Of je nu alles strak en snel wilt, of juist iets meer comfort zoekt, het kan allemaal. Dit maakt de game toegankelijker dan ooit en verlaagt de drempel aanzienlijk.
Filmisch spektakel met kleine kanttekeningen
Net als de basisgame bevat From the Ashes een enorme hoeveelheid cutscenes. Deze komen qua schaal en presentatie echt in de buurt van het filmische spektakel van de Avatar-films. Grote shots, intense momenten en bombastische scènes volgen elkaar in rap tempo op. Je voelt constant hoe groots deze wereld is. De voice-acting is helaas niet overal even sterk. Sommige dialogen klinken wat houterig, iets wat we ook al zagen in het origineel. Gelukkig wordt dit vaak gecompenseerd door de sterke visuele presentatie en de indrukwekkende muziek, waardoor het zelden echt storend wordt.
Hoewel de DLC op veel vlakken verbeteringen laat zien, zijn er ook nog zwakke punten. Het leveldesign kan soms verwarrend zijn. Zo moest ik op een gegeven moment een bepaalde ruimte bereiken waarbij er een watergedeelte onder lag. Onder water zat een gesloten deur die pas later geopend kan worden. Mijn eerste gedachte was dan ook dat ik daar moest zijn, terwijl de juiste route uiteindelijk omhoog bleek te gaan via een sluis. Dit was totaal niet duidelijk en de gesloten deur gaf een verkeerd idee van de voortgang. Goed kijken en opletten is dus nog wel eens nodig.
De game speelt ook enorm met effecten, kleuren en belichting. Dit is misschien wel één van de meest wilde games op dit gebied. Pandora spat van het scherm, maar dit kan er soms voor zorgen dat vijanden lastig te zien zijn. Het past bij de epische schaal en de kleurrijke wereld. Het is een bewuste keuze die niet altijd praktisch is, maar wel bijdraagt aan de unieke uitstraling.
De beste DLC in tijden
Avatar: Frontiers of Pandora From the Ashes is één van de betere DLC-uitbreidingen van de afgelopen jaren, zeker als we kijken naar filmgames. De DLC komt op het perfecte moment uit, sluit mooi aan bij de films en is zonder problemen op te pakken, zelfs zonder kennis van de basisgame. Dit is hoe je een uitbreiding maakt. Het verbetert duidelijk op de zwakkere punten van het origineel. From the Ashes laat zien wat Frontiers of Pandora altijd al had kunnen zijn en maakt één ding duidelijk: het Avatar-universum heeft als game nog flink veel te bieden.
