Nostalgie en vunzigheid
Leisure Suit Larry, wie kent het niet? De jonge jeugd waarschijnlijk. Nooit van gehoord! De aloude jeugd die inmiddels al in de 30 is zal ongetwijfeld wel de game franchise kennen. Ooit was het een spraakmakend spel op de DOS-computer waarin ‘seks’ de kern vormde van het spel. Het doel? Zoveel mogelijk van bil gaan. Of dat nog kan tegenwoordig in een game? Jazeker, wel in Leisure Suit Larry, waarin natte dromen waarheid worden.
Je zult denken, is dit nou een porno-game? Nee, dat is het niet. Het is meer een sarcastische knipoog naar een seksistisch verhaal, waarin een wanhopige Johnny Bravo probeert zoveel mogelijk vrouwen voor zich te winnen. Het is niet de eerste game in de onlangse reboot van de franchise, maar wel de eerste game sinds tijden die we gespeeld hebben. Je verlaat in de game New Lost Wages om vervolgens gestrand te worden in Cancum, een verlaten eiland waar je gedwongen wordt met het lekkerste wijf van het land te trouwen. Maar dat kan een probleem zijn, aangezien er maar 2 vrouwen wonen (de moeder en dochter van een Latino). Het is dus nog maar afwachten of je wel zo gelukkig zal zijn met die bruiloft. Tijd dus om haar te vinden, en om te kijken wat voor vlees we in de kuip hebben.
Leisure Suit Larry is een echte, klassieke point and click adventure zoals we ze al eeuwen niet meer vaak zien. Je kunt objecten zoals we het van de aloude DOS-games kennen, oppakken, en combineren om vervolgens bijvoorbeeld een boot te maken. De objecten die je combineert, kun je vervolgens ook weer combineren met andere voorwerpen, om vervolgens met een soort van handleiding tot een groots object te kopen, waarmee je kunt varen om maar wat te noemen. De controls zijn simpel gehouden, waarbij je een knop hebt om interactief aan te geven dat je deze wilt gebruiken. Je kunt van illustratie naar illustratie lopen, en objecten pakken en ze gebruiken waar je maar wilt. Via je mobiel kun je vervolgens gebruik maken van je inventory, objecten bouwen en je opdrachten bekijken. Je kunt tevens foto’s maken van objecten die je later weer terug wilt zien. Het concept van de game is erg simpel, net zoals de oude game dat was, en dat is ook direct de kracht van de game; Iedereen kan het, en iedereen wil het spelen. In conversaties kun je diverse keuzes maken, hoewel ze weinig impact hebben op het verhaal. Het speelt allemaal erg vloeiend, en duidelijk, en ook de controls zijn makkelijk te begrijpen. Door te scrollen kun je direct naar je inventory toe, en alles gebruiken dat je nodig hebt. De puzzels die je moet oplossen zijn vaak best complex. Soms denk je, ok, dit moet het zijn, en dan blijkt toch nog dat je iets anders moet uitvoeren voordat de opdracht echt voltooid is. Ook het combineren van objecten in je inventory is niet altijd even logisch. Vooral als je de conversaties niet goed beluistert en skipt, kan het wel eens zijn dat je niet weet wat je moet doen. Vooral omdat je veelal in het Hotel bijvoorbeeld erg veel opdrachten tegelijk krijgt, is het niet duidelijk welk object nu bij welke opdracht hoort. Het puzzelaspect van de game is weliswaar dus inventief, maar ook soms best wel aan de pittige kant. Walkthroughs die in de loop van de release zullen verschijnen kunnen je echter altijd weer verder op weg helpen wanneer je even vastloopt in je avontuur.
Meesterlijk geïllustreerd
Waar de game vooral in uitblinkt zijn de graphics. Hoewel het spel geen Horizon Zero Dawn is, moeten we het ook niet op die manier bekijken. Je speelt namelijk op een soort illustratieve tekening, waarbij enkele objecten wellicht licht bewegen, maar verder is het vrij statisch. Toch vind ik zelf dat de illustratieve kwaliteit van een uitermate hoog niveau is. Het is een soort cell-shaded look, waarbij alle lijntjes mooi ingekleurd worden, maar de manier waarop de kleuren gecombineerd worden met de characters en de omgevingen, is subliem. Alles is in 1080p haarscherp in beeld gebracht, zij het dat je telkens bijna naar een stilstaand doek of screenshot aan het kijken bent. Persoonlijk bevalt de stijl me wel, en je kunt gewoon zien dat het artwork-team de meeste tijd aan de game heeft besteed. Met meer dan 50 handgetekende locaties zul je zien dat de sfeer echt daarmee neergezet wordt. Qua audio is het spel ‘rustig’. Je hoort op de achtergrond veelal ontspannende deuntjes die passen bij de setting waar je op dat moment in zit. Daarnaast zijn de dialogen goed ingesproken en bijpassend bij alle characters. Ze zijn dan ook goed te volgen. De conversaties zijn wellicht seksistisch, dat geldt overigens ook voor de illustraties, waarbij de nodige dildo’s voorbij komen, maar echt te ver gaan ze nooit. Echt heel grappig is de game echter ook nooit, al is het lekker droge humor, met hierin vaak enig cynisme bij uitspraken die gedaan worden.
Leisure Suit Larry: Wet Dreams Dry Twice is een lekkere throw back naar vroeger, waarbij de vieze, vatsige humor plaats heeft gemaakt voor een wat luchtigere aanpak met licht seksisme hier en daar. Het verhaal van de game zal je niet verbijsterd doen staan, maar glijdt wel lekker naar binnen en gaat nooit al te diep. Het betreft hier vooral een toegankelijke point and click adventure die op te pakken is door iedereen, al moet je soms even flink doorbijten naar de oplossingen, en waarin je lekker los kunt gaan met het oplossen van eenvoudige, maar toch ook vaak flink uitdagende (zoek)puzzels, die vooral de aloude fans onder ons prima kunnen waarderen.
Je kunt de game kopen via Steam.
