Nu kan ‘t niet meer?
Als ik aan vroeger denk dan schieten games als Wolfenstein mij te binnen. Dat waren nog eens tijden waarin alles kon. Hakenkruizen, Hitler en zijn mede-eindbazen neer vlammen met een machine geweer, enzovoort. Tegenwoordig kan alles alleen nog maar in films. The Devils Rejects is grof, Hostel is leedvermaak en Saw is weer een combinatie van, dat is niet erg, maar wel in games. Hoe je het ook wil noemen, we hebben in de gamewereld toch nog n spraakmakende titel die alles te boven gaan. Van de maker van Grand Theft Auto komt het spraakmakende 2e deel in de Manhunt 2 reeks en laat ik nu net het eerste deel volledig kapot gespeeld hebben.
Het was eigenlijk een zeer grote verassing, want wie had ooit verwacht dat Rockstar het nogmaals aan zou durven om aan een Manhunt game te gaan denken, laat staan om eraan te gaan beginnen. Manhunt was op de PC een groot succes, maar werd na enkele weken, al dan niet pas maanden, verbannen in diverse continenten en landen. Het spel zou namelijk de grofheidfactor niet waard zijn en daar ver bovenuit schieten. Zelfs moordende kinderen zouden zichzelf opgeleid hebben met de game, al willen mensen de games wel eens de oorzaak noemen van hun eigen daden. Een makkelijke uitweg dus. Dat Rockstar de nodige kritiek over zich heen kreeg en daarbij de heer Jack Thompson op de nek kreeg zal hen een kleine worst wezen. Het spel verkocht naar behoren en door de steeds feller wordende kritiek wilde iedereen alleen maar in handen komen van de game. Hoe meer iets gehyped wordt, of het nu positief of negatief is, hoe meer het zal verkopen. Rockstar deed goede zaken, en Take Two handelde de diverse problemen af.
Met Manhunt 2 mogen we onverwacht, al is het toch wel weer verwacht als je kijkt naar het imago van Rockstar (toch een van de beste ontwikkelaars ooit), een nog brutere game verwachten dan ooit het geval is geweest. Haal de virtuele plastic zakken, koevoets, messen, glasscherven en divers ander materiaal dus maar vast naar voren. De bedoeling in de game is in de eerste 2 stukken tekst echter nog niet naar voren gekomen, de opmerkelijkste eigenschap wel. In ieder geval; in Manhunt is het de bedoeling je zo grof mogelijk op te stellen tegenover je tegenstanders. Je zult in uitermate donkere omgevingen rond gaan lopen en moet gebruik maken van deze donkere schaduwen in de nachtelijke omgevingen. Als je namelijk in een schaduw staat zal je tegenstander je niet opmerken. Door je verdekt op te stellen en achter een tegenstander zacht op te duiken kun je door middel van een actieknop een moordactie uitvoeren. Hoe langer je jezelf verdekt achter een opponent en de actieknop weet in te houden zonder enige aandacht te trekken van het aankomende slachtoffer, al dan niet medestander(s), hoe bruter de actie. Dit kan resulteren in een omgedraaide nek, een koevoet in de rug die je vervolgens weer netjes eruit trekt of een glasscherf in het lichaam.
In de eerste Manhunt game draaide het om James Earl Cash, een veroordeelde seriemoordenaar die na zijn executie nog blijkt te leven. Toch kan hij nog geen rustig leventje gaan leiden: De director Starkweather, het mysterieuze figuur dat hem uit zijn cel redde, heeft Cash in een vreemde stad vol maniakken gedropt. Om te ontsnappen moet Cash zijn maniakale tegenstanders op de meest bloederige wijze vermoorden. Dit allemaal ter vermaak van Starkweather, die alles via de beveiliging camera’s in de stad volgde. Aan het eind van de game vermoordde Cash deze vuile schoft, zodat de meeste al voortijdig concludeerde dat een vervolg niet realistisch zou zijn, toch wel dus.
Genoeg speelplezier met weinig
Enig minpunt dat in ieder geval zo goed als zeker als negatief punt beschouwd mag worden is de multiplayer die ontbreekt. Nu scheelt het uiteraard dat het spel simpelweg gebouwd en de spanning enkel in toon kan houden in een singleplayer mode, maar het is voor velen natuurlijk een minpuntje van dien. Maak je echter niet al te veel zorgen; de singleplayer wordt ongetwijfeld het geld waard.
Manhunt 2 is in feite een game die je als absurd kunt beschrijven. De mens is nu eenmaal absurd geboren, dus ik snap werkelijk niet waarom deze game verboden moet worden. Het spel krijgt natuurlijk een 18+ leeftijdsrating, dus waarom zou het spel dan niet verkocht mogen worden? Als mensen willen zeggen dat kinderen het spel alsnog spelen, dan kun je toch net zo goed die mooie ESRB-rating afschaffen, al dan niet de mensen die het spel voor hun zoontje, vriend, wat dan ook kopen de blame geven. Het zal een mening zijn die niet bij iedere game-hater in de smaak zal vallen, maar goed. Feit blijft dat Manhunt 2 simpelweg gewoon zal gaan verschijnen op de Nintendo Wii, PlayStation 2 en PlayStation Portable. Veel is er helaas nog niet bekend over de game. Wat is er nieuw, wat moet er beter zijn dan de voorgaande editie? In ieder geval belooft men een nog brutere game, met nog meer bloed, geweld en slachtoffers. Ik ben benieuwd…
