Met de opkomst van de Nintendo DS en de Wii beginnen ontwikkelaars de Point & Click Adventure game weer nieuw leven in te blazen. Dit gebeurt veelal in de vorm van remakes van oude klassiekers zoals het briljante Broken Sword. Momenteel lijkt het genre op de PC een beetje verdwenen te zijn. Toch verschijnt er zo af en toe wel weer eens een titel stilletjes op de achtergrond. Hetzelfde is waar voor het spel Still Life 2. Zelf had ik nog nooit van het spel gehoord, maar zoals de twee in de naam al aangeeft is het een titel uit een bestaande reeks. Still Life 2 is het vervolg op Post Mortem en natuurlijk Still Life, welke respectievelijk in 2003 en 2005 verschenen.
Een paar jaartjes terug
Dat Still Life 2 een direct vervolg is kun je goed merken aan het begin. Je wordt midden in een verhaal geplaatst zonder dat er eerst een beetje wordt uitgelegd waar het over gaat. Naarmate het spel vordert en je de achtergrond een beetje leert kennen kom je erachter met wat voor duistere game je te maken hebt. Voordat het zover is, zul je echter eerst door een grote barrière heen moeten prikken. Still Life 2 ziet er namelijk vreselijk verouderd uit. Grafisch kan het niet meekomen met het visuele geweld dat we tegenwoordig in games zien. Objecten zijn blokkerig, achtergronden onscherp en animaties erg log. Wanneer er een conversatie tussen personages plaatsvindt, bewegen hun armen het ene moment spastisch heen en weer en het andere moment staan ze stokstijf stil. Daarnaast bewegen de monden in één tempo op en naar en dus niet synchroon met de ingesproken stemmen. Dit komt de mogelijkheid tot inleving in het personage voor de speler niet ten goede, wat erg jammer is voor een game die sterk afhankelijk is van de sfeer die wordt opgebouwd.
Er is dan ook veel nodig om dit gemis goed te maken. Gelukkig is ontwikkelaar Gameco Studios erin geslaagd om een fantastisch verhaal te creëren. Je speelt voornamelijk als de FBI agente Victoria McPherson wie achter een gestoorde seriemoordenaar aan zit. De zogenaamde East Coast Killer ontvoerd allemaal vrouwen en neemt ze mee naar zijn huis om ze voor de camera te martelen en uiteindelijk te vermoorden. Deze opnames verstuurt hij vervolgens naar de autoriteiten en de pers om zo waardering voor zijn werk te krijgen. McPherson is hem al een tijdje op het spoor, maar het is haar nog niet gelukt om de moordenaar op te pakken. Journalist Paloma Hernandez heeft haar eigen bronnen in de zaak en maakt McPherson publiekelijk belachelijk vanwege de lengte van het lopende onderzoek. Omdat Hernandez dicht bij de waarheid begint te komen wordt ze zelf ontvoerd door de gasmaskerdragende moordenaar. Hier begint de zieke geest van de East Coast Killer duidelijk te worden.
Begint te lijken op Saw
Om te ontsnappen zul je Hernandez namelijk door een aantal gruwelijke puzzels moeten leiden. De moordenaar is dan ook duidelijk geïnspireerd door Jigsaw uit de Saw films. Een voorbeeld van zijn grappen is wanneer je een elektrische stoel op een bepaalde stand moet zetten terwijl Hernandez erin zit, zodat de juiste deur opengaat. Een verkeerde knop betekend de dood. De spanning wordt zo dus goed opgebouwd en het is fascinerend om te zien wat de Killer de volgende keer voor je in petto heeft. Wanneer je speelt als Hernandez krijg je ook te maken met een paar bijzondere elementen voor dit genre. Een aantal keren komt het voor dat ze bijvoorbeeld is ingespoten met een drug waaraan ze langzaam dood gaat. Op zo’n moment verschijnt er een groen cirkeltje boven in beeld welke langzaam leegloopt. Hoe minder er van de cirkel over blijft, hoe zwakker ze wordt en hoe lastiger het wordt om zware objecten te kunnen gebruiken. Hiermee wordt je dus gedwongen om haastig naar een tegengif te gaan zoeken. Deze snelle puzzels zijn erg fijn als afwisseling van de normale, wat tragere gedeeltes van Still Life. Ze kunnen echter ook heel erg frustrerend werken als je niet snel genoeg doorkrijgt wat de bedoeling is. Tijdens het spel wissel je telkens tussen de personages McPherson en Hernandez. Waar het bij de laatste telkens gaat om het ontsnappen, zul je als de FBI agente juist veel meer bezig zijn met sporenonderzoek.
Hiervoor beschikt ze over een mobiel laboratorium. Deze koffer is volgepropt met allerlei snufjes om aanwijzingen mee te kunnen vinden over de moordenaar en de locatie van Hernandez. De apparaten waarover McPherson beschikt zijn vingerafdrukpoeder, een 3D-scanner, bloedaantonende spray, een pincet, samplestaafjes, een microscoop, een gasanalyse apparaat en een digitale sleutel om computers mee te kunnen hacken. Dit alles zul je nodig hebben om op een CSI-achtige manier alle kamers helemaal door te spitten naar forensische bewijzen. De gameplay met McPherson is hierdoor over het algemeen een stuk trager en meer op de traditionele manier van een Point & Click game. Het is vaak verschrikkelijk lastig om alles te kunnen vinden en zeer frustrerend als na een lange speurtocht blijkt dat je nog niet al het bewijs hebt gevonden. Daarom heeft Gameco Studios er echt goed aan gedaan om af te wisselen tussen de twee personages. Toch werkt niet alles in Still Life 2 geheel zoals het hoort.
Vervelende insecten
Nu en dan duiken er wat bugs op in het spel die nogal kunnen irriteren. Zo komt het nog wel eens voor dat het spel even blijft haken als je een nieuwe objective ontvangt en kun je af en toe niet meer fatsoenlijk uitzoomen. Het vervelendste wat ik tegenkwam was een zwart scherm waarbij je nergens meer op kon klikken.In het begin heb je er weinig last van, maar verder in het spel worden ze steeds frequenter. Samen met de slechte graphics geeft dit een afgeraffelde indruk aan Still Life 2, terwijl dat helemaal niet nodig was geweest.
De basis voor een krachtige game is namelijk wel aanwezig. Je zult dan ook echt door de bugs en graphics heen moeten kijken om Still Life 2 te kunnen waarderen. Het verhaal is spannend genoeg om je constant op het puntje van de stoel te laten zitten en ook de duistere East Coast Killer is briljant neergezet. Het grootste pluspunt van het spel is de wisselende gameplay tussen McPherson en Hernandez. Door ook wat vlottere elementen zoals tijdsdruk toe te voegen voelt een traditioneel traag spel veel minder als een last aan. Tevens zullen de liefhebbers van de traditionele Point & Click Adventure game volop worden verwend in Still Life 2 en voor hun is het ook zeker een aanrader.
