Oorlog is erg in de laatste jaren. De Amerikanen zijn bezig in Afghanistan en de Russen hebben ook regelmatig vechtpartijen. Meestal begint het doordat er een dictator aan de macht komt, die de landen om zich heen, of misschien zelfs wel de hele wereld over wil nemen. Denk hierbij aan Hitler of Stalin, maar een probleem waar ze altijd op stuiten is het verzet van de bezette landen. In Metal Slug 7 voor de Nintendo DS krijgt een soortgelijk persoon met hetzelfde scenario te maken. Morden wil de wereld overnemen, maar wordt tegen gehouden door een elite infiltratieteam. Marco, Tarma, Eri, Fio, Ralf en Clark worden eropuit gestuurd om hem te stoppen, wat ze ook gaat lukken. Dan verschijnt er echter een vreemd leger uit de toekomst. Met de hulp van deze blauwe mannetjes weet Morden opnieuw een leger op te bouwen. Dit is wel tevergeefs, aangezien ook deze militie niet op kan tegen de kracht van het eliteteam.
Terugkomst van de arcadehallen
De overwinning hangt natuurlijk wel af van de vaardigheden van de speler. In Metal Slug 7 draait het om de snelle arcade gameplay. Je loopt van links naar rechts door een tweedimensionale wereld heen. Ondertussen wordt je van alle kanten aangevallen door vijandelijke soldaten, helikopters en tanks. Veel tijd om na te denken heb je hierbij niet, dus zit er maar één ding op en dat is schieten totdat je er gek van wordt. In deze drukte is het dan ook nog eens de bedoeling dat je POW’s (Prisoners Of War) bevrijdt. Bij elke missie zijn enkele hiervan vastgebonden en jij zult hun touwen dus door moeten snijden. Hoe meer je weet te bevrijden, hoe meer punten je op het eind van een missie krijgt. Er is echter een element wat hierbij roet in het eten weet te gooien.
In Metal Slug 7 wordt je namelijk genadeloos afgestraft wanneer je geraakt wordt door één vijandelijke kogel of ander wapen. Je bent dan gelijk een leven en je bonussen kwijt en het ergste is nog dat de teller van het aantal bevrijdde POW’s weer op nul wordt gezet. Een goede score neerzetten wordt je hierdoor dan ook erg moeilijk gemaakt. Dit komt met name door de hoge moeilijkheidsgraad. Je kunt het spel in drie standen spelen Beginner, Normal en Hard, maar zelfs op de eerste is het belachelijk lastig om, zonder een paar keer dood te gaan door het level heen te komen. Heel vaak ben je net klaar met het neerschieten van een paar soldaten en dan komt er weer een kogel van de andere kant van het scherm aanvliegen die je net weet te raken. Het was dus misschien net wat beter geweest om meerdere hits toe te staan, voordat je een leven kwijt raakt.
Zo veel vrije tijd en zo weinig te doen
Dit helpt echter wel bij het verlengen van de levensduur. Veel tijd valt er namelijk niet in het spel te steken. Het hoofdverhaal bestaat uit slechts zeven missies. Als alles een beetje mee zit ben je hier wel in een uurtje doorheen. Je kunt het dan nog wel met andere personages gaan spelen. Elk personage heeft zijn eigen voordelen ten opzichte van de rest. Eri krijgt bijvoorbeeld twee keer zoveel handgranaten dan normaal en Fio begint missies met een machinegeweer. Het klinkt veelbelovend, maar voor verschil in gameplay zorgt het eigenlijk niet. Daarnaast kun je ook wisselen van personage tijdens het spelen wanneer je een stuk of drie keer bent doodgeschoten. Het wordt dan ook niet aantrekkelijker gemaakt om deze missies keer op keer door te blijven spelen. Het spel bevat nog wel een Combat School. Hierbij moet je dezelfde missies doorspelen, maar dan krijg je er verschillende opdrachten bij. Ook dit voegt dus vrij weinig toe. Metal Slug mist gewoon multiplayermodi. Het had leuk geweest om dit online of offline gezamenlijk te kunnen spelen. De snelle actie in het spel is hier perfect voor. Zelfs een online leaderboard had het uitdagender kunnen maken, maar helaas ontbreekt ook deze optie.
Het spel wordt hierdoor dan ook erg snel eentonig. De enige afwisseling komt van de zogenaamde Slugs. Dit zijn grote bepantserde voertuigen die voor veel meer vuurkracht weten te zorgen. Er zijn zes verschillende Slugs, die je gedurende het hoofdverhaal allemaal tegen zult komen. Je kunt gebruik maken van twee tanks, twee lopende mechs en een vliegtuigje. Allemaal hebben ze andere aanvallen en het beste eraan is, dat je meerdere keren kunt worden geraakt, voordat ze kapot gaan. In de laatste missie kom je de meest overweldigende Slug tegen, de Slug Gigant. Zoals de naam al zegt is dit een enorme robot. Hij beschikt dan ook over behoorlijk sterke wapens en zijn verdedigende eigenschappen liggen ook erg hoog. Het is werkelijk een genot om hiermee te mogen spelen. Jammer dat je hem alleen maar mag gebruiken tegen een andere grote mech en niet tijdens de andere missies.
Simpele arcade besturing
Wat ook tegenvalt is het feit dat alle Slugs en personages precies hetzelfde besturen. Je hebt telkens twee schietknoppen en een springknop. Dit geldt overal bij en het enige verschil is dat de voertuigen allemaal andere wapensoorten hebben. Lopend begin je met een standaard geweer die oneindig veel kogels heeft. Je kunt hiermee ook naar boven schieten, maar als je naar beneden wilt schieten door de grond heen wordt het wat vervelender. Je zult namelijk eerst moeten springen voordat je naar onderen kunt richten en dus de vijanden daar raken. Het probleem is echter dat die soldaten vanaf die positie jou wel kunnen raken. De tijd die je dan hebt om op ze te reageren wordt hierdoor verkort. Dit veroorzaakt dan ook een groot deel van het aantal sterfgevallen in een missie. Een punt dat ontbreekt in Metal Slug 7 is het gebruik van het touchscreen. Het fungeert alleen maar voor een kaartje van het level, die je kunt verschuiven om POW’s en power-ups te kunnen vinden. Alle actie gebeurt op het bovenste scherm en veel gebruik van het touchscreen zul je dan ook niet maken. Hierin kun je gewoon ziet dat alles eigenlijk rechtstreeks uit de oude arcade-delen van de Metal Slug serie is geplukt.
Dit is ook duidelijk zichtbaar aan de graphics. Alles ziet er netjes uit en ook goed scherp, maar het trekt niet het uiterste uit de Nintendo DS. De beelden lijken soms zelfs een beetje uitgerekt, alsof het hergebruikt materiaal is. Slecht is het in ieder geval niet. Hetzelfde valt eigenlijk te zeggen over het geluid. Het klinkt netjes, maar komt wel erg standaard over. De voice-overs zijn gewoon goed en de simpele muziek weet de Metal Slug sfeer goed te vertolken. Fans van de serie zullen dit dan ook wel gaan waarderen.
Voor de wat minder fanatieke arcadeliefhebbers valt er echt weinig te beleven in Metal Slug 7. De hoofdmissies zijn erg kort en worden ook niet echt interessant gemaakt om opnieuw te spelen. Daarnaast is het spel vaak ook nog erg moeilijk en zul je het na één keer wel zat zijn. Ook de Combat School weet hier geen verandering in te brengen. De snelle gameplay is echter wel erg vermakelijk en vooral in de Slugs wordt het pas echt leuk. Jammer dat er dan ook geen multiplayermodi aanwezig zijn. De graphics en het geluid lijken rechtstreeks uit de vorige delen te zijn getrokken, waardoor het wel goed is, maar het niet uitblinkt ten opzichte van andere DS games. Ben je dus een fan van de Metal Slug serie, of houdt je gewoon van de goede oude arcade ervaring, dan zul je wel een paar uurtjes plezier kunnen beleven aan Metal Slug 7. Heb je er echter niks mee, dan raad ik je aan om verder te zoeken, aangezien er voor de Nintendo DS wel betere spellen verkrijgbaar zijn.
