Planet of Lana
Planet of Lana viel op door de grafische stijl en de muziek. Even leek het erop alsof het een 2D studio Ghibli game zou worden. Naar nog een keer kijken lijkt het meer op een stijltje die weg heeft van een waterverf tekening. De grafische stijl maakt de game prachtig en de muziek maakt het geheel volledig af.
De demo stond bij de Microsoft Game Pass stand en was ongeveer een kwartiertje lang. Tijdens dat kwartiertje maakte we kennis met de beginselen van de gameplay. Planet of Lana is een puzzelplatformer met een meisje en een klein schattig zwart wezentje dat je helpt met puzzelen. Je kan het wezentje richting objecten sturen of juist laten staan om voor afleiding te zorgen. Het wezentje zorgt voor platformen waar het meisje op kan springen om verder te komen. Deze elementen dien je te combineren om van A-naar-B te komen. Zo was de laatste puzzel van de demo eentje waarbij we een doorgang moesten creëren, het wezentje er door sturen, vervolgens een zonnepaneel bedekken om uiteindelijk het wezentje een kabel door te laten kauwen.
Er valt eigenlijk niet heel veel meer te zeggen over Planet of Lana. De demo smaakt naar meer, veel meer, maar de puzzels waren niet per se complex of ingewikkeld. Het is te hopen dat de game op den duur uitdagender wordt, want de wereld is er één die door de pracht en praal het zeker waard is om te onderzoeken. Later dit jaar zou deze nog uit moeten komen en regelrecht naar Game Pass gaan.
Doomblade
Het was ’s morgens vroeg. Er was wat tijd over en we liepen net van de ene presentatie naar een andere. Tot ons oog viel op de stand van Iceberg Games. Daar hing een groot scherm waar een trailer van Doomblade af werd gespeeld. Deze viel mij meteen op. Felle kleuren gecombineerd met een duistere sfeer en een klein zwart poppetje dat in een Metroidvania achtige wereld alle hoeken van het scherm op torpedeerde. Als enorme fan van het genre en een Steam account vol met games die daaronder vallen vroeg ik me af waarom ik nog nooit van deze game had gehoord. Was hij nieuw? Nee, er is zelfs al een speelbare demo. Viel de game dan gewoon niet op, omdat er voortaan bergen aan spellen uitkomen in dat genre? Misschien, maar goed, de afspraak was zo gemaakt, Doomblade werd gepresenteerd en een paar minuten later werd het de game die nu bijna bovenaan mijn wishlist staat.
Doomblade speelt niet als een gewone Metroidvania. Exploratie en de wijze van bewegen staat centraal. Het tempo ligt enorm hoog door de nadruk op dashen en een aanval die je doet door met je muis te klikken. Je vliegt letterlijk van vijand naar vijand met powerups waardoor je op den duur zelfs door muren heen vliegen. Alles gaat in rap tempo terwijl de game een gigantische wereld voorschotelt met zeven biomes en tientallen uren aan gameplay. Uiteraard met de nodige gameplay en lore waar ik niet te veel over wil vertellen. Doomblade staat hier als levend wapen in centraal, maar is lang niet het belangrijkste. Gloom, het karakter waar je mee speelt, is net zo geïntegreerd in het verhaal.
Gelijkenissen met andere games zijn snel gemaakt. Hollow Knight is duidelijk een inspiratie voor de grafische stijl. Doomblade lijkt in eerste instantie echter meer dan voldoende originaliteit te hebben om één van de beste Metroidvania’s van de afgelopen jaren te worden. Dat het door twee ontwikkelaars wordt gemaakt maakt het alleen maar indrukwekkender.
Momenteel staat de game alleen gepland voor de PC, doordat je erg veel met de muis dient te doen en de gameplay passend maken voor een controller nogal wat aanpassingen vergt. Zet 2023 alvast in je agenda, want deze game kan nog wel eens erg goed worden.
Jammer dat Lana niet op de ps5 komt begreep ik.