Sonic houdt zich flink bezig met de sport
Sonic is weer terug.. Het is niet voor de eerste keer dat Sonic de Wii bestormt want de afgelopen tijd hebben we een figuurlijke berg aan games van SEGA weten te ontvangen waarin het blauwe egeltje de hoofdrol vertolkt. Na onder andere het succesvolle Mario en Sonic op de Olympische Spelen en het wat mindere Sonic Riders kunnen we nu gaan tennissen in SEGA Superstars Tennis voor de Nintendo Wii.
De laatste tijd is tennis niet meer helemaal wat het geweest is. Met publiekslievelingen Nadal en Federer in een wat mindere vorm en de toch wat tegenvallende Nederlandse prestaties van diverse spelers is het niveau in Nederland toch vrij bedroevend te noemen. Dat wil echter niet direct zeggen dat tennis in Nederland niet populair is, laat staan op een console als de Wii, dat zagen we wel met Wii Sports. De game richt zich niet direct op de echte beoefenaars die wel weten hoe ze een dropshot plaatsen of een bal spin meegeven maar is simpelweg voor de liefhebbers van een lekker arcade potje tennis. SEGA Superstars Tennis bevat om te beginnen een aantal van de meest bekende SEGA personages tot dusver. Met Sonic The Hedgehog, Tales, AiAi uit Super Monkeyball fame, Ulala uit Space Channel 5, Amigo uit Samba De Amigo en zelfs Nights aanwezig mogen we blij zijn met de beschikbare karakters in het spel. Ieder personage beschikt over speciale abilities. Zo is Sonic bijvoorbeeld erg snel en kan Tales een goede spin aan de bal geven. Dat zul je ook erg goed merken in het spel want Sonic weet er letterlijk geen draai aan te geven, wat het een stuk lastiger maakt. Tevens zullen tijdens de wedstrijden speciale krachten van toepassing zijn waardoor je weer extra voordelen, of juist nadelen tegen het lijf zult lopen. De wedstrijden worden in een speelhalstijl gespeeld op banen die zijn gebaseerd op omgevingen uit eerdere SEGA-titels. Zo hebben we bijvoorbeeld de weelderige tropen uit de Green Hill Zone, kunnen we in de buurt van een spookhuis een balletje slaan, is het mogelijk om feest te gaan vieren in Amigo’s Carnival Park en kunnen we zelfs op het water gaan spelen.
Het spel kan uiteraard gespeeld worden op de aloude Wii Sports manier maar je kunt er ook voor kiezen om met de Nunchuck voor de wat meer geavanceerdere controls te gaan. Ook is het mogelijk de WiiMote horizontaal gekanteld te gebruiken om zo te spelen op de historische GameBoy-manier (2 knoppen en het richtingskruis). Helaas blijkt al snel dat de besturing niet al te gecompliceerd blijkt te zijn, vooral niet als je enkel met de WiiMote speelt, maar je kunt wel enige diepgang zelf creëeren door bepaalde bewegingen te maken met je WiiMote in de geavanceerde mode. Zo kun je bijvoorbeeld een topspin, slice, lob, smash en dropshot plaatsen door bepaalde bewegingen te maken met je controller. Deze kun je ook plaatsen met de cursortoetsen van het richtkruis als je enkel met de WiiMote controller speelt. Deze zijn relatief makkelijk en ook gebaseerd op bewegingen die je in het echt zou maken. Een smash bijvoorbeeld zal iedereen vanuit de lucht nemen en naar beneden proberen te slaan en niet van beneden omhoog proberen te poeieren. Alles is erg logisch in elkaar gezet en spreekt dan ook voor zich. Het spel heeft dan ook veel weg van de tennisversie in Wii Sports: je kunt de bal wel enigzinds richting meegeven en een bepaald gevoel meegeven, maar echt tot in detail is dit allemaal niet uitgewerkt. Mede daardoor voelt alles vrij arcade aan. Wel zul je merken dat als je al wat ervaring met het tennis hebt, dat je wel enig voordeel zult hebben bij het timen van de bal en de slagtechniek. Veel voordeel zal dat echter niet betekenen aangezien de instapdrempel erg laag is. Kun je de 2000 punten in Wii Sports met gemak halen, dan zal de normale moeilijkheidsgraad al direct het meest geschikt zijn voor de kopers van deze game.
Aan alles is gedacht…
Leuk zijn dus wel de speciale bewegingen die het mogelijk maken om een bepaald gevoel aan de bal mee te geven, maar dat is lang niet realistischmakend genoeg. Gelukkig heeft SEGA nog enkele andere features aan het spel toegevoegd om het uitdagend te maken in plaats van ’n ouderwets pingpong wedstrijdje. Zo heb je de serveerindicator waarbij je bij juiste timings een ace kunt slaan en is er de SuperStar Skate, welke zich vult bij goede prestaties en een speciale natuurkracht oproept. Dit alles valt te bespelen in de Planet Superstars map, waarin het mogelijk is om te navigeren door speciale toernooien die je kunt spelen. Door deze te winnen kunnen nieuwe speelvelden, spellen, muziek, characters en dergelijke andere content unlockt worden voor later gebruik. In Planet Superstars zijn maarliefst 100 uitdagingen te vinden die je kunt bespelen. Verder heb je nog de tournament mode waarin je een serie singles of dubbles kunt spelen met een vriend, of alleen met een computergestuurde speler. Ik zeg het zelf niet vaak maar de minigame mode is nog wel het meest uitdagende in het spel. Hier kun je namelijk diverse spelletjes spelen om daar de al staande highscores te verbeteren. Zo kun je bijvoorbeeld zombies om meppen die over het veld heen lopen en je proberen te pakken, maar kun je ook ballen juist gaan ontwijken en hierbij ringen te pakken die verspreid liggen op het court. Als dat allemaal nog niet genoeg is dan kun je nog met een vriend diverse game modi gaan uitspelen of bijvoorbeeld met z’n vieren gaan dubbelen. Genoeg speelplezier dus voor een simpel tennisspel.
Vrolijk, sfeervol en lekkere gameplay
SEGA Superstars Tennis karakteriseert zich door diens vrolijkheid. Alles is felgekleurd, de velden zijn onoverzichtelijk, maar erg leuk aangekleed en ook de soundtracks per court zijn erg gevarieerd en sfeervol. Je ziet dan ook direct dat je weer met ’n SEGA game te maken hebt, zowel door het arcade tennisgevoel, als door de sfeer van de graphics en de muziek. De geluidseffecten van ballen zijn verder erg goed en realistisch, al hadden de emoties van de spelers wel wat minder eentonig gemogen. De intro van het spel is overweldigend mooi in grafisch opzicht en ook ingame ziet het er vrij goed uit. Dit laatste is perl court eigenlijk verschillend aangezien je steeds weer in een aparte omgeving terecht komt welke dan weer erg strak is vormgegeven en dan weer wat slordiger overkomt.
Tennissen moet natuurlijk ’n beetje in je zitten en als je er simpelweg niet van houdt dan zal dit spel je ongetwijfeld ook niet aanspreken. Het spel bezit zoals vrijwe elke SEGA Wii-game van tegenwoordig weer tal van game modi en je zult je dan ook niet vervelen met de extra minigames die erbij geleverd zijn. Zonder deze extra games en de Planet Superstars map zou het tennissen op zich al vrij snel vervelen en de uitdaging ver te zoeken zijn, maar dat is ook bij titels als Top Spin wel het geval. Ben je dan ook een tennisliefhebber of vond je de tennis mode in de game Wii Sports goed te verteren? Dan is enkel nog de vraag of je nog meer Sonic op de Wii wilt hebben. Is dat het geval dan zal dit spel je ongetwijfeld verheugen en zul je heel wat dagen aan het zwaaien zijn. De echte tennis pro’s die dagelijks op de tennisvelden te vinden zijn kunnen misschien beter wachten op een echte game waarbij ook menige skills en techniek van pas komen, al bieden de 3 verschillende control schemes eigenlijk voor elke speler hetgeen dat verwacht wordt.
