Eigenlijk is het wonderbaarlijk dat sommige franchises nog steeds bestaan en games blijven voortbrengen. Want deze franchises hebben de afgelopen jaren geen goede games opgeleverd en toch blijven ontwikkelaars en uitgevers het proberen. Elke keer vliegen de beloftes ons om de oren, maar meestal komt de game gewoon niet goed uit de verf. Mortal Kombat is hier een goed voorbeeld van. De eerste twee delen waren geweldig en dan voorname door de brutale fatalities. Maar na deze twee delen kwam de franchise een beetje in de slop te liggen en was er weinig vernieuwing en resulteerde vele games in slecht uitgewerkte games. Met Mortal Kombat vs. DC universe proberen ze de franchise nieuwe leven in te blazen en dit door middel van de superhelden uit de DC stripboeken. Een truc die we al wel vaker gezien hebben in fighting games en is dus eigenlijk niet zo heel verrassend.
Door de toevoeging van de superhelden uit de DC stripboeken zou je verwachten dat er een enorme lijst aan personages tot je beschikking zou hebben. Maar de hoeveelheid personages in deze game valt mij enigszins tegen, maar ook de bekendheid van sommige personages. Zo zitten er veel DC personages in waar ik maar vaag iets van gehoord heb en de sterke personages zijn toch eigenlijk Superman, Batman en de Joker. En dit is toch wel enigszins jammer omdat je bij superhelden denkt aan personages die iedereen kent. Dus helaas heeft DC weinig echt aansprekende personages te bieden. Maar ook de Mortal Kombat kant is dit keer lichtjes vertegenwoordigd. Sub-Zero, Liu Kang en Kitana zijn personages die onder de Mortal Kombat veteranen vallen en er nu ook gelukkig inzitten. Maar toch ontbreken er bekende personages zoals Reptile. En dit is jammer, want het totaal aan 22 personages geeft redelijk wat afwisseling, maar ik had graag veel meer keuzemogelijkheid gezien wat de game een veel langere speelduur zou hebben gegeven.
Superman’s zijn ruggengraat er uitrukken?
Mortal Kombat staat, zoals ik al zei, bekend om zijn brutale fatalities. Dit zijn finishing moves die je kunt uitvoeren als je een bepaalde combo indrukt net voordat die persoon dood op de grond ligt. En dit was toen zo moeilijk dat het een enorme prestatie was als jij alle fatalities had gezien van elke vechter. Maar doordat er superhelden in deze game zitten, hadden de makers ineens een probleem met de geloofwaardigheid van het verhaal, de game, maar bovenal het in stand houden van de achtergrond van de vechters. Het verhaal zorgt er enigszins voor dat het beter past bij de personages. De twee werelden van Mortal Kombat en DC Universe worden namelijk samengebracht door de slechteriken Darkseid en Shao Khan die samen zijn gefuseerd tot Dark Khan. Door het samengaan van de werelden komen er bepaalde krachten vrij waar door de superhelden minder sterk worden en ook te verwonden zijn. Bovendien worden ze beïnvloed door de Rage waardoor ze ook elkaar kunnen aanvallen, omdat dit het slechtste in ze naar boven brengt. Al met al hebben ze het redelijk dichtgetimmerd met de superhelden en hun achtergrond in stand te houden. Maar helaas hebben ze er dan wel weer voor gekozen om de fatalities minder bruut te maken en zijn ze toch nog best wel redelijk tam. Begrijp me niet verkeerd er vallen nog steeds wel wat doden en er vliegt nog steeds bloed in het rond, maar ze zijn helaas wat milder geworden.
Mortal Kombat vs. DC Universe biedt voor de singleplayer speler 4 modi. Ten eerste de practice mode waar je de mogelijkheid hebt om alle combo’s onder de knie te krijgen. Maar de overige drie daar draait het toch om. Ten eerste de verhaalmodus. In deze modus kun je de superhelden kant en Mortal Kombat kant spelen en hierdoor met de diverse personages kennismaken. Bovendien unlock je hierdoor ook 2 nieuwe personages en heb je alle filmpjes gezien. Het is leuk dat er twee personages unlockbaar zijn, maar wederom had ik dit aantal graag hoger gezien. Want de verhaalmodus was dan veel interessanter geweest om uit te spelen. Ook zijn de filmpjes niet zo heel bijzonder en dus zeker niet de moeite waard om voor beide kanten 5 uur op te offeren. De arcademodus daarentegen is weer wel leuk. Lekker ouderwets tegen steeds moeilijkere vijanden vechten. Een mode die onmisbaar is in een fighting game. En tenslotte hebben we de Kombo Challenge. Een soort oefenmodus om de diverse knoppencombinaties onder de knie te krijgen. En dit geeft goed aan hoe diepgaand de Mortal Kombat serie eigenlijk is. Maar ook komt er nu goed in beeld waar deze game nu op struikelt en dat is niet eens zo zeer de game zelf. De game wordt op de Xbox 360 met de D-pad gespeeld. En deze werkt soms niet al te nauwkeurig. Hierdoor zijn sommige knoppencombinaties zo enorm moeilijk dat het gewoonweg niet leuk meer is. En dit is nou erg jammer.
Minigames….partygame?
Naast het soms weigeren van de d-pad is de besturing van de personages erg goed in orde. Soms heb je wel het gevoel dat de game erg traag speelt, maar dat is zeker niet af te zien aan de actie op het beeld. Bovendien bevatten de gevechten nu ook soort minigames die iets meer variatie aan de gevechten brengt. Ten eerste is er de mogelijkheid om als je dichtbij je tegenstander staat in Klose Kombat te komen. De persoon die dit startte mag dan zijn tegenstander in elkaar trimmen. Je tegenstander kan hier iets tegen doen door op dezelfde knop te rammen als jij doet. En dit is leuk bedacht en het gaat erom wie het beste gokt. Ook geldt dit als je iemand door een muur heen slaat. Dan is het bedoeling om gewoon zoveel mogelijk schade te doen, maar als je naar beneden valt dan deel je wederom klappen uit en is er de mogelijkheid om een speciale aanval op het laatst te doen om nog meer schade te doen. En dit is een leuke toevoeging en zorgt voor die frisheid in de Mortal Kombat reeks. Ook de rage meter, waardoor je als hij vol is een korte tijd sterker bent, is een welkome toevoeging.
Grafisch gezien is deze game niet zo heel sterk. De personages zien er wel goed uit, maar de omgevingen, de filmpjes en tussenplaatjes zien er niet geweldig uit. De 360 heeft veel meer in huis en een fighting game zou juist door de beperkte ruimte die je moet vormgeven en bouwen er geweldig mooi uit moeten zien. De sound van de personages is wel goed gedaan. Maar waar de game eigenlijk omdraait is natuurlijk de multiplayer en daar is eigenlijk niks mis mee. Gewoon met je vrienden op de bank elkaar kapot meppen. En dat is nou jammer, ik had graag meer in de singleplayer willen zien. Mortal Kombat vs. DC Universe is een middelmatige game die vooral in de multiplayer het goed doet. Het aantal personages is aan de lage kant en ook de graphics zijn niet je van het. Maar gelukkig biedt de game wel enkele vernieuwingen door de soort quicktime achtige events. Een game die helaas niet boven het gemiddelde uitsteekt.
