Kan natuurlijk niet ontbreken
De Trilogy’s vliegen ons de laatste tijd om de oren. We hebben onder andere al de Tomb Raider- en Metal Gear Solid-reeks terug gespeeld, en inmiddels komt Square-Enix met een Hitman trilogy. Het gaat om Hitman 2: Silent Assassin, Hitman: Contracts en Hitman: Blood Money. Helaas missen we daartussen nog een game, namelijk deeltje 1, maar helaas blijft deze voor de PC. Met de komst van Hitman: Absolution vorig jaar lijkt deze bundel een beetje ondergesneeuwd te worden, maar is dat ook wel zo?
Hitman: Absolution was een succes in 2012, maar ook de games uit het verleden waren veelal een succes. Het is echter wel even wennen als je de gameplay en de graphics van de oudere games vergelijkt met die van Hitman: Absolution. De Hitman games kwamen achtereenvolgens in 2002, 2004 en 2006 uit, maar lijken al eeuwen oud. Dat valt ook wel te merken aan de gameplay. Vooral Hitman 2 en Hitman: Contracts voelen wat stijfjes aan. Niet alleen qua gameplay, maar ook wat betreft de controls ontbreekt de logica een beetje. Hoewel alles erg lineair is, en best wel beperkt lijkt qua vrijheid, is het veelal nog puzzelen wat je nu te doen staat in de levels. In totaal krijg je er 40 voor je kiezen in alle 3 de games, en dat zijn er nogal wat. De games voelen ook stuk voor stuk anders aan, waarbij toch wel de laatste in het pakket, Hitman: Blood Money het meest in het oog springt. Dat ligt niet alleen aan de graphics, maar ook aan de gameplay, welke simpelweg lekkerder aanvoelt en een stuk beter uitgewerkt is dan diens voorgangers. Het wisselen van wapens en voorwerpen, het voortbewegen, de logica en het verhaal zijn simpelweg het meest indrukwekkend. Grafisch zijn de games er miniem op vooruit gegaan, en eigenlijk kan vooral de laatste game in het pakket best nog wel mee met deze tijd. Het is allemaal zeker niet oogstrelend en veelal nogal flets, maar toch kan het er zeker mee door. Alleen jammer dat de gebruikersinterface in Hitman 2 en 3 zo ontzettend klein is, waardoor zelfs op een grotere TV de omschrijvingen en meldingen moeilijk te lezen zullen zijn. Zelfs radars zijn wel erg klein in beeld gebracht. Of dat nou bijdraagt aan de speelervaring is de vraag… Waar het spel vooral in uitblinkt is de audio. Ave Maria is natuurlijk het toppunt in de game, maar ook andere soundtracks passen erg goed bij de sfeer van de game, en maken Hitman veelal ook een unieke franchise.
Lastig voor de niet-kenners
Voor de mensen die nog nooit Hitman games gespeeld hebben: Hitman draait niet om de shoot-outs, maar vereist ook een strategisch inzicht. Schakel tegenstanders stuk voor stuk uit en ga niet direct de confrontatie aan. Af en toe ruimtes bespieden via gaten in deuren hoort er dan ook bij. De Hitman games zijn zeker niet geschikt voor spelers die houden van lekker veel actie en snelle combat en slachtpartijen. Traag te werk gaan is geen overbodige luxe, en vooral in het begin is het veel doorbijten en jezelf dwingen om door te zetten. Je kunt daarnaast ook wel zien dat de game een stuk inventiever is geworden gedurende de voortgang van de reeks. In de laatste game zijn onder andere de inventory en de controls dan ook een stuk beter geworden dan in Hitman 2 en Hitman: Contracts.
Deze collectie is vooral voor de liefhebbers van de reeks. Heb je bijvoorbeeld deel 1 gespeeld op de PC, maar kwam je nooit toe aan de latere delen? Dan is dit de perfecte manier om terug te blikken op de Xbox 360 of PlayStation 3. Grafisch is de vooruitgang niet groots maar de games zien er nog altijd niet onbehoorlijk uit, vooral Hitman: Blood Money niet. Die genoemde game is ook ongetwijfeld de leukste game in de box, mede door de betere gameplay en controls. Ben je een fan van de Hitman-reeks, heb je zin in tientallen uren aan sneaken en executen? Dan is dit een prima pakket waar genoeg waarde in zit. Ben je echter totaal niet bekend met Hitman, of interesseert het genre je niet al te veel, dan zou ik toch even wachten op een alternatief. Beginners kunnen tevens beter de franchise instappen met Hitman: Absolution, welke waarschijnlijk een betere instapper is dan deze trilogy, die je wat meer de diepte in gooit.
