Games die gebaseerd zijn op films of televisieseries zijn bijna altijd gedoemd om te mislukken. Ik noem nu bijvoorbeeld Avatar en Lord of the Rings. Als film zijn beide meer dan geslaagd maar op gamegebied hebben ze bijna alleen maar teleurgesteld. Maar er zijn natuurlijk ook uitzonderingen op de regel. Neem nu de film Assassin’s Creed Lineage, de game Assassin’s Creed 2 is hier bijna volledig op gebaseerd en wat dacht je van Batman: Arkham Asylum die vorig jaar vriend en vijand verraste met zijn schitterende gameplay. Of Prison Break: The Conspiracy een top of een flop wordt laten we even in het midden. Maar dat neemt niet weg dat we ons toch gaan verdiepen in hoe het spel er ongeveer uit zou zien.
The Company bemoeit zich ermee
Iedereen die dacht dat hij in Prison Break: The Conspiracy in de huid van Michael Scofield zou zitten heeft het fout. Dit is dus niet het geval, want in plaats van Michael Scofield speel je Tom Paxton, een agent van de Company die undercover de Fox River State gevangenis in gaat. Je zult moeten uitvissen waarom Michael Scofield in de gevangenis is beland. Hij had een fantastische job, geen strafblad en heeft zich bij zijn bankoverval direct overgegeven. En om het zaakje helemaal verdacht te maken heeft hij zich niet verdedigd tijdens de rechtszaak. Volgens de Company is dit allemaal een opgezet spel en wil Michael Scofield zijn broer helpen te ontsnappen. Je moet er dus voor zorgen dat dit niet gebeurt en dat Lincoln Burrows, Scofields broer, op tijd op de elektrische stoel zit. Maar Tom Paxton is zo slim geweest om een geluidsrecorder mee naar binnen te smokkelen en zo alles bij te houden wat er gebeurt. Een soort verzekering want naarmate het spel vordert begint Tom Paxton te twijfelen aan de ideologen van de Company en gaat hij net als Scofield tegen ze werken.
Zodra je in de gevangenis belandt zullen fans herkenbare dingen zien die ze in de serie ook hebben meegemaakt. Weliswaar vanuit een ander perspectief. Dat is nu net waar de ontwikkelaar voor wilde zorgen: Herkenbare situaties uit de serie die door een ander persoon op een andere manier worden benaderd. Het verhaal loopt parallel met de eerste serie en alle personages die je tegenkomt zijn herkenbaar. Zo ontmoet je bekende personages als C-note, Sucre, Abruzzi en last but not least de gemene T-Bag. En bijna heel de cast van de serie heeft zijn stem ingesproken en tel daar de bijna levensechte personages bij op en je krijgt een game met een prima sfeer.
Onnodige krachttraining
Nu we het toch over de sfeer hebben, die is behoorlijk grimmig. Vanaf het begin zul je al van je moeten af bijten in Fox River State Penitentiary. Je krijgt vaak opdrachten van je medegevangenen om lastige mensen een lesje te leren. Je kunt ook vechten om je territorium af te bakenen. Maar een van je eerste missies is een gevecht aangaan met een van de beruchtste en gevaarlijkste gevangene, namelijk Theodore Bagwell. Het vechsysteem in deze game is niet echt uigebreid te noemen. Het is bijna simplistisch te noemen, je kunt blokkeren wanneer je wordt aangevallen en toeslaan met combo’s wanneer je vijand onoplettend is. Maar je kan ook aan krachttraining doen, tijdens je vrije uurtjes kun je gewichtheffen op de binnenplaats. Veel verschil zal je hierna niet merken in je stijl van vechten. Dus het trainen is alleen noodzakelijk als je een gevecht niet winnend afsluit.
Tijdens de pauzes heb je de mogelijkheid tussen twee disciplines: vechten en stealth. Je kunt een robbertje vechten met een aantal gevangenen van Fox River of je gaat informatie inwinnen over Scofield door lid te worden van een onofficiële gevangenisclub. Je kunt lid worden door contact op te nemen met de juiste mensen en al hun missies aanvaarden.
Maar je moet natuurlijk niet de hele tijd een gevecht aangaan. Je kunt natuurlijk de boel wat subtieler aanpakken. Zo heb je genoeg missies waar je ongezien op een bepaalde plek moet geraken, iets moet stelen of gesprekken afluisteren. Tijdens deze missies moet je proberen om zo onopvallend mogelijk langs bewakers en personeel te geraken. Je krijgt hier een minimap waar aangegeven staat waar je doel ligt en door het gebruik van kleurschakeringen zie je of je ergens de mogelijkheid om te klimmen hebt of niet. Je moet dus enorm goed kunnen sluipen maar jammer genoeg heb je niet de mogelijkheid om je te verzetten als je gezien wordt, zodra je gezien wordt is het meteen einde oefening. Dit zorgt ervoor dat het sluipen vaak uitdraait op een trial-and-error wat na verloop van tijd enorm saai wordt.
Tot slot rijst nu de vraag of Prison Break: The Conspiracy zich wel zal kunnen onderscheiden met alle topgames die er zijn en nog zullen komen. De gameplay is niet bepaald diepgaand te noemen en het feit dat je geen ingewikkelde moves en/of combat kunt uitvoeren is een vergiftigd geschenk. Maar het feit dat ze de acteurs van de serie hun stem hebben laten inspreken maakt al veel goed. Het is nu afwachten geblazen om te zien wat de ontwikkelaars van dit spel hebben gemaakt.
