Het management en simulatie genre heeft met de komst van games als Stardew Valley een grote stijging gezien qua populariteit. Dit opent de deuren voor andere interessantere locaties. Met Graveyard Keeper hebben we te maken met een Stardew Valley in een donker jasje. In het eerste uur van deze game begraaf je meerdere lijken, gebruik je lichaamsdelen om aan geld te komen en kom je in aanraking met diverse mysterieuze personages in het dorp. Dit alles zorgt voor een erg uniek begin bij een game die uiteindelijk draait om het maken en verzamelen van vele soorten materialen. Is Graveyard Keeper een welkome toevoeging aan het simulatie genre of is het resultaat uiteindelijk een dode boel?
Een lastig begin
De onderdelen die nodig zijn voor het beheren van een boerderij zullen voor veel mensen wel duidelijk zijn. Je hebt land nodig om groente te verbouwen en je vee zul je moeten voorzien van voer. In Graveyard Keeper moet je de vele systemen proefondervindelijk ontdekken. We hebben ten eerste te maken met een begraafplaats die je netjes moet bijhouden. Waarom dit moet gebeuren wordt niet uitgelegd, maar dit is je eerste opdracht en de game legt met een paar flink uitgebreide schermen heel snel de vele stappen uit die nodig zijn om een enkel graf te starten. De game gooit de speler vervolgens volledig in het diepe. Je moet nu de beoordeling van je begraafplaats omhoog krijgen door alle rustplekken in orde te maken. Hoe je dit doet, wordt niet uitgelegd en wat je nodig hebt, wordt ook niet uitgelegd. Dit is flink wennen, want waar bij ander titels een grote opdracht in kleine taken wordt opgedeeld, krijgt de speler hier het grote doel als opdracht. Het maken van een simpele grafsteen wordt hier al snel een grote uitdaging. Je hebt stenen nodig en die stenen moet je weer maken via een werkbank die je moet bouwen en zoals je het kan raden voor die werkbank heb je ook weer bepaalde materialen nodig. Graveyard Keeper maakt het zo nieuwe spelers erg moeilijk om de game even op te pakken. Er is ook een groot risico dat je verkeerde keuzes maakt of heb je regelmatig geen idee op welke van de vele opdrachten je moet focussen om verder te komen.
Gelukkig weten de interessante presentatie en locatie je interesse op te wekken en wil je weten wat er gaat gebeuren. Als nieuwe kerkhofbewaarder kom je in aanraking met de vele dorpelingen, terwijl jij na een auto-ongeluk ineens wakker wordt en iedereen je ziet als de nieuwe kerkhofbewaker. Je doel is om terug te komen naar jouw tijd en wereld. Dit alles maakt het een game met veel humor. De game bevat flink wat verrassingen en twisten waardoor je altijd afvraagt wat er gaat gebeuren. De game ziet er geweldig uit op een groot scherm en de artstijl komt goed tot zijn recht. De game speelt ook mooi met je verwachtingen van het begraven van lijken en hoe dorpelingen en de bisschop en de kerk daarop reageren. Veel van de personages in deze game komen alleen tevoorschijn op bepaalde dagen. De game kiest er zelfs voor om een week van zes dagen aan te houden met symbolen. Dit lijkt eerst een tof mechanisme te zijn, maar het werkt al snel tegen je. Als je de dag mist moet je vervolgens weer zes dagen wachten om verder te komen bij die taak. Je kunt dus regelmatig bepaalde taken alleen maar voltooien bij de juiste personen en je hebt niet altijd toegang tot deze personen. Geduld is hier zeker een schone zaak en die zul je bij deze game dan ook zeker nodig hebben.
Graven, hakken en wachten
Het uitvoeren van de vele taken gebeurt met een enkele toets als je ernaast staat en dit werkt als een trein. Maar hier wordt je niet alleen tegengehouden door de beschikbare middelen, elke actie kost je ook wat energie. Je energiebalk is niet erg groot en je hebt hierdoor altijd het gevoel dat je maar een klein deel van al je taken per dag kunt uitvoeren. Het terugkrijgen van je energie is makkelijk; een goede nachtrust. Maar hier moet je elke keer zeker tien tot twintig seconden wachten. Ik had hier graag een optie gezien om dit te kunnen overslaan. Dit zou niet zo’n groot minpunt zijn als je veel meer energie op een dag zou hebben. Het navigeren in de wereld van Graveyard Keeper is ook een onderdeel waar de makers het spel iets meer hadden kunnen stroomlijnen. Het dorp en de vele andere plekken in de game staan redelijk ver uit elkaar en je moet dit regelmatig bewandelen om te praten met de vele bewoners. Deze afstanden hadden zeker gehalveerd kunnen worden omdat het voornamelijk lege gebieden zijn. Zo voelt het ook aan alsof de makers regelmatig bewust obstakels hebben geplaatst op kritieke paden, waardoor je altijd moet omlopen.
Het maken van nieuwe materialen is dan weer wel mooi gestroomlijnd. Je kunt gemakkelijk onderdelen selecteren en het maken van de voorwerpen gaat hier regelmatig lekker snel. Het maken van nieuwe voorwerpen is lekker diep en de game bevat een groot aantal werkbanken, gereedschappen en plekken waar je voorwerpen kunt maken. De game bevat ook een serie aan upgrades die je kunt verdienen. Deze schaf je aan met drie verschillende soorten ervaringspunten: rood, groen en blauw. Rood verdien je door acties uit te voeren, groen door het verzamelen en verbouwen van planten en blauw door nieuwe kennis te vergaren. De eerste twee zijn redelijk makkelijk te verdienen, maar de blauwe punten zijn in veel gevallen met enorm veel moeite pas te verdienen. Je hebt hierdoor al snel een wiki nodig om de gehele game te begrijpen en waar je alles kunt verdienen. Normaal is dit geen groot punt, maar Graveyard Keeper is een game waar je zonder wiki haast geen meter vooruit komt.
Het is hard werk
Graveyard Keeper is een unieke draai aan het management en simulatie genre. De gecreëerde wereld ziet er erg mooi uit en bevat een hoop interessante en grappige personages. Het is een game waar je rustig je tijd voor moet nemen, dit is niet een game waar je zo snel mogelijk je opdrachten probeert te voltooien. Maar de vele systemen en soms onnodig ingewikkelde en langzame manier hoe alles werkt, zorgen ervoor dat je activiteiten in deze game wel heel erg als werk beginnen aan te voelen. De game schreeuwt om meer stroomlijning en de speler iets meer bij de hand te houden. Het gevoel van ontdekking en verrassing is tof, maar niet voor alle opdrachten. Het is een game die tientallen uren aan gameplay bevat, exclusief de vele uitbreidingen die er nu beschikbaar zijn. Dit zorgt ervoor dat dit een game is die interessant zal zijn voor een kleine groep spelers. Ben je op zoek naar een ingewikkelde Stardew Valley met een tof thema dan is dit de game voor jou, anders kun je beter bij Stardew Valley blijven.
Erg vette pixelart style deze game. Spreekt mij altijd wel aan.