[Review] Boiling Point: Road to Hell

Boiling Point: Road to Hell

Inleiding:

Wat krijg je als je Stalker neemt, de postnucleaire setting ervan af schilt en er een zonnig, Zuid-Amerikaans decor achterknipt? Juist Boiling Point, dat overigens niet te verwarren is met de gelijknamige serie op MTV.

Boiling Point biedt vrijheid en grootsheid, zoals deze bij The Elder Scrolls 3: Morrowind zat en in het aankomende Stalker. Het verhaal plaatst de spelen, een zekere Saul Myers, in een wanhopige omgeving. Zijn dochter, die journalist was, is vermist geraakt in de jungle. Hij is een ex-legionair en bereikt zijn “boiling point� en gaat achter zijn dochter aan.

Hij komt aan in een Zuid-Amerikaans dorpje, met de toepasselijke naam “Puerto Sombra�. Hier krijgt de speler gelijk de eerste indruk van hoe ingewikkeld het spel eigenlijk in elkaar steekt.

Vervangbare vrienden:

Als eerste doel heb je het zoeken van de baas waar zijn dochter voor werkte. Deze kun je op verschillende manieren ontdoen van zijn informatie. Je kunt hem bedreigen of een royale som geld geven. Wat je ook doet, het beïnvloed hoe hij (en andere inwoners) door de rest van het spel op je reageert. Hij hoort namelijk bij een bepaalde groep (de civilians). Als je dingen doet die tegen deze groep zijn (voornamelijk het doden van deze civilians.) dan worden ze je vijanden, deze groep beïnvloed ook de groep goverment, deze zullen dan ook tegen je keren. De groep verzetsstrijders zullen echter je “vrienden� worden.

Dit zorgt ervoor dat het hele spel een strijd om balans word. Als de ene groep net je vijand zijn en je hebt ze nodig, zul je moeten zorgen dat je in hun zonnige zijde komt te staan. Dit kan door bijvoorbeeld hun tegenstrijdige zijde uit te moorden, alleen is hier het punt, dat je deze later wel eens nodig zou kunnen hebben en dan heb je die kans ook verspeeld. Het kan zelfs zo erg worden, dat ze gewoon gelijk op je beginnen te schieten zodra ze je zien.

Relaties zijn dus belangrijk en zorgen voor een grote veelzijdigheid in het spel, de speler kan zich identificeren met bepaalde groepen, wat de speelbaarheid en de fun van het spel alleen maar tegoed komt.

De prachtige jungle:

Dat Boiling Point groot is, is nu wel duidelijk. Maar hoe groot heet groot eigenlijk? Om een voorbeeldje te geven heb ik een auto gestolen van iemand, deze bijgetankt tot hij vol zat en ben gaan rijden. Na ongeveer een 30 minuutjes was er nog geen einde gekomen aan de weg. Daarnaast kun je behalve op de weg rijden ook de jungle intrekken. Deze is natuurlijk voorzien van het nodige groen en ook de nodige levendigheid. Er leven slangen die je proberen te doden en in het water stikt het van de vissen die je maar al te graag bijten. Tot mijn grote verassing kan je ook de vogels uit de lucht schieten met een welgemikt schot. Dit ziet bijzonder leuk uit, een vogel die gewoon keihard naar de grond knalt en het helpt ook bij het realistisch laten overkomen van het geheel.

Grafisch is dit spel ook een pareltje, het ziet er allemaal netjes uit, al komen de gezichten wat onnatuurlijk over. De jungle word prachtig geanimeerd, de lucht en de wisselende weerseffecten zijn ook een lust voor het oog. De wapens, waar je onherroepelijk mee te maken krijgt ogen allemaal realistisch en klinken ook realistisch. Het enige nadeel, wat ik persoonlijk een grote tegenvaller vond is het schade detail op de voertuigen. Deze is haast niet aanwezig, als je door ruiten heen schiet zul je nergens een gat zien zitten, terwijl je dit toch wel zou verwachten, vooral bij een spel als dit.

Helaas komt al dat moois tegen een prijsje. In dit spel was niet m’n grafische kaart (een Ati Radeon 9800 pro) de bottle-neck, maar puur de weinige hoeveelheden RAM mb’s. De hardeschijf was constant bezig met zijn swapfiles, en dit was te merken tijdens het spelen, als een gebied werd bezocht ratelde hij flink en schokte het spel enorm. Ik raad iedereen, die het spel wilt spelen, aan om toch een minimale hoeveelheid van 1024 MB te nemen. Aangezien 512 MB duidelijk te weinig is en het speelplezier bederft.

Ook het geluid was een nadelig puntje, niet omdat het niet mooi klonk, maar omdat er af en toe een kraak in zat. Deze kwam vooral naar voren bij het besturen van voertuigen en was heel erg irritant. De muziek, die het spel begeleid is van een goede kwaliteit en het past ook bij het spel. Zodra er geschoten gaat worden, veranderd het deuntje tot een stevige rock track. Aangezien in nogal een fan ben van dit soort muziek, viel dit bij mij in goede smaak. Maar ik kan met indenken dat mensen die er niet van houden het ook snel genoeg uitzetten, aangezien het wel constant hetzelfde nummer is.

De wereld om je heen is vrij levendig. Er rijden auto’s rond, mensen lezen de krant, mensen genieten van de omgeving en doen hun dagelijkse dingen. Het is zelfs mogelijk een eigen huis te laten bouwen, dit gaat wel tegen een stevige prijs, maar laat goed zien hoe uitgebreid het spel is.

Helaas had het spel ook last van enkele grafische bugs, zoals het verdwijnen van de tegenstanders. Deze waren er dan nog wel, maar waren onzichtbaar en bleven maar op de speler schieten en rondrennen dat er geen beginnen aan was. Dit gebeurd echter heel erg vaak en is een van de grootste minpunten van het spel, hier moet snel een patch voor komen.

Uitrusting:

Natuurlijk ga je niet de jungle in met alleen je telefoon (waarmee je trouwens regelmatig contact hebt met je vrouw) en je fotocamera. Er staat een heel arsenaal tot je beschikking, variërende van revolvers tot volledige anti-tank wapens en sniper rifles. Dit allemaal om het leven van de vijand zuur te maken. Maar pas wel op, de tegenstanders schieten met dezelfde wapens en raken toch ook vrij goed.

Om te voorkomen dat je overlijd aan een overdosis lood zijn er verschillende kogelvrije vesten die bescherming bieden. Ook zijn de wapens stuk voor stuk te upgraden. Deze manier van spelen deed met denken aan Deus Ex en is enorm gevarieerd en gewoon stoer om te zien. Zo kun bijvoorbeeld de maximale afstand van je standaard pistool verhogen en er een vizier opzetten. Je hebt dan meteen een high-tech sniper tot je beschikking, die je daarnaast ook nog kunt voor zien van meerdere types munitie, zoals: dum-dums, armor-piercing en silent-rounds. Aan variatie geen gebrek en elke speelstijl word eigenlijk ondersteunt, of je nu sluipt of gewoon de rambo uithangt, het kan allemaal.

Ook het aanbod aan voertuigen is overweldigend te noemen. In het begin heb je niet meer dan een standaard auto-tje, maar al snel worden dit boten, helikopters, tanks en vliegtuigen. Het besturen van deze voertuigen dient allemaal geleerd te worden door boeken te lezen en dan naar een leraar te gaan en te oefenen.

Echter worden deze voertuigen ook tegen je gebruikt, als jij als een wilde man om je heen gaat schieten zul je al snel een helikopter achter je aan hebben. Deze vuurt met een machinegeweer op je en je kunt dan het beste gewoon keihard wegrennen. Dit zijn wel de meer intensere stukken van het spel. Rennend naar de jungle en ondertussen de kogels die om je heen inslaan.

Ze leefde nog lang en gelukkig:

Nu liet het spel me met een gemengd gevoel achter, aan de ene kant de enorme vrijheid en enorm goede gameplay. Aan de andere kant de bugs die het spel soms echt verzieken.

Toch raad ik iedereen, die genoten heeft van Morrowind en zit te wachten op Stalker dit spel aan. Het is gewoon goed en biedt veel aan de speler. De bugs zullen met patches opgelost moeten worden, maar daar staat wel dit spel tegenover.

Naar mijn mening is dit een prima opwarmer richting Stalker en is dit spel gewoon de moeite waard. De vrijheid is gewoon geweldig en geweld hoeft niet altijd gebruikt te worden.

Plus-punten:

Enorme vrijheid

Goede gameplay

Graphics zijn goed.

Min-Punten:

Slecht geluid

Bugs, bugs, bugs

Kan heel moeilijk zijn

[img]http://img132.echo.cx/img132/3279/12im.th.jpg[/img]

[img]http://img132.echo.cx/img132/6987/29vv3.th.jpg[/img]

[img]http://img132.echo.cx/img132/6736/36vv.th.jpg[/img]

kzie geen Bron dus neem aan dat je alles zelf heb geschreven +2 Fox