Midway kondigde vandaag aan dat de lang verwachte game Unreal Tournament 3 vanaf vandaag officieel te koop is. Dit vervolg, van ontwikkelaar Epic, op een van de meest intense shooters is is nu beschikbaar op PC.
Unreal Tournament 3, heeft een 18+ PEGI rating en een adviesverkoopprijs van €54.99. Unreal Tournament 3 zal binnenkort ook op PlayStation 3 gelanceerd worden.
De wereldkampioen van Unreal Tournament 2004, Laurens “Lauke” Pluijmaekers, heeft onlangs Unreal Tournament 3 gespeeld tijdens een exclusieve perstrip en dit zijn enkele van zijn bevindingen.
“In het spel zijn de goede graphics het eerste dat opvalt. Dit is weer enkele niveaus beter dan UT2004. Gelijk word ik er ook weer op gewezen wat ook al uit de beta demo duidelijk werd, UT3 is intenser. Ik beuk enkele bots kapot met de nieuwe Rocket Launcher: Het beeld trilt, ik hoor de impact op de lichaamsdelen in mijn hoofdtelefoon en een meedogenloze stem roept het vertrouwde “Multi kill.” Dit gevoel heb ik toch wel gemist, maar het is ook nog wat heftiger, wat harder, intenser…”
Lees het complete veslag van de Unreal wereldkampioen hieronder:
Like in the old days
Donderdagochtend om vijf uur ’s ochtends opstaan midden in een tentamenweek vanwege een computerspel, dit heb ik al een tijd niet meer gedaan. Het kriebelt echter weer. Ruim anderhalf jaar heb ik Unreal Tournament 2004 nauwelijks aangeraakt. Dit was tot voor vandaag de nieuwste Unreal Tournament versie. Met deze versie heb ik mijn beste toernooien gespeeld en ben er zelfs tweemaal wereldkampioen mee geworden. ‘Professional gamer’ noemen ze me soms. Na zo’n vijf jaar op topniveau te hebben gespeeld wilde ik even wat anders. Vandaag mocht ik echter als eerste samen met de pers de hopelijk waardige opvolger spelen. Dit feestje vond plaats Omega Sektor in Birmingham, naar mijn weten het vetste gaming café ter wereld.
Twee verdiepingen met zo’n zes zalen volledig ingericht in UT3 stijl en met zo’n 200 gaming pc’s. Gelijk bij aankomst kon ik al niet wachten om te spelen. We waren echter zo vroeg dat we nog twee uurtjes moesten wachten. Ah, heerlijk, die vijf uur ’s ochtends. Na wat real life fragvoer en een paar bakjes koffie brak het moment dan eindelijk aan. Eerst die settings even goed zetten voor een optimale ervaring dacht ik. Een pro-gamer neemt geen genoegen met minder. Dit ging me niet zo snel af terwijl ik dit al vaker heb gedaan in de beta demo van enkele weken geleden.
Toch maar even met een quick singleplayer botmatch begonnen. De journalisten naast me hebben misschien niet zoveel zin om een potje tegen me over het netwerk te spelen. [Choose a map], veel keuze, gelukkig weer veel nieuwe levels. In het spel zijn de goede graphics het eerste dat opvalt. Dit is weer enkele niveaus beter dan UT2004. Gelijk word ik er ook weer op gewezen wat ook al uit de beta demo duidelijk werd, UT3 is intenser. Ik beuk enkele bots kapot met de nieuwe Rocket Launcher: Het beeld trilt, ik hoor de impact op de lichaamsdelen in mijn hoofdtelefoon en een meedogenloze stem roept het vertrouwde “Multi kill.” Dit gevoel heb ik toch wel gemist, maar het is ook nog wat heftiger, wat harder, intenser…
Ik begeef me na enkele weinig uitdagende potjes tegen standaard bots (bots op godlike niveau zijn wel extreem sterk) naar de toernooi ruimte. Opvallend veel bekende gezichten kom ik tegen. Veel vrienden en vroegere tegenstanders uit heel Verenigd Koninkrijk zijn afgereisd om het nieuwe UT te spelen. Na enkele babbels en een interview kies ik een toernooi pc uit om tegen deze vrienden te spelen. Het instellen van mijn profiel hoef ik niet opnieuw te doen, dit staat gewoon online… Wat een verademing, dat ze dit niet eerder hebben geïmplementeerd. De eerste games gaan wat moeizaam. De levels zijn erg nieuw voor me en zitten vaak vol met goede spelers. Wat een chaos, heerlijk!
Zo’n tien oefenpotjes gaan al snel voorbij voordat het echte toernooi begint. Na een speech van Mark Rein, de Vice President van Epic Games (makers van de UT reeks) en medebedenker van de eerste Unreal/UT spellen breekt het echt los. Er worden free for all rondes gespeeld met z’n tienen op een map. De finale is een spektakel. Waar er in UT2003/2004 nog momenten van rust waren is er in UT3 hier geen sprake. Beuken, beuken, beuken. Anders verlies je sowieso. Een nieuwe speler in de top wint het toernooi. Wat is de verrassing? Hij mag tegen mij in een officiële 1 tegen 1 game spelen. Dat is dan toch weer het wachten waard denk ik, maar nu eerst wel even winnen. Dezelfde spanning als vanouds kruipt weer in mijn lichaam. Tegenover het publiek en de pers moet ik natuurlijk wel even winnen. De pot begint langzaam en ik speel afwachtend. Nadat mijn tegenstander uiteindelijk een fout maak neem ik de controle over, maak frags op een steeds hoger tempo en win overtuigend.
Hoe vet, just like old times, maar dan nieuw en misschien wel beter. Het spel is sneller en harder. De wapens zijn simpelweg stuk voor stuk erg sterk en het maken van fouten wordt snel afgestraft. De ‘Minigun’ is genadeloos en dit wapen heeft dan ook de voorkeur in gevechten in open ruimtes, in een klap ben je echter ook dood door de multipack rakketen, een verzameling granaatstukken uit de ‘Flak Cannon’ of de typische UT ‘Shockrifle’ explosie (combo). Eigenlijk alle wapens voelen goed aan, en de movement mag er ook wezen. Ze kunnen het bij Epic waarmaken en sterke punten van voorgaande UT versies juist combineren in een spel. Het ‘armour systeem’ komt sterk overeen met dat van de eerste UT. De wapenselectie komt sterk overeen met dat van UT2003/2004, maar wapens als de Minigun voelen meer aan als in eerste versie. Hard, zoals ik al zei. Mijn enige echte punt van kritiek is tegelijkertijd deze Minigun, wellicht is deze gewoon té sterk. Over de levels kan ik nog geen oordeel vellen. Er zitten in ieder geval genoeg nieuwe levels tussen dus samen met de standaard levels is er genoeg afwisseling.
Later op de avond heb ik nog de unieke kans om enkele potjes tegen Mark Rein te spelen. Hij speelt redelijk maar zou het misschien wat beter doen hij als hij al die energie die hij in zijn uitdagende commentaar (Oh that’s so sweet, this is to easy!) ook in het spelen stopt. Later die avond gaan we nog naar een lekkere foute Engelse discotheek. Met een “pint” in mijn hand denk; binnenkort kan ik echt spelen, nog 15 nachtjes slapen…
Laurens ‘lauke’ Pluijmaekers
Wereldkampioen Unreal Tournament
