Het begin van een nieuw seizoen
Nadat afgelopen zondag het MotoGP seizoen van start ging, komt Capcom nu met een racegame over deze koningklasse. Het is de derde MotoGP game die Capcom maakt sinds ze de licentie in 2008 van THQ overnamen. In het verleden werd geroepen dat de reeks veel te arcade werd, dit jaar proberen ze het meer de simulatiekant op te duwen, en tegelijkertijd de toegangsdrempel laag te houden.
Als het beginscherm wordt getoond word je direct gevraagd hoeveel ervaring je hebt. Als fan van racegames dacht ik hem op experienced te zetten. Keuze heb je tussen een aantal standaard game modes. Wereldkampioenschap, dus een seizoen rijden in de klasse en rijder naar keuze. Time trial, online en als belangrijkste de carrière mode. Je begint met een zelfgecreëerde rijder en start onderaan de ladder bij de 125cc klasse en je werkt je op via de Moto2 naar de MotoGP. Een paar dingen die aan te passen zijn, zijn je persoonlijke kledingdracht, kleuren en motor. Naarmate meer geld in het laatje komt kun je een team om je heen creëren en succesvol worden.
Zo gezegd zo gedaan start mijn carrière. Ik kies als thuisbasis natuurlijk de TT van Assen en krijg eerst een oefenrace waarbij alles uitgelegd wordt over de aspecten van motorracen. Zaken als achter de kuip hangen op rechte stukken voor snelheid en de perfecte racelijn volgen komen aan bod. Het is allemaal redelijk rechttoe rechtaan: Je racet, wint en promoveert naar een hogere klasse. Na elke behaalde positie krijg je punten en een cijfer voor de race en krijg je de beschikking over een uitgebreider team. Een minpunt van de carrière is dat je elk jaar je motor verbetert terwijl de tegenstand hetzelfde blijft. Het is leuk als de moeilijkheidsgraad hoog staat waardoor het een paar seizoenen duurt voordat je aan de top staat. Begin je op een laag niveau, dan zal het heel snel vervelen. Je moet jezelf durven te laten verliezen, als je meteen gaat winnen is de moeilijkheid gewoon te laag gezet. Het is ook jammer dat er niet gekeken is naar Formule 1 van Codemasters. Hier is perfect neergezet hoe sfeer kan worden gecreëerd in een racegame en hoe de beleving vergroot kan worden. Hier had MotoGP een lesje van kunnen leren en de spelervaring naar een hoger niveau kunnen tillen.
Alleen ronkende motoren is genoeg
Eén van de dingen die opvielen was dat het spel grafisch nogal zwak is. De textures van de motoren en zaken als publiek zijn erg slecht. Ze zijn niet diep en op momenten erg onhelder. De tracks zijn allemaal perfect nagemaakt, maar grafisch zien ze er vlak uit en leven de tracks niet. Geluidsmatig zit alles wel goed in elkaar, je kunt goed horen of een Honda je inhaalt of dat de zware brom van de Ducati Desmosedici achter je zit. De soundtrack is wel ronduit waardeloos, als je aan het racen bent hoor je in een keer zo’n irritant nummer afgespeeld worden. Leuk voor een game als Need for Speed, maar dat hoort niet thuis in een simulatie race game. Daar stoorde ik me echt aan, het enige wat je moet horen zijn de ronkende motoren.
Gameplay technisch rijdt de game wel lekker. Maar het kost veel tijd om de motoren onder de knie te krijgen. Zet de moeilijkheid op experienced en je zult echt moeten vechten om de motor onder controle te houden. Met experienced wordt de tractiecontrole en wheeliecontrole uitgezet waardoor je meer op 1 wiel rijdt dan op 2. In het begin van de carrière gaat alles er relatief makkelijk aan toe. De 125cc motoren hebben niet veel pk waardoor je niet snel in de fout gaat. Stap over naar de MotoGP en tik met het uitaccelereren heel licht het gas aan en daar gaat je achterwiel, en vaak met jezelf erbij.
De races zijn alleen maar spannend omdat de banden na een aantal rondes op zijn waardoor het lastig wordt voor jezelf. Van de tegenstand hoef je geen prachtige inhaalacties te verwachten. Deze rijden zowat op rails, waardoor races vrij saai en voorspelbaar worden. Dit is erg storend, want races worden gemaakt door inhaalacties, dat deze hier minimaal zijn is jammerlijk.
De besturing van de motoren laat daarnaast ook nog een beetje te wensen over, vooral bij de snelle chicanes zoals de GT bocht in Assen is het aardig lastig om de motor snel om te gooien, helemaal wanneer er wordt gereden op de zwaardere 800cc motoren van de koningsklasse. Dit is ook meteen het probleem met MotoGP. Het is erg lastig en tijdconsumerend om goed te rijden. Dit komt doordat bij deze tak van sport de ‘feeling’ met de motor zo belangrijk is dat het niet goed in een game te verwerken is. Het gaat om zoveel meer dan alleen mooie lijnen rijden. En daarom is oefenen ook het belangrijkste in het spel. Gemiste kans is dat je maar 3 rondjes mag oefenen voordat je moet kwalificeren. Hierdoor kun je banen niet tot in de perfectie oefenen, of er moet eerst naar de time trial worden gegrepen.
MotoGP is uiteindelijk een vermakelijke racegame geworden, grafisch en speltechnisch is het niet hoogstaand maar de gameplay zit goed in elkaar. Het grootste minpunt van deze game is dat de AI van de medecoureurs niet al te goed is waardoor er weinig spanning ontstaat in de races. Ook de samenstelling van 2010 is jammer, maar gelukkig zorgt Capcom voor een update waardoor er met de 2011 line up kan worden gereden. Omdat er weinig concurrentie is zal dit een aanrader voor elke MotoGP liefhebber zijn. Maar ben bereid om flink wat uren erin te steken.
