Niet goed genoeg voorbereid
Farming simulator, Deer Simulator, Bee Simulator, etc. de simulatie games vliegen de laatste jaren van de (digitale) plank. Als er een simulatie van gemaakt kan worden dan wordt er wel een manier geworden om er een game van te maken. Mr. Prepper is er zo één die het voorbereiden op doomsday combineert met een overheid die liever de hele zaak in de vuilbak dumpt. Zonnebrilletjes, dagelijkse controles, alle misère ontkennen en altijd maar roepen: “God bless the president.” De toon is gezet.
Je zou mogen verwachten dat de setting een ideale kapstok is voor satire. Daar begint het ook mee, want het stadje waar het zich afspeelt heet Murricaville. Duidelijk een steek naar het Zuiden van Amerika. Verder dan dit soort humor gaat het echter niet. Af-en-toe een woordgrapje dus en meer niet. Er zijn probeersels, maar deze slaan nagenoeg altijd de plank mis. Laat je niet verleiden door de start, want dit is overduidelijk geen Fallout Shelter.
Voorbereiden, bouwen, slapen, zuchten
Wat doe je dan eigenlijk als Mr. Prepper? Eerst voorbereiden om te kunnen ontsnappen uit de nachtmerrie die door de mens is gemaakt en als tweede je voorbereiden op een mogelijk kernoorlog. Dit doe je door te bouwen, te eten, te slapen en voornamelijk spullen plaatsen op plekken waar de overheid ze niet kan vinden. Spullen afbreken om materieel te krijgen, eten maken om de verscheidene metertjes vol te houden en… slapen. Het grootste deel van de game speelt zich af in je huis waar je koortsachtig een poging doet om zo veel mogelijk van je louche praktijk je verbergen. Lukt dat niet, dan neemt de overheid je mee en is het afgelopen. Je hebt echter ook de optie om naar verschillende buitenlocaties te vertrekken om spullen te verzamelen. Je moet er wel voor zorgen dat je weer op tijd in bed ligt, want de overheid kan zo weer op bezoek komen om je elektriciteitsgebruik op te nemen. De race tegen de klok is begonnen.
Dan begint de grind en houdt het nooit op. Waar de game in het begin nog redelijk complex is, wordt het naar een uurtje of twee een exercitie in herhaling. Spul bouwen, eten, slapen, spul afbreken en weer door. De zaken die in het begin voor problemen zorgen negeer je al snel om nieuwe spullen te bouwen of zaken te verplaatsen. Voor een simulator niets bijzonders natuurlijk. Alleen slaat de herhaling wel snel toe.
Herhaling kan in zekere zin uiteraard mediterend werken. Er is alleen één erg groot probleem. Deze game is met een controller vrijwel niet te spelen. De interface is één op één overgezet van de PC-versie en werkt met allerlei knoppencombinaties om van menu naar menu te springen. Je loopt door één van de sticks te bewegen en op een locatie te klikken, je beweegt de camera met één van de twee sticks, je dient te klikken op voorwerpen voor interacties en met de schouderknoppen verwissel je van menu. Met een muis zou het prima te doen zijn. Met een controller is het door de hoeveelheid menu’s bijna niet te doen. Met de nodige tijdsdruk en allerlei metertjes die je gevuld moet houden is de interface nogal bepalend voor de moeilijkheidsgraad. Deze metertjes in de gaten houden is namelijk niet lastig. Het navigeren van alle menuutjes wel.
Waarom de game combat heeft is mij een raadsel. Technisch gezien is het mogelijk om wolven in een bos tegen te komen. De combat is alleen zo simplistisch dat het echt niet had gehoeven. Hoe gaat combat? Je craft een wapen houdt deze vast en klikt met je cursor bijvoorbeeld op een wolf. Iets wat wederom met een muis acceptabel is, maar met een controller wordt dat nogal lastig, doordat dat beest alle kanten opspringt en je ondertussen door een ander weer wordt aangevallen. Frustratie alom en nooit hetgeen waar je op zit te wachten.
Stilte voor de storm
Voor een game met een constante dreiging van de overheid en een kernoorlog is deze akelig stil. Er zijn wat standaard geluidseffecten die regelmatig herhaald worden voor meerdere activiteiten. Er is daarentegen vrijwel geen achtergrondmuziek of deze is zo zachtjes dat je bijna vergeet dat er iets aanwezig is. Zonde, want de grafische stijl is op momenten best prima en een toepasselijke soundtrack zou de algehele sfeer behoorlijk vergroten. Al is het maar om het herhalende karakter wat te doorbreken.
Het mag duidelijk zijn, Mr. Prepper komt op de Series X niet echt tot zijn recht. Er zit een degelijke simulator onder de interface die met een muis waarschijnlijk prima te bedienen is. Met een controller is het niet te doen. Te veel menuutjes, te trage bediening en vooral te stroef om te doen wat de game nou echt verwacht. Heb je zin in een degelijke bunker simulator, probeer de PC-versie (er is een demo beschikbaar op Steam) en laat deze console versie lekker in de bunker liggen.
