Een lange tijd geleden in een slaapkamer in Friesland begon het eerste deel van een trilogie. Ik heb het hier dan niet over Star Wars, maar over de geweldige gameserie, Metroid Prime. De trilogie begon bij planeet Tallon IV, waar premiejager Samus Aran heen werd gestuurd om uit te zoeken wat de Space Pirates daar aan het uitspoken waren. Uiteindelijk bleek dat ze bezig waren te experimenteren met het gevaarlijke Phazon. Samus wist echter hun plannen te stoppen door Metroid Prime, de bron van het Phazon te verslaan. Tenminste, dat dacht ze…
Een tijdje later wordt Samus opgeroepen om uit te zoeken wat er is gebeurd met een Galactic Federation schip, wat een Space Pirate schip aan het achtervolgen was. Eenmaal op planeet Aether aangekomen komt Samus achter een verschrikkelijk feit. Nadat een meteoriet ingeslagen is in de planeet werd Aether opgesplitst in twee dimensies. De bewoners van Aether, de Luminoth hadden de energie van de planeet opgeslagen, maar door de meteoriet werd deze energie verdeeld over de twee dimensies. Het was aan Samus om de energie uit de duistere dimensie terug te brengen naar de lichte dimensie. Hierbij werd ze echter tegengehouden door de Ing en haar alter-ego, Dark Samus. Dark Samus bleek Metroid Prime te zijn, die de Phazon Suit van Samus had opgenomen. Na een moeizaam gevecht wist Samus haar toch te verslaan en Aether te herstellen.
Het einde is nabij
Zes maanden later begint het verhaal van Metroid Prime 3: Corruption. Samus moet zich melden bij de Galactic Federation. De biologische computers van de Federation, Aurora Units, zijn besmet geraakt door een virus. De Space Pirates worden verdacht van het plaatsen van het virus. Om de Aurora Units te zuiveren moest het systeem worden uitgeschakeld, dit betekent helaas wel dat de Federation kwetsbaar is geworden. Samus wordt samen met drie andere premiejagers (Ghor, Rundas en Gandrayda) opgeroepen om uit te zoeken wat de Space Pirates van plan zijn. Tijdens de briefing wordt de nabije planeet Norion aangevallen door Space Pirates. De premiejagers worden erop uitgestuurd om de plasma generators te repareren, zodat de verdedigingskanon van de planeet weer kan functioneren. Samus wordt hier weer eens tegengehouden door Meta Ridley, en om het nog eens erger te maken komt er ook nog een Leviathan Seed (een soort van levende meteoriet) op de planeet af. Wanneer het Samus lukt om het kanon aan te zetten worden de drie premiejagers aangevallen door een wedergeboorde genaamd Dark Samus. Met een gigantische knal worden de drie weggeschoten en wordt alles zwart…
Het zit in haar en verandert haar
Een maand later word Samus wakker in een laboratorium van de Galactic Federation. Zij en de anderen zijn door Dark Samus besmet geraakt met Phazon. Hun lichamen maken nu zelf Phazon aan. Om hiervan gebruik te maken hebben de wetenschappers Samus’ pak aangepast met een PED (Phazon Enhancement Device). Dit brengt een gehele nieuwe twist aan de serie. Met de PED kunnen de premiejagers namelijk Hyper Mode activeren. Dit is een stadium waarin ze een energy-tank vol Phazon kunnen gebruiken om hun krachten te versterken. Dit is niet zonder risico’s, want ze kunnen er ook aan doodgaan. De andere drie zijn al eerder wakker geworden en op pad gestuurd om andere, met Phazon besmette planeten te helpen. Het contact werd echter met hun verbroken en nu moet Samus hun missies afmaken.
Best even wennen
Om haar te helpen bij haar missie krijgt Samus de beschikking over een paar handige snufjes. Dit betekent een gigantisch verschil met de vorige delen. Om te beginnen verlies je niet gelijk al je wapens meer, zoals je Charge Beam en Space Jump Boots. Maar niet alleen dit is een welkome vernieuwing in de serie. Voor Corruption is het hele besturingssysteem over de kop gegooid. Je maakt nu namelijk volledig gebruik van de Wii-mote. Je moet nu echt alles zelf doen, richten, Grapple Beam gebruiken enzovoort. Dit moet alleen wel heel erg wennen. Het werkt echt zo precies, dat een millimeter ernaast richten ook echt betekent dat je mist. Je kunt nu dan ook echt niet meer blindelings gaan rammen op die A-knop. Een echte welkome toevoeging is, dat je dit keer kunt springen met de Morphball, zonder een bom te leggen. Dit helpt echt goed bij de kleine doolhoven waar je snel moet springen omdat er een vijand op je zit te schieten. In het begin zul je weinig kunnen raken (ik wel in ieder geval), maar na 10 tot 15 minuten spelen was ik al helemaal gewend geraakt, en had ik nog maar weinig besturingsproblemen.
Niet alleen de besturing heeft een upgrade gekregen, maar ook de puzzels zijn een stuk spectaculairder geworden. Naast af en toe eens een grote puzzel, zijn er ook abnormaal veel stukjes waarbij er eventjes moet worden uitgesloofd met de Wii-mote. Om bepaalde deuren te kunnen openen zul je bijvoorbeeld soms een handvat moeten omdraaien. Dit doe je door je Wii-mote naar achteren te halen, naar links te draaien en dan weer terug te duwen. Zelfs tijdens normale gevechten zul je al echt gebruik kunnen maken van de motion-sensors. Vrijwel gelijk aan het begin krijg je de Grapple-lasso. Door te locken op een Grapple-punt en dan je Nunchuck naar voren te zwaaien gooi je de lasso weg. Door dan weer hard je Nunchuck naar achteren te trekken kun je bijvoorbeeld schilden van deuren aftrekken, of zelfs de schilden uit de handen van Space Pirates rukken. Allemaal van dit soort kleine puzzeltjes zorgen er echt voor dat Corruption zich afscheid van de vorige twee delen.
Enorme verbetering in design
Ook het beeld is dit keer aangepakt. Van Prime 1 naar Prime 2 zagen we al een grote verbetering, en met Prime 3 is er weer een schepje bovenop gedaan. Alles ziet er wat scherper en gelikter uit en je omgeving is echt magisch mooi gemaakt. Je kunt dit keer je schip gebruiken om van planeet naar planeet te reizen, en in het level-design zie je deze vrijheid weer goed terug. Op bijvoorbeeld Norion kun je echt kilometers ver zien, maar er gebeurd ook echt iets op de achtergrond. Je ziet bijvoorbeeld Ridley rondvliegen of één van de andere premiejagers in gevecht. Toch blijft de mysterieuze sfeer van de Metroid serie in zowel verhaal als beeld aanwezig.
De karakters in het spel zijn qua design echt een heel stuk vooruit gegaan. Ze zien er echt heel mooi uit en je ziet bij mensen echt de gelaatstrekken. Metroid Prime 3 introduceert ook voor het eerst stemmen bij personages. Iedereen behalve Samus zelf heeft eindelijk een stem gekregen en de monden bewegen echt synchroom mee met de tekst. De lange tussenfilmpjes zijn hierdoor dan ook echt niet storend. Ook niet sprekende personages zien er mooier uit. Space Pirates hebben nog dezelfde stijl als in Echoes, maar dan met blauwe plekken van Phazon op hun lichaam. De Galactic Federation troepen hebben wat mooiere pakken, maar ook nog steeds in de stijl van Echoes. Zelfs het wapenvuur ziet er beter uit. De Charge Beam lijkt nu meer op een gele vuurbol in plaats van een perfecte bol.
Weer goed geluid
Aan het geluid kun je ook weer goed horen dat de Metroid serie echt belangrijk is voor Nintendo. Dit is namelijk weer echt prima in orde. Het titelnummer is weer net zo aanstekelijk als bij de vorige delen. Oude nummers komen ook weer terug, denk aan het irritante muziekje bij de aanwezigheid van Space Pirates. Je kunt echter wel horen dat het een ander deel is, want in elk oud nummer is er weer een kleine verandering aangebracht om het toch vernieuwend te houden.
Een mindere vernieuwing ten opzichte van Echoes is, dat er geen multipolaire in zit. In plaats daarvan hebben ze een systeem bedacht om punten te krijgen voor bijvoorbeeld het verslaan van eindbazen of het scannen van belangrijke Lores. Met deze punten kun je dan weer andere objecten als Image Galleries vrijspelen. Dit komt echter een beetje goedkoop over. Het is net alsof er niet eens moeite is gedaan om er een multiplayer in te stoppen, terwijl dit net zo goed zou kunnen werken op de Wii. Om te proberen deze teleurstelling voor velen toch wat goed te maken hebben ze nog wel een functie erin gedaan waarmee je iets met je vrienden kunt proberen. Het blijft echter bij proberen, want je kunt alleen maar die punten uitwisselen. Dit is echt een gemiste kans.
Ondanks dit moet ik toch concluderen dat Metroid Prime 3: Corruption echt een waardige afsluiter is voor de Metroid Prime trilogie. In de Story-mode is alles echt tot in de puntjes goed uitgewerkt. De besturing is in het begin heel erg wennen, maar al snel zul je niet meer anders willen. Het heeft weer een super goed verhaal en alles ziet er weer netter uit als de vorige delen. Toch blijft het echt jammer dat er geen multiplayer in zit, want in Hunters op de DS werkte dit echt super goed. Maar zo heeft elk spel wel weer iets om op te merken. Metroid Prime 3: Corruption is echt een gigantisch goed en mooi Wii-spel, en een goede reden om een Wii in huis te halen, mocht je nog geen Wii hebben.
