De mens heeft in de loop der tijd al heel wat verschijnselen ontdekt en verklaard. Vaak bedacht een wetenschapper een theorie die met een serie van experimenten werd bewezen. Als er dan weer iets opdook wat niet met deze theorie verklaard kon worden moest dit weer worden aangepast. Het is dan ook nooit duidelijk of we nu werkelijk alles weten. Er is altijd wel iemand die per toeval op iets stuit. Zo kwam ik er van de week plotseling achter dat de werelden in mijn dromen echt bestaan. Deze wereld, Nightopia, is waar het om draait in het spel NiGHTS Journey Of Dreams.
In Nightopia komt je gehele fantasie tot leven en in het geval van NiGHTS de wereld van William Taylor en Helen Cartwright. Nightopia wordt aangevallen door de Nightmarens. Onder leiding van de slechterik Wizeman willen zij Nightopia vernietigen. Dit doen ze door bepaalde lichtbollen (de Ideya) van elke bezoeker te stelen. Will en Helen moeten hun Ideya terug zien te krijgen en Nightopia bevrijden. Hierbij worden ze geholpen door de vrolijke paarse nar NiGHTS. Door met hem samen te smelten zijn Will en Helen klaar om de Nightmarens te verslaan en de Nightopians te redden. NiGHTS is echter een raar mannetje. Hij is gemaakt door Wizeman zelf, maar omdat hij er niet van houdt om gecommandeerd te worden, probeert hij nu Wizeman tegen te houden.
Heerlijk, dat vrije gevoel.
Met zijn vliegkrachten zweeft hij rond en door aan te geven welke richting hij moet opvliegen, zul je hem helpen door de vrolijke werelden heen te komen. Dit kun je op vier verschillende manieren doen. Journey Of Dreams kan namelijk bestuurd worden door de Wii-mote, de Wii-mote met Nunchuck, de Classic controller of met een Gamecube controller. Je zou zeggen dat de eerste mogelijk goed zou kunnen werken, maar helaas is dat niet het geval. Op het scherm richt je naar de kant waar NiGHTS heen moet vliegen. Als je dan de A-knop ingedrukt houdt zal hij je richtpunt volgen. Tijdens het vliegen laat NiGHTS een spoor van sterretjes achter. Door een cirkel te vormen met dat spoor zul je voorwerpen kunnen oppakken en monsters kunnen verslaan. Het probleem hierbij is dat je het richtpunt op het scherm maar een kleine afstand van NiGHTS af mag houden. Wanneer je hem verder naar de zijkant richt, zal hij je niet meer volgen. Daardoor gebeurde het vrij vaak dat ik mijn cirkeltje niet kon afmaken.
Het is daarom maar goed dat je ook ervoor kunt kiezen om met een analoge stick op de Nunchuck of op de Gamecube controller te spelen. Hiermee kun je veel preciezer sturen. Dit is ook nodig, want in de werelden moet je door ringen heen vliegen en blauwe bolletjes op pakken. Op die manier kun je een steeds hogere score halen, waarvoor je op het eind van het level een cijfer krijgt. Daar komt ook nog bij dat de levels een tijdslimiet hebben en je dus niet onnodig afgeremd wilt worden. Gelukkig heb je dan wel weer genoeg vrijheid om lekker te gaan stuntelen. Het spel wordt vaak beschreven als een platform game, maar het is toch heel anders. Je volgt namelijk een vast pad door de werelden heen. Je kunt dan alle kanten opvliegen, zelfs terug, als je maar binnen de tijd je doelen behaalt. Soms verandert het beeld ook nog van een zijaanzicht naar een achteraanzicht. Deze overgangen verlopen allemaal heel soepel en zijn een welkome afwisseling.
Veel afwisseling.
Er zit ook veel variatie in de levels. Per wereld zijn er vijf verschillende missies die je moet halen om de Ideya van die wereld te krijgen. Bij de eerste missie wordt NiGHTS meestal gevangen genomen en zul jij als Will of Helen met hem moeten samensmelten, zodat je genoeg kracht hebt om uit zijn kooi te vliegen. Je moet dan drie Nightmarens, die op vogels rijden, te pakken zien te krijgen om de kooi open te maken. Daarna moet je nog een baas verslaan. Elke baas heeft hiervoor een specifieke manier. Het is hierbij vaak niet helemaal duidelijk wat je moet doen, en als je daar nog niet achter bent voordat de tijd om is, zul je weer helemaal opnieuw moeten beginnen met het achtervolgen van de vogels. Daarna komen er drie ‘opvul’-missies. Hierbij moet je dingen doen als door ringen vliegen die een octupus neerlegt, of Nightopians uit een rivier redden, waarbij NiGHTS in een bootje verandert. Deze missies voelen soms aan alsof ze alleen maar als opvulling worden gebruikt, maar zijn toch best nog wel grappig. In de vijfde missie moet je vaak de baas uit de eerste missie nog een keer verslaan, maar dan is hij wat beter geworden.
De leukste missies vind ik dan toch echt de achtervolgingsmissies. Hierin zijn namelijk veel leuke mogelijkheden in verwerkt. Soms kom je bijvoorbeeld in één keer op een achtbaan, waar je NiGHTS als karretje door ringen moet leiden. Gedurende het spel kun je ook nog drie maskers (Persona’s) krijgen, die je veranderen in iets waarmee je bepaalde delen van een level kunt doorlopen. Je hebt de Dolphin Persona om onderwater te gaan, ook heb je de Rocket Persona hiermee ga je in één keer heel snel, zodat je naar verder gelegen delen kunt schieten en met de Dragon Persona heb je geen last meer van sterke winden of zwaartekracht. Dit geeft alleen maar meer plezier aan de leuke sfeer van het spel. Helaas is de singleplayer niet zo heel erg lang.
Een lesje in tuinieren.
Om de speelduur dan toch nog wat te verlengen zitten er ook nog twee grappige minigames in voor twee spelers. Je kunt kiezen om elkaar te bekogelen met ballonnen in ‘Battle’, maar het is leuker om tegen elkaar te racen. Dit kan namelijk ook online via de Wi-fi Connection, zodat je niet afhankelijk bent van vrienden die willen spelen. Het online gedeelte is nog veel uitgebreider in ‘My Dream’. Dit is een klein stukje land waarvoor je vijf Nightmarens of Nightopians kunt vangen in de storymode. Hoe meer aandacht je aan je monstertjes geeft, hoe meer het tuintje zal veranderen naar de smaak van de aanwezige wezens. Je kunt ‘My Dream’ ook nog eens koppelen aan het weerkanaal, zodat het weer in het spel gelijk zal zijn aan het echte weer. De leukste feature is echter dat je via de Wi-fi ook andere spelers kunt uitnodigen om in je tuin te komen, of je gaat naar de tuin van iemand anders. Het is dan mogelijk om met icoontjes met elkaar te praten.
Het hele spel is dus best goed uitgewerkt en ook echt leuk om te spelen. In het begin werd ik zelfs bijna uit mijn stoel geknald door de prachtige filmpjes aan het begin. Toen ik daarna begon met spelen, vielen de graphics weer een beetje tegen. Het is niet heel slecht, maar er zijn toch nog wel wat harde randjes te zien en vergeleken met de filmpjes aan het begin is dat een hele overgang. Het is niet zo heel storend, want het hele sfeertje van NiGHTS geeft gewoon een vrolijk gevoel. Het geluid is daarentegen wel weer erg goed. De leuke deuntjes in Nightopia dragen echt goed bij aan de sfeer. Ook de voice-acting is heel goed gedaan. De stemmen klinken erg goed en de monden bewegen ook netjes mee.
Kort gezegd is NiGHTS Journey Of Dreams dus best wel een redelijke game. Het hele sfeertje spreekt me heel erg aan en er is genoeg afwisseling om het leuk te houden. Het is jammer dat het spel niet zo lang is, maar met My Dream en het online racen wordt de speelduur nog een beetje verlengd. Aan de besturing is nog wel veel aan te merken. De motion-sensor besturing van de Wii-mote werkt bij NiGHTS gewoon niet echt lekker. Ik vind het zonde voor een Wii spel om over te stappen op de Gamecube controller, maar als je hoge scores wilt halen speelt dat toch veel fijner. Op grafisch gebied zou het ook nog wel wat beter kunnen, maar het is zeker niet slecht. Er zijn dus nog wel wat dingen op NiGHTS aan te merken, maar ik heb me er goed mee vermaakt en het is ook zeker geen slecht spel.
