Een genre dat misschien niet het populairste is onder de gamers is misschien wel simulatie. Simulatie games hebben mij persoonlijk nog nooit echt geraakt, maar voor elke doelgroep moeten er natuurlijk games zijn. Eigenlijk geheel onverwacht komt uitgever Iceberg met een game genaamd The Good Life, welke is ontwikkeld door immersionFX. The Good life is eigenlijk een free roaming simulatie spel opgezet in een prachtige tropische omgeving. Waarschijnlijk is het de droom van iedereen om in extreem luxe te leven op een tropisch eiland. Zilverwitte standen, wuivende palmbomen, kristalhelder water, een villa aan het strand met een jacht voor de deur. Kortom een leven zonder geldzorgen, wie wil dat nou niet?
Goodbye Old, Hello New
So far so good, het concept klinkt niet verkeerd, maar wat is nou precies de bedoeling van deze game? De woorden dagelijkse sleur komen velen van ons vast wel bekend voor. Elke dag een nieuwe dag, die zich eigenlijk elke keer weer herhaalt. Je staat op, gaat naar je werk en zit de tijd uit tot je vrij bent met in je achterhoofd de gedachte dat je morgen weer naar je werk moet. Deze gedachte deelt Derek Hales met ons totdat hij een op doodnormale werkdag een e-mail krijgt van zijn oom. In de mail staat dat je de erfgenaam bent van “Carpe Diem Boats”, een bootbedrijf van je oom op de Jo Jo eilanden. Zonder enige twijfel besluit je je saaie kantoorbaan op te zeggen en samen met je vrouw naar de Jo Jo eilanden te vertrekken om daar een nieuw leven te beginnen. Eenmaal aangekomen blijkt de oh zo veelbelovende botenbedrijf van je oom niets meer dan een teleurstelling te zijn. Die luxe jacht kun je voorlopig op je buik schrijven, want de eerst komende tijd zul je het moeten doen met een oude trage boot. Je besluit het er niet bij neer te leggen en begint meteen aan je eerste klus. De boot van je oom blijkt een prima middel te zijn om toeristen te vervoeren naar de omliggende eilanden.
Zoals in veel landen gebeurt kun je hier ook de rijke toeristen oplichten voor een veel te dure rit naar de andere kant van het eiland. Toeristen betalen wel, zolang je maar op tijd op de bestemming bent. En dit is nou eigenlijk ook het enige wat je kunt doen in de game. Wanneer je iemand afgezet hebt op zijn of haar bestemming kun je je volgende klant uitzoeken en weer naar de andere kant van het eiland varen. Onderweg kun je soms nog side missions doen, zoals iemand redden van een zinkende boot. Helaas voegt dit verder niets toe en hierdoor ben je ook nog eens te laat met het afzetten van je klant en krijg je helemaal geen geld. Laat geld nou net het belangrijkste zijn in de game, want met geld kun je huizen en hotels kopen om zo nog meer geld te kunnen verdienen. Met je verdiende geld kun je dan natuurlijk een grotere boot kopen om je klanten sneller te kunnen vervoeren. Helaas draait de game eigenlijk alleen maar om klanten vervoeren van punt A naar punt B, niet iets waar ik aan denk bij de woorden ‘The Good Life’.
Disappointment has a name
Dat de game een saaie gameplay heeft is inmiddels wel duidelijk, maar hoe zit het met de besturing en graphics? Het spel begint zoals we gewend zijn van de meeste games met een tutorial. Hierin maak je kennis met de besturing en krijg je vaak wat tips waar je tijdens de game wel iets aan hebt. Helaas stelt de tutorial maar weinig voor en voelt het besturen van je boot ook nog niet eens realistisch, om nog maar te zwijgen over de graphics. Grafisch ziet The Good Life er maar matig uit vergeleken met wat we gewend zijn. Tegenwoordig mogen we toch wel wat verwachten van PC games. Personages zien er eigenlijk gewoon slecht uit en details zijn er amper te vinden. Het enige wat er nog fatsoenlijk uit ziet is het water, maar ook daar valt verder weinig over te zeggen, evenals de geluidseffecten.
Het idee van The Good Life klonk best aardig, maar helaas is de game alles behalve aardig. Alles waar je aan dacht bij de woorden The Good Life heeft het spel gewoon niet en het frustratiegehalte van de game wordt hoe langer je het spel speelt alleen maar hoger. Met maar weinig vernieuwingen en een erg slaapwekkende gameplay is The Good Life in mijn ogen een game die het licht nooit had hoeven zien.
