Assassin’s Creed Valhalla

We hebben onszelf allemaal wel eens de vraag gesteld; van wie stammen we af? Het antwoord op die vraag kan alle kanten opgaan, want mensen verplaatsen zich al zo’n 70.000 jaar over de gehele aardbol. De laatste 10.000 jaar ongeveer zijn er echte beschavingen gekomen en is de mens een andere fase ingegaan. In de Assassin’s Creed franchise heb je het verhaal van ”degene die voor ons kwamen,” een hypermodern technologisch geavanceerd ras van mensachtigen die als eersten de planeet bewandelde, vele millennia voor de mens zijn opwachting maakte. In het verleden werd dat verhaal deels uit de doeken gedaan door het personage Desmond Miles, afstammeling van de alom geliefde Assassin Ezio Auditore da Firenze. Er is door fans van de franchise wel vaker kritiek geweest op het verhaal van de eerste beschaving, maar het vormt wel redelijk een rode draad door de geschiedenis van de franchise. In Assassin’s Creed – Valhalla komt dat verhaal ook weer terug, maar ik zal daar niets over zeggen, behalve dat het reuze meevalt. Noorwegen, het jaar 873 na Christus. Jij bent Eivor, een Viking. Wanneer je clan verdreven wordt door oorlogen en afnemende grondstoffen, probeer je er alles aan te doen om samen met je broer een nieuwe toekomst veilig te stellen in Engeland. Zo begint Valhalla, een game die op een geweldige manier opent en je daarna meeneemt door de wereld van de Eivor en zijn Raven Clan. Laat ik aftrappen met het verhaal. Wees gerust, er zullen geen spoilers besproken worden.

Verhaal & opties

Het verhaal opent in de proloog van de game grandioos. Na een serie gebeurtenissen, met fantastisch camerawerk, krijg je de controle over Eivor, mannelijk of vrouwelijk, en begint het tweede en eerste echte vrije gedeelte van de lange proloog. Het verhaal wordt goed uit de doeken gedaan door de schrijvers van de game, maar helaas valt het acteerwerk van de stemacteurs tegen. Hoofdpersoon Eivor voelt aan als een wat saaie en monotone Viking, zeker ten opzichte van Alexios of Cassandra uit de vorige game. Het lijkt wel alsof de acteur zonder voldoende emotie zijn script heeft zitten voorlezen, alsof het een soort repetitie op school was. De acteur, en met hem anderen, komen niet echt overtuigend over. Het geldt echter niet voor ieder personage. Waar ik nog wel een mooie kanttekening bij wil maken, is het fantastische camerawerk uit de proloog en dan vooral het filmische stuk. Dat gedeelte voelt echt als een spannende film, waarbij je goed om je heen moet kijken wat er allemaal gebeurt. Ook later in de game, wanneer je de controle hebt over Eivor komen er nog mooie shots voorbij, ook al is dat wel het typische camerawerk uit de franchise, met de bekende synchronisatie scènes o.a.

Laat ik eerst beginnen met de opties, die een stukje van het grafische gedeelte bepalen. Je hebt opties om de HDR in te stellen, maar die van o.a. de standaard helderheid en gamma zijn uitgeschakeld. Wil je die gebruiken, dan zul je de HDR van je console uit moeten zetten en dat doet de game grafisch geen goed. Wat de game wat betreft de opties wel goed doet, is de ruime keuze ervan om zaken in te stellen. Met de HDR aan kun je namelijk de zogeheten belichting instellen en de sluitertijd daarvan. Dat is handig en de HDR optie werkt dan ook prima, al kost het wat tijd en knutselwerk om het goed in te stellen. Het loont wel en je krijgt er wat voor terug. Datzelfde geldt een beetje voor de andere in te stellen opties, die variëren van uitdaging, het geluid, de muziek, vrij standaard allemaal, tot de afmetingen van de ondertiteling of de ingesproken menu’s. De menu’s laten inspreken is geen aanrader, want de stem is net een intercom. Verder kun je ook de grote van icoontjes hier en daar instellen en of je ook een beetje aan de hand genomen wil worden om de game wat makkelijker te leren kennen. Voor een console zijn er veel in te stellen opties, maar dat komt ook omdat het een behoorlijk grote game is, waar het gewoon nodig is om de consument de keuze te geven de game naar zijn of haar wens in te stellen. Heel fijn allemaal, ook al is het wat prutsen soms. Waar ik ook aardig tevreden over ben, dat is het grafische gedeelte.

Karakter modellen vallen wat tegen, maar voor de rest erg mooi

Grafisch valt de game een klein beetje tegen hier en daar. Laat ik beginnen met de karkater modellen. Deze voelen een beetje onafgewerkt af en toe, alsof het nog wat polijsten nodig heeft. En waar sommige hoofdpersonen er nog redelijk goed uitzien, heb je dat met het gewone volk in de game een stuk minder. Deze lijken wel gerecycled te zijn. Dat is best jammer, want fans hebben ook hier wel kritiek op geuit in het verleden. Datzelfde geldt eigenlijk voor de vrouw van je broer Sigurd. Dit is een hoofdpersonage en ze lijkt wel bijna een één op één kopie van Cassandra, de zus van Alexios, uit de vorige game. Beetje jammer, want er zijn zaken waar veel meer moeite in is gestoken op grafisch gebied. Zo zijn de uitzichten bijvoorbeeld echt een lust voor het oog, met name de bergen in de verte, de lucht, de invallen van het licht bij zonsopkomst of ondergang, de rijkelijk aanwezige hoeveelheid bomenrijen, maar nog meer. De textuur van voorwerpen, houten huizen en al het andere oogt ook erg goed en stabiel. Het vloeit allemaal behoorlijk makkelijk in elkaar over, al zijn er af en toe wel wat grafische bugs en glitches te bespeuren. Gelukkig niet iets wat het herladen van een opslagbestand niet kan oplossen. Ik heb maar één keer vastgezeten tijdens het testen van de game en het herladen van een savegame lostte dat op, zonder dat er gameplay verloren ging. Dat is een ander sterk punt, dat het automatische opslaan goed werkt en veel opslaat. Maar goed, we hadden het over het grafische gedeelte.

Wat grafisch ook erg goed is, is de vormgeving. Het Engeland van de 9e eeuw ziet er aardig overtuigend uit. Je hebt een hele hoop prachtige natuur, maar ook fijne dorpen en stadjes, zoals in het zuidelijk gelegen Wessex. De nederzettingen zijn redelijk logisch en vrij typisch Engels ingedeeld. Bij elk dorpje of fort wat je binnenloopt, moet je altijd wel even om je heen kijken waar wat is. Het enige wat mij een klein beetje tegen de borst stuit, is de plek waar kabels gespannen staan. Deze zijn precies zo geplaatst dat je iets te direct weet dat je erover heen kunt lopen. Voor de rest heb je dan nog plekken waar een grote boom staat in het dorp, een extra kerkje of klooster, een molen of een stuk fort en wat ruïnes van oud Romeinse gebouwen die nog een beetje overeind staan. Ook schuren, werkplaatsen, stallen en plekken waar handel wordt gedreven zijn vaak tot in de puntjes uitgewerkt. Datzelfde geldt voor de natuur. Hier een brug, daar een beekje, daar weer een heuvel met een molen erboven op. Het komt aardig overtuigend over. En hoewel de karaktermodellen misschien beter uitgewerkt, of beter, afgewerkt, hadden moeten worden, hoeft dat wat mij betreft met de wereld totaal niet. Natuurlijk kun je nooit helemaal weten hoe het er in de 9e eeuw werkelijk uitzag, maar Ubisoft heeft weer een wereld neergezet die fijn is om te verkennen, om naar mooie stukken uitzicht te gaan vanaf een heuvel en zeker ook de bossen en riviertjes, per schip of per paard te doorkruizen. Grafisch heb ik dan ook weinig te klagen, enkel slechts de afwerking hier en daar en wat polijstwerk.

Fijne gameplay

Als er iets is waar ik erg tevreden over ben, dan is het de fijne gameplay wel. Wanneer je controle hebt over Eivor, merk je dat het lopen en rennen lekker soepel gaat, zeker op technisch vlak. Af en toe wanneer je dan klimt, is er het fijne detail dat Eivor af en toe even moet nadenken welke kant hij op gaat. Links of rechts, naar boven of naar onderen, om te kijken wat de beste route is. In Valhalla zitten meer van dit soort details. Tijdens mijn speelsessies moest ik op een gegeven moment naar Sigurd, de broer van Eivor. Toen ik een tijdje niets deed en mijn raaf op mijn schouders ging zitten, merkte ik op dat Sigurd, die vlak bij mij stond, naar het beest keek toen die weer wegvloog. Dit soort details zijn erg fijn en doen mij een klein beetje aan Red Dead Redemption 2 denken, die propvol met dit soort details zit. Een klein minpuntje dan is dat de camera tijdens de meer intensieve gameplay momenten niet altijd meewerkt, bijvoorbeeld wanneer je op je schip aan het varen bent. De kleine bootjes gaan nog wel, maar je eigen langschip lijkt soms erg te schokken over het water van de rivieren in Engeland of de baaien in Noorwegen. Dit zijn slechts kleine technische mankementjes, die gelukkig op te lossen zijn. Ook wat betreft het varen is er dan weer een mooie detail te vermelden; dat je langschip zijn mast moet laten zakken als je onder een brug in Engeland door moet. Het varen zelf gaat vrij soepel zelf, maar als je van richting verandert lijkt het wel alsof de game niet mee wil werken af en toe. Het voelt wat stroef, richting wijzigen. Ook dit kan waarschijnlijk vrij simpel opgelost worden. In Odyssey was het schip een stuk groter en voer het beter, dus Ubisoft heeft mijn vertrouwen nog dat het aangepast kan worden. Naast het fijne redelijk fijne varen en klimmen heb je nog je nederzetting. Wanneer je geland bent in Engeland krijg je de mogelijkheid om een oude nederzetting van andere Vikingen over te nemen. Deze kun je vervolgens upgraden met o.a. een smid, een soort van kantoor voor de orde van Assassins en nog veel meer. De nederzetting is vrij groot, maar het uitbouwen ervan voelt gelukkig vrij simpel en gaat nergens te diep. Je hebt ook niet een zeven- of achttal soort grondstoffen nodig om één gebouw te kunnen bouwen. Het is simpel gehouden en dat bevalt mij eerlijk gezegd prima. Micro management tot de max zijn we nu wel zat toch?

Verder heb je in de wereld een serie puzzels die je kunt doen, die een raadsel of een aanwijzing geven en zijn er weer veel fijne en oude plekken die je kunt verkennen en plunderen. De loot die je daarbij kunt vinden is dit keer meer waard dan in Odyssey, wat ik in de vorige game ook een punt van kritiek vond. Je kunt je uitrusting ook upgraden en daarbij hoef je dan niet steeds weer iets anders te vinden om sterker te worden. Een andere manier van sterker worden is de fijne skill tree, die in een vorm van een sterrenformatie is gemaakt. Je hebt niet echt levels meer, maar power, waarmee je uiteindelijk ook echt sterker kunt worden zodat je andere gebieden in kunt om daar je slag te slaan. Die gebieden zijn overigens vrij toegankelijk, maar het is niet aan te raden daar heen te gaan als je power te laag is. Het enige nadeel hierin is dat je vrij vlot al vrij sterk word, wat de game misschien iets te makkelijk maakt. De zogeheten boss fights daarentegen zijn wel uitdagend, maar de rest sla je je vrij gemakkelijk doorheen. Je moet alleen strak je gezondheid in de gaten houden en later je uitrusting groter maken zodat je meer eten bij je kan dragen. Dat eten is, i.t.t. Red Dead Redemption 2, overigens totaal niet verplicht en op de lagere standen amper nodig. Ter uwe zake: De A.I. daarentegen is typisch Ubisoft als het op open wereld games aankomt, maar dat zorgt tegelijk ook voor een fijne gameplay moment, omdat je relatief snel door de gevechten heen kunt, met of zonder medestanders. En zo zijn er nog veel meer fijne gameplay momenten te ontdekken in de game, maar dat is nog niets vergeleken bij de fenomenale soundtrack en prettige besturing.

Fenomenale soundtrack en prettige besturing

De soundtrack in de game is fenomenaal. Jespet Kyd, de componist, heeft de wereld van de Vikingen goed weten vast leggen in heerlijke muziek. Soms zijn er donkere tonen, andere keren tijdens de game hoor je weer een koor tijdens het overvallen van een klooster. De muziek past overal goed bij en daar ben ik dan ook zeer tevreden over. Het is een genot voor het oor. Naast dat heeft de game ook een fijne besturing. Elke knop lijkt goed te zijn toegewezen en waar ik in een totaal andere game een keer flink moest prutsen met het instellen, heb ik in Valhalla niets gewijzigd. Met de D-Pad op je Xbox Controller bijvoorbeeld roep je gemakkelijk je paard op, krijg je een snel actie menu tevoorschijn en als je dan binnen de grenzen van een klooster staat, kun je via dat menu ervoor kiezen om aan te vallen. Het oproepen van je paard is overigens binnen een seconde of twee gedaan. Ook de manieren waarmee je vijanden aan je bijl rijgt werkt erg prettig. Er zit tempo in de besturing, zoals met de RB knop het snel kunnen uitschakelen van vijanden, zei het in het zicht of niet. Het enige wat een beetje minder werkt is, wanner je op een synchronisatie punt staat, het afspringen van dat punt in een hooiberg. Je moet wel een beetje zoeken om in de goede richting te springen, want i.t.t. Odyssey kun je hier wel dood neervallen. Het is mij al een paar keer overkomen, maar met wat aanpassingen van Ubisoft en gewenning van de speler moet dit wel lukken. Hooibergen zijn namelijk beter verborgen, dus het is een beetje een uitdaging om via de A knop goed te springen. Er zijn soms zelfs meerdere hooibergen rond de synchronisatie punten, dus dat betekent dat je wel degene moet kiezen die het dichtste bij je ligt op de grond voor je A en vooruit indrukt om te springen. Voor de rest werkt alles wel erg prettig en blijf het tempo gelukkig vrij hoog als het op de besturing aankomt.

Ik blijf maar spelen

Ondanks wat foutjes hier en daar, blijf ik deze game maar spelen. Hoewel de game dus nog een klein beetje poets- en polijstwerk nodig heeft, heeft Ubisoft dit keer wel een betere start gemaakt dan met Odyssey. Ik zou niet direct zeggen Origins, maar Valhalla speelt wel beter dan de vorige twee open wereld games. Engeland is fijn om te verkennen en qua grootte valt het nog reuze mee. Het tempo ligt hoog, de besturing is fijn, verhaal goed en Engeland is erg mooi in de negende eeuw na Christus. Al met al denk ik dat Ubisoft de open wereld Assassin’s Creed games steeds beter onder controle krijgt, ondanks de strubbelingen binnen het concern in aanloop naar de release toe. Deze game, ietwat tegen mijn verwachtingen in, heeft meer goed dan fout gedaan en daar ben ik dan ook erg blij mee. Of het je zestig of zeventig euro waard is, dat is natuurlijk een kwestie van keuze en smaak, maar er valt meer dan genoeg te doen en te verkennen. Ubisoft heeft het met bepaalde zaken vrij simpel gehouden, bijvoorbeeld met het uitbouwen van je nederzetting en dat is een pluspunt. De komende weken en a.s. dinsdag zullen er nog wel wat patches en hot fixes komen, maar ik kan me bijna niet voorstellen dan dat Ubisoft het dit keer beter aanpakt dan in de vorige twee games. Ik kan in elk geval niet wachten wat ze nog van plan zijn. En wat de Engelsen van de negende eeuw zouden zeggen, iets wat hedendaagse Christenen ook kennen; ”Wat de toekomst brenge moge, mij geleidt des Heeren hand.” Als je de game koopt, laat je dan ook leiden in het begin, dat speelt veel prettiger. Top game!